Lignokaina: Różnice pomiędzy wersjami
M (dajmy stubchem także) |
(SDU) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{SDU/wstawka|2020-03-29}} |
|||
[[File:Man sleeping on Catedral Metropolitana de São Paulo.jpg|thumb|Skuteczności lignokainy nie da się opisać]] |
[[File:Man sleeping on Catedral Metropolitana de São Paulo.jpg|thumb|Skuteczności lignokainy nie da się opisać]] |
||
{{cytat|A włypam mm… aa y! Kuła! Iaaaa… *odgłosy chrapania*|Pacjent konstruujący wywód logiczny po małej dawce '''lignokainy'''}} |
{{cytat|A włypam mm… aa y! Kuła! Iaaaa… *odgłosy chrapania*|Pacjent konstruujący wywód logiczny po małej dawce '''lignokainy'''}} |
Wersja z 08:27, 29 mar 2020
Ten artykuł został umieszczony na liście stron do usunięcia. Aby poznać dokładniejsze powody umieszczenia go na tej liście i ewentualnie podjąć dyskusję nad pozostawieniem go na Nonsensopedii, przejdź do tej strony. |
A włypam mm… aa y! Kuła! Iaaaa… *odgłosy chrapania*
- Pacjent konstruujący wywód logiczny po małej dawce lignokainy
Lignokaina (również lidokaina) – środek chemiczny wymuszający lulanie. Wynaleziony po to, by pacjenci, operowani na alkanolepsję w obszarze ciała migdałowatego, nie zmuszali operujących do noszenia wkładek przeciwhałasowych. Od sprawdzenia się tej metody, zaczęto stosować ów medykament powszechnie, nawet do bezbolesnego czyszczenia zakurzonych stóp.
Otrzymywanie
Otrzymujemy go w prostej reakcji syntezy:
- 2C+ + I- + OH- → CICHO.
Po przeprowadzeniu reakcji prawidłowo, widać jest efekt optyczny:
Opis
Działanie lidokainy jest stosunkowo proste: powoduje, że pacjent ekspresowo zamienia się w zwłoki. Po zaaplikowaniu substancji pacjent powoli przestaje mówić (czyt.: cel zostaje osiągnięty), a następnie zostaje pozbawiony dotyku, potem słuchu i wzroku. Nieformalnie aplikowany niegrzecznym dzieciom.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny biologii. Jeśli się nie brzydzisz – rozbuduj go.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny chemii. Jeżeli cierpisz na alkanolepsję – rozbuduj go.