Pasztecik szczeciński

Szczęście po szczecińsku

Pasztecik szczeciński – wynalazek prasłowiańskiej kuchni z Altstettin, reaktywowany ponad tysiąc lat później, przypominający nieco sterowiec w miniaturze. Źródła donoszą, że pierwsze paszteciki pojawiły się w mieście za głębokiej komuny, z tego powodu historia Szczecina dzieli się na dwie epoki – przedpasztecikową (do roku 1969) i popasztecikową. Pasztecik (oprócz paprykarza jest wiekopomnym wkładem Pomowza Zachodniego w kuchnię polską. Miejscem największego stężenia pasztecików jest dworzec w Szczecinie i centrum miasta. Agencje turystyczne przyciągają klienmtów hasłem "Zjeść pasztecik i umrzeć", a szczecinianie na randkach wolą paszteciki noiż lody i ciastka.

Skład

Ciasto na pasztecik przypomina nieco pączki, gorzej z nadzieniem (no chyba, że ktoś jadł pączki z mięsem) i jest chrupiące. Gorzej z wnętrzem, bo przypomina ono loterię: może być mięso, kapusta kiszona z grzybami, a może jeszcze co innego, o czym wie tylko kucharz i Wikipedia.

Zobacz też

• knysza