Nicość: Różnice pomiędzy wersjami
AmoniakBOT (dyskusja • edycje) M (commons) Znacznik: edytor źródłowy |
|
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |
(Brak różnic)
|
Aktualna wersja na dzień 20:03, 1 cze 2020
Nicość – doskonały stan każdej definiowalnej rzeczy, a istnienie jakiejkolwiek rzeczy jest spowodowane jedynie zaburzeniem między materialnym, a niematerialnym duplikatem wyłaniającym się z nicości. Każda definiowalna rzecz wraca do stanu doskonałego poprzez anihilację definiowalnego obiektu materialnego i niematerialnego który wyłania się z nicości.
Kwantowa teoria nicości[edytuj • edytuj kod]
Mechanizm fluktuacji kwantowych potwierdza teorię nicości. Cząstka i antycząstka wyłaniają się z nicości a planck czasu później anihilują. Zostają wyrwane ze stanu doskonałego żeby później anihilować w nicość i ponownie powrócić do stanu doskonałego.
Źródło nicości, czyli czarne dziury[edytuj • edytuj kod]
Źródłem wszelkiej nicości są prawdopodobnie czarne dziury które dążą do obrócenia całej materii wszechświata w nicość. Kiedy czarne dziury wessają całą materię wszechświata zakończy się cykl fluktuacyjny żeby następnie zostać ponowiony. Ów cykl możemy obserwować w nano-skali obserwując mechanizm zachodzenia fluktuacji kwantowych.
Inna teorii głosi że czarne dziury są emanacją nicości. Znaczyłoby to że nicość można zobaczyć jako zaburzenie na tle wszystkości.
Nicość, czarne dziury i teoria Hawkinga[edytuj • edytuj kod]
Stephen Hawking w swojej teorii o wyparowywaniu czarnych dziur stwierdził że nicości przeciwdziałają fluktuacje kwantowe powodujące wyparowywanie czarnych dziur przez wsysanie cząstek nierzeczywistych o ujemnej masie. Owa teoria zakładając jej prawdziwość jest największym argumentem za traktowaniem nicości jako przejściowego stanu między wszystkością.
Nicość a Wszystkość[edytuj • edytuj kod]
Zakładając że teoria Hawkinga jest prawdziwa okazuje się że nicość jest alternatywną wszystkością i nie jest wcale doskonałym stanem rzeczy a jedynie stanem cyklicznie przejściowym między wszystkością w dążeniu wszechrzeczy do doskonałości (nicości).
Nicość, oświecenie i wyzwolenie umysłu od wszystkości.[edytuj • edytuj kod]
Wszystkość wyłoniła się z nicości jednak według cyklu dąży znów do nicości (jeden cykl obejmuje nicość, wszystkość i nicość). Według teorii nicości wszelkie podjęte działania nie mają żadnego sensu a żaden projekt nastawiony na wieczne ulepszanie aż do doskonałości absolutnej nie ma żadnego sensu ponieważ całe uniwersum i tak obróci się w nicość. Według tej filozofii najlepszym możliwym działaniem jest brak działania. Oświecenie jest stanem w którym nie mamy potrzeby dokonywania już żadnych działań.