Leming (osoba)
Ten artykuł dotyczy osoby. Zobacz też inne znaczenia tego słowa. |
Leming (łac. Homo lemmus) – określenie rodowitego mieszkańca dużego miasta, urodzonego na wsi. Używane jest najczęściej przez starsze stażem lemingi w stosunku do młodszych.
Tryb życia
Odżywianie
Pod osłoną nocy lemingi masowo nawiedzają supermarkety otwarte całodobowo w celu nabycia drobiu. Owe mięso przygotowują na różne sposoby, czyli smażąc. Dlatego patelnia jest niezbędnym wyposażeniem każdego leminga. Za dnia dla niepoznaki udają się one do barów mlecznych. Leming nigdy nie przyzna się, że nie umie gotować – powie, że po prostu nie ma na to czasu albo że inni robią to za niego.
Jeśli już lemingi piją alkohol, to jest nim tanie wino. Gardzą piwem, gdyż uważają, że jest to napój dla marginesu społecznego. Ponieważ nie stać ich na dobre drogie wino, twierdzą, że w życiu pili bardzo drogie trunki (na które innych nie stać) z Francji, ale smakują one tak samo jak to tanie, więc nie ma co przepłacać. Na pytanie o markę odpowiadają, że pytający nie jest godny nawet słyszeć o takiej marce.
Starość
Jeszcze nie znaleziono leminga w wieku starczym. Prawdopodobnie będą się zachowywać jak starzy ludzie sowieccy[1] i będą opowiadać jak za Tuska było dobrze, a teraz jest syf, brud i ubóstwo.
Podgatunki lokalne lemingów
Na terenie Polski wyróżnia się, oprócz leminga pospolitego (Homo lemmus vulgaris), także gatunki lokalne posiadające pewne charakterystyczne cechy:
- Leming warszafski (nazywany także słoikiem, Homo lemmus varsofianis) – podgatunek zamieszkujący głównie Warszafkę, choć w okresie weekendowym obszar jego występowania może rozprzestrzenić się na całe Mazowsze, a nawet Podlasie czy Lubelszczyznę. Na tle innych gatunków lemingów wyróżnia się przede wszystkim sposobem poruszania się – zamiast chodzić, biega nieporadnym truchcikiem. Oprócz tego cechuje go relatywnie wysoki poziom buractwa.
- Leming poznański (Homo lemmus pozenus) – ten podgatunek zamieszkuje stolicę Wielkopolski. Odznacza się wysokim poziomem cyfryzacji oraz wyjątkowo silnym instynktem stadnym.
- Leming toruński (Homo lemmus thornius) – występujący głównie w Poznaniu, gdyż rodzinne miasto nie oferuje mu pracy. W przeciwieństwo do leminga poznańskiego stosuje słowo jo w miejscu znaków interpunkcyjnych.
- Leming zachodniopomorski (Homo lemmus Westerno Pomeranian) – bardzo ciekawy podgatunek. Występuje głównie wśród mieszkańców mniejszych,
acz w okresie letnim popularnychmiejscowości (jak Rosnowo czy Mielno), które w okresie licealno-gimnazjalnym przenoszą się (Bursa) lub rozpoczynają dojazdy przy pomocy znanego wszystkim środku komunikacji do większych wiosek. Po zakończeniu tego okresu, leming ewoluuje, aż dojdzie do maksymalnego dla tego gatunku poziomu, a co ambitniejsze z czasem przekształcają się w jeden z 2 powyższych typów. Bardzo podobne odmiany można zaobserwować w innych, zdecentralizowanych województwach.
Prawo statyczności leminga
Leming nie poddawany bodźcom zewnętrznym jest statyczny.
- Oryginalna treść prawa statyczności
Prawo statyczności jest podstawową zależnością stosowaną przy badaniu psychologii lemingów. Oznacza ono, że leming, na którego nie działają żadne bodźce zewnętrzne, pozostaje w bezruchu. Według niektórych badaczy takie stwierdzenie jest jednak zbyt radykalne, gdyż w takim wypadku osamotniony leming mógłby na przykład umrzeć z głodu. Ich zdaniem prawo ma zastosowanie tylko powyżej potrzeb drugiego stopnia według Piramidy Masłowa. Dowodem na samorzutne realizowanie potrzeby bezpieczeństwa u lemingów jest nagłe powstawanie grodzonych osiedli w miastach w ciągu ostatniego dwudziestolecia.
Społeczeństwo
Wysoką pozycję w środowisku lemingów określają obecnie: służbowa, biała Toyota Auris, najnowszy iPhone czy też mieszkanie w modnej dzielnicy. To ostatnie silnie zależy od warunków lokalnych i tak dla przykładu w Warszawie jest to Miasteczko Wilanów, którego bynajmniej nie należy nazywać w obecności leminga Nowym Wilanowem, najwyżej Wilanów Village albo Wilanów Center.
Zobacz też
Przypisy