Język albański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Słaby artykuł)
Znacznik: edytor źródłowy
(literówka)
Znacznik: edytor wizualny
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 13 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{EK}}
{{Dogma}}
'''Język albański''' (alb. ''gjuha shqipe heszke w meszke'') – sztuczny język wymyślony w [[1911]] roku przez Ludwika Zamenhofa. Przez wiele lat był on ciekawostką, pomijaną przy dosyć dużym sukcesie [[Esperanto|esperanta]]. Dopiero w latach 30. zaczęto stosować mowę. Dziś jest to jedno z kolejnych narzędzi służących do potwierdzenia, że istnieje rzekome [[Albania|państwo albańskie]]. Według [[CIA]] językiem tym mówi ok. 6 mln osób – 4 mln mieszkańców [[Kosowo|Kosowa]], 2 mln ubogich Włochów oraz 50 tys. Polaków. Nad regulacjami języka czuwa wybitny polski lingwista [[Popek|Paweł Mikołajuw]], rzekomy król Albanii.
'''Język albański''' – jeden z elementów [[propaganda|propagandy]] mającej na celu wmówienie ludziom, że [[Albania]] istnieje, jednak jak wszyscy wiemy jest to kłamstwo. Podobno ktoś kiedyś nauczył się tego języka, ale to byli ludzie podstawieni (a raczej zmyśleni) przez propagandę, no bo jak można nauczyć się języka, który nie istnieje? Według wersji propagandowej jest to język urzędowy Albanii.


== Historia języka ==
{{stub|jez}}
Język albański stworzył w 1911 roku Ludwik Zamenhof. Niezadowolony z rozwoju esperanta oraz z niskiej pensji okulisty wpadł na pomysł, by stworzyć od zera niepodobną do żadnego europejskiego języka mowę, którą mógłby sprzedać Herbertowi George'owi Wellsowi. Amerykański prekursor literatury fantastyczno-naukowej pragnął napisać ''Wojnę światów 2'', w której Marsjanie atakujący Ziemię mieli porozumiewać się za pomocą albańskiego. Zamenhof nie doczekał się nigdy spotkania z Wellsem. Projekt sztucznego języka został zapomniany na 20 lat.


Projekt wrócił za sprawą nowej polityki włoskiego dyktatora [[Benito Mussolini|Benita Mussoliniego]], który pragnął powiększyć strefę nadmorską o cały Adriatyk. W tym celu wydał kolosalne pieniądze na wybudowanie sztucznej platformy, stworzył historię sztucznego narodu oraz pomalował kilkanaście tysięcy murzynów z świeżo podbitej [[Etiopia|Etiopii]], którzy mieli zginąć w rzekomym ataku włoskiej armii. Plan się udał – sztuczną platformę w 1943 zbombardowano, pozostawiając informację o istnieniu rzekomego państwa, które należało wówczas do Włoch. Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] „spiskiem albańskim” zajął się [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Do tego czasu udało się nauczyć 2 mln ludzi sztucznego, bezużytecznego wówczas języka.
{{Języki}}


ZSRR także pragnęło zachować istnienie fikcyjnego państwa. Cały świat wierzył w istnienie niewielkiego państwa graniczącego z [[Grecja|Grecją]] i [[Jugosławia|Jugosławią]]. Cały świat uwierzył w pogmatwany język, którego używał tylko [[Enver Hodża]] – agent KGB. Nikt poza Hodżą i [[Nikita Chruszczow|Chruszczowem]] nie znał jakiegokolwiek słowa w języku albańskim. Przełom nastąpił w [[1981]] roku, kiedy to pułkownik [[Ryszard Kukliński]] wydał NATO słownik albańsko-rosyjski. Jak się okazało, tym sztucznym językiem zapisywano plany zniszczenia Europy Wschodniej podczas [[III wojna światowa|III wojny światowej]].
[[Kategoria:Języki świata|albański]]

Dziś wiele osób wie, że Albania nie istnieje (aczkolwiek NATO i lobby geograficzne prowadzą akcję „Zocha”, która podtrzymuje mit o państwie). Językiem albańskim mówi dzisiaj ok. 6 mln osób – co ciekawe, esperanto mające być międzynarodowym językiem pomocniczym odniosło mniejszy sukces do tego [[conlang]]u.

== Teksty literackie w języku albańskim ==
* ''Heszke meszke'' – oficjalny hymn fanów języka albańskiego.
* ''Kllyb gou gou'' – znany międzynarodowy przebój discorapu.
* ''Internacionale'' – nowa wersja ''Międzynarodówki'' śpiewana przez Envera Hodżę.
* ''[[Wikipedia]]'' – tak, jak kłamać to na całego – encyklopedia pełna bzdur i mistyfikacji powiela mit o istnieniu Albanii. W tym celu podaje źródła w postaci albańskojęzycznej Wikipedii.

== Zobacz też ==
* [[Albania]]
* [[wirus albański]]

{{stub|jez}}
{{Języki}}
[[Kategoria:Języki abstrakcyjne i sztuczne|albański]]
[[Kategoria:Albania]]

Aktualna wersja na dzień 16:13, 14 maj 2022

Język albański (alb. gjuha shqipe heszke w meszke) – sztuczny język wymyślony w 1911 roku przez Ludwika Zamenhofa. Przez wiele lat był on ciekawostką, pomijaną przy dosyć dużym sukcesie esperanta. Dopiero w latach 30. zaczęto stosować mowę. Dziś jest to jedno z kolejnych narzędzi służących do potwierdzenia, że istnieje rzekome państwo albańskie. Według CIA językiem tym mówi ok. 6 mln osób – 4 mln mieszkańców Kosowa, 2 mln ubogich Włochów oraz 50 tys. Polaków. Nad regulacjami języka czuwa wybitny polski lingwista Paweł Mikołajuw, rzekomy król Albanii.

Historia języka[edytuj • edytuj kod]

Język albański stworzył w 1911 roku Ludwik Zamenhof. Niezadowolony z rozwoju esperanta oraz z niskiej pensji okulisty wpadł na pomysł, by stworzyć od zera niepodobną do żadnego europejskiego języka mowę, którą mógłby sprzedać Herbertowi George'owi Wellsowi. Amerykański prekursor literatury fantastyczno-naukowej pragnął napisać Wojnę światów 2, w której Marsjanie atakujący Ziemię mieli porozumiewać się za pomocą albańskiego. Zamenhof nie doczekał się nigdy spotkania z Wellsem. Projekt sztucznego języka został zapomniany na 20 lat.

Projekt wrócił za sprawą nowej polityki włoskiego dyktatora Benita Mussoliniego, który pragnął powiększyć strefę nadmorską o cały Adriatyk. W tym celu wydał kolosalne pieniądze na wybudowanie sztucznej platformy, stworzył historię sztucznego narodu oraz pomalował kilkanaście tysięcy murzynów z świeżo podbitej Etiopii, którzy mieli zginąć w rzekomym ataku włoskiej armii. Plan się udał – sztuczną platformę w 1943 zbombardowano, pozostawiając informację o istnieniu rzekomego państwa, które należało wówczas do Włoch. Po zakończeniu II wojny światowej „spiskiem albańskim” zajął się ZSRR. Do tego czasu udało się nauczyć 2 mln ludzi sztucznego, bezużytecznego wówczas języka.

ZSRR także pragnęło zachować istnienie fikcyjnego państwa. Cały świat wierzył w istnienie niewielkiego państwa graniczącego z Grecją i Jugosławią. Cały świat uwierzył w pogmatwany język, którego używał tylko Enver Hodża – agent KGB. Nikt poza Hodżą i Chruszczowem nie znał jakiegokolwiek słowa w języku albańskim. Przełom nastąpił w 1981 roku, kiedy to pułkownik Ryszard Kukliński wydał NATO słownik albańsko-rosyjski. Jak się okazało, tym sztucznym językiem zapisywano plany zniszczenia Europy Wschodniej podczas III wojny światowej.

Dziś wiele osób wie, że Albania nie istnieje (aczkolwiek NATO i lobby geograficzne prowadzą akcję „Zocha”, która podtrzymuje mit o państwie). Językiem albańskim mówi dzisiaj ok. 6 mln osób – co ciekawe, esperanto mające być międzynarodowym językiem pomocniczym odniosło mniejszy sukces do tego conlangu.

Teksty literackie w języku albańskim[edytuj • edytuj kod]

  • Heszke meszke – oficjalny hymn fanów języka albańskiego.
  • Kllyb gou gou – znany międzynarodowy przebój discorapu.
  • Internacionale – nowa wersja Międzynarodówki śpiewana przez Envera Hodżę.
  • Wikipedia – tak, jak kłamać to na całego – encyklopedia pełna bzdur i mistyfikacji powiela mit o istnieniu Albanii. W tym celu podaje źródła w postaci albańskojęzycznej Wikipedii.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]


Crystal Clear app applixware.png To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazarurozbuduj go.