Ogórek kiszony: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Naukowiec ZSRR; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Stim.)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 18:38, 27 paź 2024

Disambug.svg Ten artykuł dotyczy króla kuchni polskiej. Zobacz też artykuł o innych ogórkach, tylko wtedy nie nazywaj siebie Polakiem.
Badania dowiodły, że 97,2% Polaków dostaje ślinotoku na widok ogórków kiszonych

Schabowy, mazurek, żurek, kiszony ogórek
Wódka i flaki, skarpety i klapki

Bracia Figo Fagot wymieniają to, co przynosi Polsce dumę

Ogórek kiszony (nazywany przez niektórych ignorantów z Polski B ogórkiem kwaszonym) – crème de la crème polskiej kuchni, niesłusznie zaliczany jako artykuł spożywczy, znany w całej Europie Centralnej i Wschodniej. Najbardziej wartościowa rzecz w Polsce, która w starych dobrych czasach była główną nagrodą w teleturnieju Awantura o kasę. Powstają z ogórków gruntowych (najlepiej, gdy są to tak zwane bydlaki), złożonych w słoju, kamionce lub w beczce. Sama dyskusja dotycząca najlepszej metody kiszenia często kończy się awanturami lub bójką, zwieńczoną pogodzeniem i odnowieniem bruderszaftu za pomocą kieliszka wódki i zagryzki w postaci ogórka kiszonego.

Ogórek kiszony a Unia Europejska[edytuj • edytuj kod]

Niezorientowani mieszkańcy Unii Europejskiej widzą w polskich ogórkach kiszonych niesmaczne zepsute warzywa. Ale jak poznają nasz kraj bliżej, to zaczynają doceniać zarówno ogórki jak i nasz naród. Smakowite warzywo umożliwiło wielu urzędnikom z Brukseli wytrzymać wiele dyskusji z Polakami na temat funduszy europejskich. Z drugiej strony eurobiurokraci doceniają nasz stosunek do jedzenia. Zamiast wyrzucić zepsute ogórki dalej je kisimy, by móc je zjeść. Ogórki zmieniły postrzeganie Polaków w Europie Zachodniej – nie marnujemy surowców tylko ciężko pracujemy i cierpliwie czekamy na znakomite plony.

Wybór metody kiszenia ogóra[edytuj • edytuj kod]

Ogór można kisić na trzy sposoby:

  • beczka – metoda praktykowana na wsiach. Ogóry zamyka się w beczkach z niesmolistego drewna (najlepiej drewnianego). Metoda polecana przez Arnolda Boczka;
  • kamionka – polecana przez Mariana Paździocha;
  • słój – najlepiej z chrzanem, by poprawiać walory zdrowotne ogóra. Według krytyków w słoju to się nosi mocz do analizy, a nie kisi ogóry. Metoda polecana przez Ferdynanda Kiepskiego.

Niezależnie od metody, naczynie z ogórkami zostawia się na kilka dni w kuchni, po czym przenosi się je do piwnicy. Najważniejszą zasadą w kiszeniu ogóra jest zostawienie warzyw w całości w zalewie. Jak widać, każdy sposób kiszenia ogóra jest dobry. Niedozwolone jest jednak łączenie wspomnianych technik, gdyż ogóry kiszone najpierw w beczce, potem przełożone do kamionki i przekładane do słojów doprowadzają tylko do tragedii ludzkiej w postaci awantury i kolejki do toalety.

Ogórek kiszony jako zakąska[edytuj • edytuj kod]

Ogórka kiszonego używa się jako zakąski do kilku potraw. I tak ogórki kiszone dobrze pasują do:

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Ogórek kiszony to symbol szczęścia. Według mądrości ludowej, jeżeli młoda kobieta domaga się ogórka kiszonego, to jej rodzice mogą już świętować awans na dziadka.
  • Chodzą słuchy, że Halina Kiepska potrafi rewelacyjnie zakisić ogóra.
  • Prawdziwy fan ogórka kiszonego zawsze z pogardą wypluje ogórka konserwowego, nazywanego fachowo pizdrykiem ze supermarketu.
  • Ogórek kiszony stał się inspiracją do stworzenia Creepera w grze komputerowej Minecraft.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]