Czasoumilacze

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 01:15, 9 maj 2009 autorstwa Ełek (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Sir Damiinho. Autor wycofanej wersji to 83.28.154.92.)

Czasoumilacz – podstawowe źródło wkurwiających dźwięków otoczenia.

Występowanie czasoumilaczy

  • Trambambaje, bimbaje
  • Autobusy, busy i jebusy
  • Chodnik (trasa przód-tył)

Charakterystyka czasoumilaczy

Czasoumilacze to najczęściej ludzie młodzi (10–18 lat), ubrani w dresy/skejty, zawsze z komórą przy uchu. Uwielbiają umilać czas innym ludziom puszczając ze swoich komór śmiercionośny gaz – prymitywne techno lub disco polo. Najrzadziej występują czasoumilacze-kindermetale. Czasoumilacze, jak to nieszczęścia – chodzą parami. Dość nieczęsto spotykaną odmianą są czasoumilacze pykające w strzelankę na PSP. Co drugi czasoumilacz robi jeszcze większą wiochę, baunsując w rytm swojej wiejskiej muzyki. Jeżeli do tego ma jeszcze mordę jak wiadro, można się pośmiać.

Reakcje czasoumilaczy na prośby o wyłączenie dźwięku

  • – Mój autobus!!!
  • – E, nie pasi to wypierdalaj!
  • Milczenie
  • Nałożenie kaptura i odwrócenie głowy
  • Zrobienie niewinnej miny i zadanie durnego pytania Przeszkadza to pani/panu?
  • Najrzadsza reakcja (niektórzy twierdzą, że w ogóle nie istnieje): wyłączenie muzyki!