Latarka

Jeden z malunków przedstawiających jaskiniowca z latarką

Latarka – tajemnicze urządzenie znane już ludziom jaskiniowym. Współcześnie odnajduje się wiele malunków naskalnych przedstawiających ludzi pierwotnych używających tych urządzeń podczas polowania, zabawy czy zwiadów.

Przez wieki wygląd latarki zmieniał się, aczkolwiek jej działanie pozostawało zasadniczo takie samo.

Budowa latarki

Standardowy ręczny miotacz fotonów składa się z kilku części. Jak widzimy na schemacie, najprostsza struktura urządzenia zawiera osiem części. Najważniejszymi z nich są: najbardziej zewnętrzna – obudowa przyręczna, przedni miotacz fotonowy, oraz zasilanie.

Schemat budowy latarki

Jak działa latarka?

Ogólna zasada działania latarki opiera się na wibracjach, które przechodząc przez odpowiednio wyprofilowany kawałek sera, powodują przepływ energii magicznej, która następnie podróżując do emitera pobudza go, a ten zaczyna świecić; znajdujący się wokół niego kryształ trójkątny odbija to światło i kieruje je do przodu potęgując jego siłę.

Niektórzy mówią, że to ma jakiś związek z przepływem prądu, który wytworzony w baterii zasila żarówkę otoczoną reflektorem, ale to są kłamstwa.

Użycie

Latarkowa akcja Naszoklasistów.

Latarka używana jest głównie do neutralizacji atomów ciemności. Światło wytwarzane przez nią reaguje z cząsteczkami ciemności neutralizując ich ciemną barwę i sprawiając wrażenie, że robi się jasno.

Latarka jest też powszechnie używana do krojenia chleba, czemu sprzeciwiają się niektóre skrajnie religijne środowiska. Uważają oni, że latarkę powinno się raczej czcić jako zwyciężczynię Mhroku, a używanie jej do tak trywialnej czynności to profanacja.