Rumianek

Szablon:Troślina, która powstaje po polaniu trawy rumem – jej odpowiednikiem w świecie zwierząt jest żubr, powstający po napojeniu krowy żubrówką. Rumianek jest lekarstwem uniwersalnym, stosowanym przez czarownice, zielarki i zwykłych wyciągaczy pieniędzy do leczenia wszystkich schorzeń jakie tylko znajdują się w „Nowych Atenach” i encyklopedii PWN z 1973 roku.

Choroby na które pomaga rumianek

• Nieżyt nosa – skraca czas choroby z tygodnia do 7 dni,
• stopa końsko-szpotawa,
• opętanie,
• ciąża pozamaciczna,
• brak mózgu,
• osteoporoza,
• zboczenie,
• uzależnienie od budyniu,
• schizofrenia,
• zmęczone oczy,
• bóle menstruacyjne,
• śmierdząca pacha,
• żartownica Strasburgera (tylko we wczesnym stadium choroby),
• rak oczu,
• wirusowe zapalenie wątroby typu H,
• ptasia grypa,
• choroba rumianej buźki,
• rak włosów,
• hemoroidy.

Sposób podawania

Ze względu na różnorodność chorób, rumianek może być podawany:

• doustnie (w formie kwiatka lub naparu),
• poprzez wylanie wiadra naparu na chore miejsce (najlepiej wyciąg z rumianku zmieszać z spirytusem, pozwala się szybciej zagoić ranie),
• w formie czopków,
• przez wsiąknięcie w gazę,
• w formie papieru toaletowego Velvet,
• w formie zastrzyku dożylnego,
• w formie eliksiru babuni,
• w formie z korzeniami,
• w formie herbatki dla dzieci,
• w formie budyniu,
• w formie spray'u.

Skutki uboczne

Niestety, nasz (prawie) uniwersalny lek posiada także skutki uboczne, którymi są:

• smoliste stolce,
• amnezja,
• problemy z oddawaniem moczu.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny biologii. Jeśli się nie brzydzisz – rozbuduj go.