Nonsensopedia:Artykuły na medal/Archiwum/2011
| Artykuły na medal |
Hipster (obecnie na głównej)
Hipster, także hepster (łac. Hipsterus sophisticatus) – odmiana człowieka. Jego cechy charakterystyczne są tak wyrafinowane, że nikt właściwie nie jest pewien, jak wyglądają. Za punkt honoru postawił sobie oryginalność. Tak oryginalny, że w skali oryginalności od 1 do 10 jest siedemnastką. Sporo takich ludzi widuje się w Wielkiej Brytanii, USA, w Niemczech i w innych Holandiach. Ich środowiskiem jest tylko i wyłącznie miasto, gdzie indziej zginą z braku ekologicznej żywności i ciuchów z second-handu. Hipster przede wszystkim jest indywidualistą. Prawdziwy hipster nigdy nie skaleczył się komercją i brzydzi się tobą. Szczytowym osiągnięciem hipstera, swego rodzaju nirwaną, jest całkowite wyzbycie się swojej osobowości i stanie się przeciwnością każdego dookoła.
Historia Pierwszym hipsterem był Markiz de Sade, który za swój cel życiowy obrał denerwowanie wszystkich wokół poprzez bycie skrajnym indywidualistą, a także dlatego, że nosił najciaśniejsze kalesony ze wszystkich. No i był postępowy, co jest cechą każdego hipstera. Rozwiązłość w sumie też może podpaść. Ludzie o innych zainteresowaniach wsadzili go do więzienia i zniszczyli jego prace. Jednak kaganek oświaty został zapalony i w XIX wieku hipsterów było wielu. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Goethe, wszyscy oni byli artystycznymi indywidualistami i nosili ciasne kalesony.
Judas Priest
Judas Priest (pol. Ksiądz Judasz) – angielski zespół metalowy założony w 1968 roku, co czyni go najpierwszym z zespołów metalowych w ogóle. Dlatego też większość jego piosenek nie nawiązuje do Szatana. Wsławili się tym,że wokalista na koncertach wjeżdżał Harleyem na scenę i strzelał w górę z kałacha niczym Arab na filmie z pogróżkami skierowanymi w stronę rządu amerykańskiego od Al-Kaidy. Wprowadzili też wśród metalowców zwyczaj ubierania się w skóry, ale o tym niżej.
Równania Judasza
Na podstawie działalności zespołu, jak również znajomości życia osoby, która dała mu nazwę możemy ułożyć następujące równania:
Poradnik:Jak napisać tekst piosenki nu metalowej
Zapewne odwiedza nas wielu słuchaczy bardzo popularnego w ostatnich czasach nu metalu. Większość z nich pobrzdąkuje sobie w wolnych chwilach na gitarze lub innym instrumencie. Wielu z nich chciałoby nagrać własne piosenki, jednak niektórzy nie potrafią sobie poradzić z tymże wyzwaniem. Z myślą o nich postanowiliśmy przygotować krótki poradnik jak napisać tekst piosenki nu metalowej. Mamy nadzieję, że z tą wiedzą poradzą sobie w tym arcytrudnym gatunku oraz uraczą świat swoją wspaniałą i głęboką twórczością.
Wybierz tematykę
Nie ma co się oszukiwać, od czegoś trzeba zacząć. Zakładamy, że słuchając nu metalu doskonale orientujesz się w tematyce jaka jest w nim poruszana. Pamiętaj też, że pewna doza oryginalności nie zaszkodzi, więc im więcej wprowadzisz innowacji, tym lepiej. Pamiętaj tylko o pewnym kanonie, którego nie możesz opuszczać. Bez tego nie wyjdzie ci już nu metal i nie będziesz miał hejterów, a oni są przecież podstawą promocji zespołu!
Poradnik:Jak najlepiej umrzeć
Dobrze wiemy, że tak jak wielu, chciałbyś żyć wiecznie. Niestety, mamy dla ciebie smutne przypomnienie. Ty też umrzesz. Tak tak, nie ma się co dziwić ani smucić. Nie jesteś przecież nieśmiertelny, nie ma takiej możliwości. Przyjdzie taki moment, że po prostu przekręcisz się na bok i koniec – ciemność. No i smród, większy niż zazwyczaj, ale to nie ciebie będzie to obchodzić. Nigdy więcej nie usiądziesz już przy komputerze, nie napijesz się piwa, nie zobaczysz znajomych, nie zrobisz sobie dobrze, po prostu nicość! Spokojnie, w tym momencie twoje ego próbuje wyraźnie się sprzeciwić, ale nie martw się. To jeden z mechanizmów, dzięki którym trzymasz się jeszcze w kupie. Dla procesu śmierci nie stanowisz żadnego wyjątku i ten fakt jest niezmienny dla każdego. Tuż po śmierci, twoja rodzina i znajomi spotkają się, aby uchlać się na ostatniej, drogiej imprezie w twoim imieniu, na którą już niestety nie będziesz w stanie przyjść. Zostaniesz zakopany dwa metry pod ziemią w ciemnej, zimnej i drewnianej skrzynce. Nikt tam już nie będzie do ciebie przychodził, no może raz na rok, żeby we wsi źle nie pomyśleli. Tam zaś będziesz leżeć tak długo, aż robactwo ogryzie twoje ciało aż do samych kości, a nawet i jeszcze dłużej.
Refleksja
A spójrz jeszcze w lustro. Jeśli nie przykleiłeś się z zachwytu, pomyśl jak będziesz wyglądać w momencie śmierci. Sęk w tym, że nawet nie wiesz kiedy to nastąpi. My też nie wiemy. Zapewne będziesz stary, brzydki, gruby i pomarszczony. Co się stanie z tą dziecięcą buzią, niedotkniętą przez trudy dorosłego życia? Co się stanie z tą figurą i energiczną postawą młodego człowieka? O ile będziesz mieć rodzinę, pokazywać będą sobie zdjęcia jakiegoś starego człowieka mówiąc – patrz, to jego/jej ostatnie zdjęcie przed śmiercią. Tak cię wszyscy zapamiętają – jako starego i ramolnego pierdziela. No ale przecież nigdzie nie zostało napisane jak to musi być. Masz na to bezpośredni wpływ!
Sparta
Sparta (gr. Σπάρτη) – starożytne polis słynące z produkcji znanych maszyn bojowych zwanych Spartanami lub Spartiatami. Znajduje się na Półwyspie Bałkańskim i jest aktualnie wykupione przez koncern Grecji, który jednak zastanawia się nad odsprzedaniem udziałów w polis, ponieważ boryka się z kryzysem, a utrzymanie spartańskich fabryk tanie nie jest.
Historia
Początki Sparty sięgają czasów tak dawnych, że nawet legendy nic o nich nie wiedzą. Istnieje tylko jedna powieść mówiąca o początkach tego plemienia. Waleczny heros siejący strach u wrogów i respekt wśród przyjaciół, który podobno miał być synem jednego z bogów zwany Sparem. Poślubił Tę i spłodził z nią dwójkę dzieci – chłopca i dziewczynkę. Przejęli oni po ojcu niespotykane umiejętności bojowe, praktyczne (jak wywoływanie strachu poruszeniem małego palca u nogi) oraz to, że zawsze działali razem. Nigdy nie zdradzali swoich chłopców, swoich żon oraz swoich zwierząt, prąc nieustannie ku chwale polis tylko z tymi, z którymi łączyły ich niezobowiązująco jakieś stosunki lub potrafili głową przetaczać menhiry w kierunku najbliższego zgrupowania owiec.
Później przenieśli do Lakonii, w której założyli swoje miasto. Oczywiście cały Półwysep Pelopeneski był zaludniony, ale Spartanie nie znali i nie przestrzegali Konwencji Genewskich (odpowiednio: pierwszej, drugiej i czwartej). Najpierw przyjaciele Aten i wrogowie Persji, później wrogowie Aten i przyjaciele Persji.
Poradnik:Jak zdobyć bordowe konto na Wykopie
Jak zdobyć bordowe konto na Wykopie – poradnik.
Witaj, adepcie! Skoro czytasz ten poradnik, to zakładam, że jesteś jednym z tysięcy zielonych i pomarańczowych użytkowników, którzy – wiecznie wzgardzani i poniżani – mogą tylko zazdrościć bordowym wybrańcom.
A więc dobrze trafiłeś. Dzięki temu poradnikowi wkrótce wybijesz się z tłumu wykopowiczów. Na dźwięk twojego nicka wszystkie dziewki będą mieć wilgotno, a twoje wykopy będą mieć moc grindcore'owego growlu.
Aby stać się bordowym, potrzebujesz trzech rzeczy:
- Plusów
- Więcej plusów
- Kilku znalezisk na głównej
Nie wydaje się to zbyt skomplikowane, nieprawdaż? A więc zaczynajmy.
Make A Change... Kill Yourself
Szablon:Tdrugi najsłynniejszy po Life is Pain lolname projekt z gatunku depressive black metal, którego największym osiągnięciem było nadanie mu chętnie kopiowanej po forach i komunikatorach nazwy. W przeciwieństwie do większości zespołów z tego gatunku, zadaniem twórczości Macky jest doprowadzenie cię do depresji oraz samobójstwa.
Charakterystyka
Pewien duński seryjny samobójca o pseudonimie Ynleborgaz postanowił dać upust swojej goryczy i złapał za instrumenty. Nagrał tak kilka niekończących się eposów poświęconych wizjom lepszego świata, a w ciągu dwóch lat ukazały się dwa wydawnictwa projektu, jedno dłuższe od drugiego. Na każdym z nich muzyk popełniał samobójstwo tyle razy, ile było na nim utworów, a przynajmniej namiętnie o tym opowiadał. Nie omieszkał również podzielić się częścią swojego światopoglądu ze słuchaczami, którzy pocięli się z radości odnajdując na tym plugawym świecie podobne przekonania do swoich. Utwory Macky emanują niekończącym się optymizmem, a do samobójstwa zachęcają mniej więcej 20 razy na minutę. Jeżeli życie codzienne autora jego i relacje ze znajomymi wyglądają tak jak każdy jego tekst, to nie ma się co dziwić dlaczego zdecydował się właśnie na DSBM.
Nonźródła:Kwestionariusz dla ubiegających się o przyjęcie do nieba
Steven Seagal
IMIĘ, NAZWISKO, PODPIS ODRĘCZNY
SKRÓCONY ŻYCIORYS – Urodzony 10 kwietnia 1952 w Lansing, USA. Od dziecka szkolony byłem we wschodnich sztukach walki. Posiadam stopnie mistrzowskie w aikido, judo, karate, kung fu, tai chi, jiu jitsu, capoeirze, krav maga, kobudo i kalaripayit, a być może też w innych, lecz zapomniałem ich wymienić. Od 20 lat jestem aktorem, policjantem i komandosem. Mam dosyć wyrywania kręgosłupów Latynosom w niskobudżetowych produkcjach i to jest główny powód mojego zgłoszenia.
Nekrofilia
Nekrofilia (inaczej pociąg do Zakopanego) – jedyny sposób za nawiązanie kontaktu seksualnego dla niespełnionych romantyków, nieśmiałych desperatów, aktywnych socjopatów oraz ofiar przemocy w rodzinie. Dla wielu młodych odkrywców staje się interesującą alternatywą po obejrzeniu filmu „Nekromantik”. Pomimo bezwarunkowego zakazu praktykowania i zupełnej nieświadomości ogółu, przedstawiciele tego hobby znajdują się praktycznie w każdym mieście, w którym umierają jacyś ludzie. Nekrofile mają w dupie prawo, a zmarli mają w dupie ich. Nie należy się ich bać, ponieważ nie są oni zagrożeniem dla otoczenia, a w tym tych, którzy to właśnie czytają. Reguła ta obowiązywać będzie jedynie do czasu twojego zgonu, lecz jak wiadomo, martwi się już nie martwią. Tak więc głowa do góry!
Renomowany
Najczęściej jest to pracownik domu pogrzebowego, kostnicy, lub krematorium. Cichy psychopata z nieświadomą niczego rodziną ani znajomymi. Jego mottem jest „Ostatnia heca przed wjazdem do pieca”. Działa na zasadzie przetwarzania nowych nabytków pracodawcy, dorzucając bonus do zszywania i ubierania delikwenta do pogrzebu. Zawodnik taki nie przebiera w środkach i bierze wszystko to, co ma pod ręką. O jego wszechstronności może świadczyć dowolność wieku, płci i stanu sztywnego. Renomowani nekrofile, pomimo wspólnych zainteresowań, gardzą archeologami nazywając ich zboczeńcami. Mała hipokryzja, czyż nie?
Mina przeciwpiechotna
Mina przeciwpiechotna (również Medal za odwagę, Renta) – jednorazowo dawkowana eksplozja stosowana w kuracji przeciwgangrenowej bez znieczulenia miejscowego. Jednocześnie materiał poddawany ustawicznie fałszywej propagandzie za przyczyną swoich parametrów technicznych. Liczne raporty donoszą o tysiącach ludzi w Afryce, które jakoby padają ofiarami tego środka leczniczego, podczas gdy jest to niemożliwe, jako że do eksplozji dochodzi najczęściej dopiero po osiągnięciu nacisku siły o masie 15-35 kg, która jest niedostępna ludziom na diecie poniżej 100 kalorii dziennie i mniej.
Kuracjusze
Miny przeciwpiechotne zostały przewidziane do dystrybucji jako środek paliatywny (tj. przynoszący ulgę) w leczeniu gangreny na polach walki w czasie I Wojny Światowej. Kolejne partie zainfekowanych kończyn eliminowano przy pomocy wybuchu. Z czasem udoskonalono techniki walki z chorobą, tak że było możliwe pozbycie się całych nóg, rąk, a nawet głowy jako rezultat niewłaściwego, niestety, użycia środka.
Palau
Palau – zbiór maciupeńkich wysepek na mapach świata znajdujący się na Pacyfiku. Około 99,98% ludzi nie wie nawet, że takie coś istnieje. Graniczy toto z wodą filipińską, wodą mikronezyjską i wodą indonezyjską. Słynie też z flagi, na której kółko umieszczono krzywo. Pierwsza ziemia Oceanii, na teren której przybyli chrześcijańscy misjonarze. Podobno byli smaczni.
Historia
Nazwa kropek kraju wywodzi się od zawołania z chrumkanego ichiejszego, oznaczającego Ku
a, znowu jacyś biali przypłynęli!, co jednak biali podchwycili i już tak zostało. Przez długi czas należało to to do Hiszpanii, lecz odsprzedali ich Szwabom, którzy rozgrabiali, co się dało. Japońcom też się co nieco zachciało, ale się spóźnili. Zostali z tymi grudami piachu nie wiedząc, co zrobić. Po II wojence jednak kropki kurde, co ja z tymi kropkami... Palau oddali Usie. Co prawda od 1994 są niepodlegli, ale to tylko teoria. Amerykańce nadal pompują w nich kasę, licząc na... no właśnie, na co?
Awaria kontenera
Budynek poradni psychologicznej i psychiatrycznej, znajdował się na obrzeżach miasta w dość przyjemnej acz zarośniętej okolicy. Dawniej mieściła się tutaj centrala rybna "Kwasiłówek i S-ka", lecz właściciele zostali zastrzeleni przez jednego z szalonych pracowników i siłą rzeczy musieli zrezygnować. Przez dwa lata miejsce było opuszczone, lecz w pewnym momencie na ścianach pojawiły się jaskrawe tabliczki, które oznajmiały otwarcie centrum zdrowia psychicznego.
Właściciele nawet nie starali się przystosować miejsce do norm cywilizacyjnych. W starym garażu, między starymi pudłami oraz wiadrami, utworzono recepcję. Blaszane drzwi prowadziły do przytulnego korytarza poczekalni. W kącie stało akwarium z martwymi rybkami i szybą oblepioną naklejkami "Dzielny pacjent". Ściany nie pozostały puste – w końcu czymś należało ukryć ślady krwi poprzednich właścicieli. Obwieszono je obrazami oraz zdjęciami wyleczonych pacjentów, a także osób, których nie dało się doleczyć, bo popełniły samobójstwo (w tym przypadku zdjęcia "post mortem"). Po prawej stronie od gabinetu, znajdowała się salka dla dzieci. W środku były różne zabawki – piłki, klocki i oczywiście konik na biegunach, którego zawsze okupował Norwid.
W tej oto przychodni psychiatrycznej, z dala od normalnego świata przyjmowało dwóch psychiatrów. Równie oderwanych od rzeczywistości...
