Czerwony sztandar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(i to by było tyle na listopad)
 
M
Linia 27: Linia 27:


[[Kategoria:Symbole]]
[[Kategoria:Symbole]]
[[Kategoria:Komunizm]]
[[Kategoria:Socjalizm]]

Wersja z 15:32, 6 gru 2008


Plik:Czerwony.JPG
Czerwony sztandar – zbliżenie

Czerwony sztandar – symbol przelanej krwi robotników podczas walki o jedyny, prawdziwy i słuszny światopogląd.

Historia

Wszyscy dobrze wiemy, że czerwony sztandar został wymyślony przez... Francuzów. Jednak kłamliwa księga podtrzymuje fałszywy mit, iż czerwona flaga była używana przez piratów. Na ostrzeżenie, wywieszano trupią czaszkę z kośćmi na czarnym tle. Gdy to nie poskutkowało, wyciągano na maszt czerwoną płachtę na znak zbliżającej się rzezi. No, jak wiadomo, w każdej legendzie jest ziarno prawdy...

Wyżej wspomniani amatorzy żab i ślimaków, wykorzystali ją do swoich walk rewolucyjnych. Nic tak wspaniale nie komponowało się z płonącym Paryżem oraz barykadami ze zniszczonych straganów jak latający po mieście pasterze krzyczący Viva la révolution! trzymający w ręku takową flagę. Niestety, przez burżuazyjnych żyrondystów flaga Francji tylko w jednej trzeciej przypomina sztandar wolności i swobody, a on sam jak i jakobini odeszli do lamusa.

Podczas rewolucji październikowej czerwony sztandar uratował wiele istnień. Nie chodzi o zastosowanie jako kołdry czy pożywienia, ale gdy Biali widzieli powiewającą czerwoną chustę na budynkach, myśleli, że w mieście panuje epidemia i omijali miejscowość szerokim łukiem. Z resztą niewiele się mylili, albowiem był to znak przebywania oddziałów Armii Czerwonej.

Podczas rządów bolszewików w ZSRR, nadszedł czas na wybranie flagi. Niebieski był zbyt burżuazyjny, żółty zlewał się z sierpem i młotem, zielony nie komponował się z gwiazdami, a brązowy nie miał propagandowego czaru. I tak oto został wybrany kolor czerwony, na symbol socjalizmu i komunizmu po wszech czasy. Co więcej – bolszewicy byli tak „sprytni”, że zamiast wymyślać flagi do SRR, dodawali do sztandaru odpowiednio ułożony element, najczęściej był to niebieski pasek. Czerwony sztandar był także obiektem kultu socrealizmu, licznych pieśni robotniczych i poematów.

Czerwony sztandar dzisiaj

Proletariusze wszystkich krajów... Eh, to i tak nie ma sensu...

Jak się ma dziś czerwony sztandar? ChCenzura2.svgowo. Ubranie się na czerwono to w najlepszym przypadku bezguście. Albo okrzyknął cię zaplutym sowietą, albo spalą na stosie. Na jedno wychodzi. W USA – kraju burżujstwa i wyzysku robotników, za wywieszenie czerwonego sztandaru możesz pójść do więzienia na 10 lat, czyli tyle, ile w Polsce dostaje się za zabójstwo. W „demokratycznych” państwach partie kontynuujące nauki św. Józefa muszą zmieniać symbole na jakieś zielska, bo tak się władzy podoba! Jak tak można?! Przecież komunizm zrobił tyle dobrego!

Gazeta wyborcza

Na łamach internetowej strony jedynego, słusznego radia ukazał się artykuł o Gazecie Wyborczej. Józef Szanialski zaszpanował spostrzegawczością i doszedł do wniosku, iż spadkobierczyni Trybuny Ludu ma w swym logu symbole komunistyczne! Czerwony pasek przy tytule miał świadczyć świadczy o lewicowym zeszmaceniu pisma. Co więcej, można się też dowiedzieć, iż Gazeta Wybiórcza broni symboli takich jak sierp i młot, czerwona gwiazda, czy Włodzimierz Lenin. Sprawa okazać by się mogła bezpodstawna, gdyby nie to, iż I KC GW Adam Michnik dąży do wprowadzenia cenzury! Pierwszą ofiarą okazał się być prof. Zybertowicz. Teraz pojawia się pytanie: Kto kolejny padnie ofiarą tych lewicowych świń?.

Czerwoność sztandaru

No, dobra, czerwony sztandar jest czerwony, ale czy na pewno? Międzynarodowe Stowarzyszenie Gejów i Lesbijek wysunęło tezę, w której uważają, iż „czerwony” sztandar jest w zasadzie ciemno-różowy. Organizacja argumentował to prohomoseksualnym zapędem stanowiskiem komunistów. Francuscy socjaliści ripostowali, twierdząc, że flaga ma kolor wina Bordeaux – narodowego trunku wynalazców sztandaru. Z kolei Rosjanie mówią, iż to kolor rubinowy. Dlaczego? Bo tak. Amerykańscy naukowcy wciąż prowadzą badanie i jedyne co udało im się ustalić, to duży odsetek Francuzów daltonistów w XVIII wieku.