Kebab: Różnice pomiędzy wersjami
Znaczniki: rewert edytor źródłowy |
Znacznik: przez API |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Foot_kebab.jpg|thumb|200px|right|Reklama jadłodajni w [[Skwierzyna|Skwierzynie]], 50 m od szkoły języka angielskiego]] |
[[Plik:Foot_kebab.jpg|thumb|200px|right|Reklama jadłodajni w [[Skwierzyna|Skwierzynie]], 50 m od szkoły języka angielskiego]] |
||
{{cytat|Kupując '''kebaba''' |
{{cytat|Kupując '''kebaba''' wspierasz Araba!|Stara prawda o '''tej potrawie'''.}} |
||
{{t||'''kebap''', '''kabab''', '''kabob''', '''kybyb''', '''kiebab''', '''kebs'''}}potrawa z [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]] i [[Afryka Południowa|Południowej Afryki]] składająca się z chleba, śladowej ilości mięsa<ref>Zwykle [[drób|drobiu]], jednak największą estymą cieszą się wersje z [[baranina|baraniną]].</ref>, zwiędłej [[sałata|sałaty]] i [[sos]]u. |
{{t||'''kebap''', '''kabab''', '''kabob''', '''kybyb''', '''kiebab''', '''kebs'''}}potrawa z [[Bliski Wschód|Bliskiego Wschodu]] i [[Afryka Południowa|Południowej Afryki]] składająca się z chleba, śladowej ilości mięsa<ref>Zwykle [[drób|drobiu]], jednak największą estymą cieszą się wersje z [[baranina|baraniną]].</ref>, zwiędłej [[sałata|sałaty]] i [[sos]]u. |
||
Wersja z 18:36, 22 lis 2016
Kupując kebaba wspierasz Araba!
- Stara prawda o tej potrawie.
Szablon:Tpotrawa z Bliskiego Wschodu i Południowej Afryki składająca się z chleba, śladowej ilości mięsa[1], zwiędłej sałaty i sosu.
Historia kebaba
Twórcą potrawy był Vlad III Palownik (czyli Dracula), który lubił nadziewać przeciwników na pale i tak przypiekać na wolnym ogniu. Kuszntu tego nauczyli się od niego Turcy, którzy rozpropagowali potrawę na całą Europę. Z uwagi na postępujący brak jeńców na kebaby, zastąpiono ich drobiem i baraniną.
Obecnie każdy Arab musi odprowadzić 28% zysków ze swojej budki z kebabami na Dżihad.
Kebab w Polsce
W miarę popularyzowania się kebabu w Polsce pojawiają się jego coraz bardziej swojskie wersje tej potrawy, np. w Działdowie stwierdzono obecność kebaba z musztardą, w Dąbrowie Górniczej podawany jest w formie kilkumetrowego sznurka mięsa polanego majonezem, z kolei pod dworcami Wrocław Główny i Łódź Kaliska jest on sprzedawany pod nazwą knysza. W Pile, niedaleko Lidla znaleziono Kebab Jarski i Fisch Kebeb[2], zaś bar „Babcia” w Kudowie-Zdroju sprzedaje kebaby z parówkami i hamburgerami bez hamburgerów. Kebaby sprzedawane są osobno lub w zestawach (z frytkami i napojem lub z biletem komunikacji miejskiej), zawinięte w zatłuszczony papier lub na talerzu/tacce.
Zagłębiem kebaba w Polsce jest Skwierzyna, na jeden bar z kebabami przypada 900 mieszkańców. W dużych miastach takich jak Kielce, nie trzeba długo szukać budki z kebabem.
Krytyka
W kategorii premium czołowym producentem kebaba jest Sphinx, nieustannie atakowany przez środowiska muzułmanów za sprzedaż kebaba z wieprzowiną.
Walka z kebabem
Przeciwnicy kebaba oferują od jakiegoś czasu konkurencyjną potrawę o nazwie siałarma, do kebaba bliźniaczo podobną, choć niewątpliwą jej zaletą jest to, że po zjedzeniu człowiek mniej wymiotuje.
Właściwości tego przysmaku
- Daje ci możliwość sprawdzenia, jak smakuje gówno bez konieczności jego jedzenia.
- Jest doskonałym źródłem bakterii, wirusów i grzybów.
- Zapewnia świeży oddech przez minimum 24 godziny.
- Jest jednym z mięsnych dań (obok parówek), które nie zawiera mięsa.
- Kupując porcję kebabu twój organizm otrzymuje 0,01% dziennego zapotrzebowania na składniki odżywcze, czyli tyle co jeden papieros.
- Kebab jest lekkostrawny, ponieważ nie wymaga trawienia. Właściwie po zjedzeniu jest gotowy do wysrania i vice versa.
- Kebab jest jedyną ekologiczną potrawą, ponieważ wszystko co w nim jest pochodzi z recyklingu.
- Kebab jest daniem naukowym tzn. został wymyślony po to by sprawdzić czy sierść, racice, kości, bebechy i ich zawartość są zdatne do spożycia przez człowieka. Jest to wkład amerykańskich naukowców w walkę z głodem.
- Kebab może zawierać śladowe ilości „majonezu” gościa z budki, co może wywołać wymioty i bóle brzucha po zorientowaniu się co to dokładnie jest.
- Kebab jest zdrowym pożywieniem – w myśl zasady „co cię nie zabije, to cię wzmocni”.