Lignokaina: Różnice pomiędzy wersjami
M (→Otrzymywanie: dr.) |
M (→Otrzymywanie: merytoryczne) |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
== Otrzymywanie == |
== Otrzymywanie == |
||
Otrzymujemy go w prostej reakcji syntezy:<br> |
Otrzymujemy go w prostej reakcji syntezy:<br> |
||
: |
:2C<sup>+</sup> + I<sup>-</sup> + OH<sup>-</sup> → CICHO.<br> |
||
Po przeprowadzeniu reakcji prawidłowo, widać jest efekt optyczny: |
Po przeprowadzeniu reakcji prawidłowo, widać jest efekt optyczny: |
||
[[Plik:Strohballen.gif]] |
[[Plik:Strohballen.gif]] |
Wersja z 18:44, 28 mar 2020
A włypam mm… aa y! Kuła! Iaaaa… *odgłosy chrapania*
- Pacjent konstruujący wywód logiczny po małej dawce lignokainy
Lignokaina (również lidokaina) – środek chemiczny wymuszający lulanie. Wynaleziony po to, by pacjenci operowani na alkanolepsję, w obszarze ciała migdałowatego, nie zmuszali operujących do noszenia wkładek przeciwhałasowych. Od sprawdzenia się tej metody, zaczęto stosować ów medykament powszechnie, nawet do bezbolesnego czyszczenia zakurzonych stóp.
Otrzymywanie
Otrzymujemy go w prostej reakcji syntezy:
- 2C+ + I- + OH- → CICHO.
Po przeprowadzeniu reakcji prawidłowo, widać jest efekt optyczny:
Opis
Działanie lidokainy jest stosunkowo proste: powoduje, że pacjent ekspresowo zamienia się w zwłoki. Po zaaplikowaniu substancji pacjent powoli przestaje mówić (czyt.: cel zostaje osiągnięty), a następnie zostaje pozbawiony dotyku, potem słuchu i wzroku. Nieformalnie aplikowany niegrzecznym dzieciom.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny biologii. Jeśli się nie brzydzisz – rozbuduj go.