Bilet: Różnice pomiędzy wersjami
M (→Używane bilety: podmianka) |
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Pest; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Ostrzyciel nożyczek.) Znacznik: rewert |
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |
(Brak różnic)
|
Aktualna wersja na dzień 12:52, 4 kwi 2019
Bilet – z definicji: dowód zapłaty za usługę, najczęściej komunikację miejską i ważny dokument w wypadku ewentualnej kontroli. Tak naprawdę to najzwyklejszy papierek, który trzeba po prostu skasować i wyrzucić. Od tego wspaniałego wynalazku wzięło się wiele problemów we współczesnym życiu. Bardzo często widoczna jest miłość ludzi do oszczędzania i niekupowania biletu. Aby zmniejszyć występowanie tego zjawiska, wprowadzono tzw. kanarów, którzy sprawdzają uczciwość pasażerów, a wypadają oni zazwyczaj bardzo słabo. Już po pierwszym dniu działania ta instytucja zyskała sobie wielu zwolenników. Wspomniane wyżej kanary pojawią się akurat wtedy, kiedy raz nie będziesz miał biletu, z magicznymi słowami Bileciki do kontroli. Z biletem to jest tak, że zawsze jak sprawdzają, to ty nigdy nie masz. To taka rzecz z typu ktokolwiek widział, ktokolwiek wie – mało który trzymał go w ręku.
Rodzaje biletów[edytuj • edytuj kod]
- Bilet ważny – dość powszechny rodzaj biletu (kanary go nie lubią).
- Bilet nieważny – rzadszy od biletu ważnego. Szczególnie lubiany przez kanarów, bardziej niż nieistniejący.
- Bilet znaleziony – znaleziony na ulicy papierek, który pomimo tego, że jest brudny i niczego nie przypomina, nadaje się jeszcze do skasowania.
- Bilet wyprany – znaleziony we wczoraj wypranych spodniach. Jak najbardziej zdatny do użytku.
- Bilet stadionowy – bardzo dziwny rodzaj: najpierw się go kupuje, a później nie wykorzystuje w imię naprawy PZPN-u.
- Bilet normalny – bilet o normalnej, horrendalnej cenie. Na ogół nie ma go w kioskach ani sklepach, więc musimy targać dwa ulgowe.
- Bilet nienormalny (w Krakowie: ulgowy gminny) – bilet o ulgowej horrendalnej cenie przeznaczony dla dzieci.
- Bilet studencki – bilet o ulgowej, horrendalnej cenie, przeznaczony dla młodocianych przestępców.
- Bilet wyimaginowany – najczęściej stosowany przez pasażerów, ubóstwiany przez kanarów, gdyż mogą oni wlepić pasażerowi posiadającemu powyższy bilet, kolejny bilet zwany mandacikiem.
- Bilet dożywotni – działa jak powyższy, ale może go mieć tylko elita
szczęściarzyludzi. - Karnet – ciąg połączonych ze sobą, sprzedawanych po niewiele niższej, hurtowej cenie biletów.
- Bilet kolekcjonerski – są tacy kolesie, którzy zbierają bilety…
- Bilet miesięczny – wydaje ci się, że zaoszczędzisz; ostatniego dnia miesiąca orientujesz się, że bardziej opłacało się kupować zwykłe bilety. W niektórych miejscowościach w Polsce centralnej zwany migawką. Największą zaletą biletu miesięcznego jest możliwość jazdy na gapę bez wstydzenia się przed współpasażerami[1] – jeśli zobaczą, że nie skasowałeś biletu, to pomyślą, że masz miesięczny.
- Bilet roczny-niewidoczny – jak sama nazwa wskazuje. Nazywany również biletem cziterskim lub poznajomościowym, wręczanym pracownikom komunikacji miejskiej i ich potomstwu (temu, które nadal się uczy, lub chociaż udaje, że uczy).
- Bilet „wielokrotka” – skasowany więcej niż raz w celu zaoszczędzeniu na przejazdach. Bilety stemplowane różnymi cyferkami, niedziurawione, mogą być odnowione poprzez zakrycie numerka nadrukowanego po skasowaniu. Można w takim przypadku użyć korektora do długopisów.
Używane bilety[edytuj • edytuj kod]
Bilet nieważny jest najczęściej kupowanym biletem 2009 roku wśród naszej społeczności, powodzeniem cieszą się także bilety używane w roli papieru toaletowego.
- Podsumowanie meneli
- Młodzież – w większości bilety ulgowe, choć niektórzy kupują normalne w celu dowartościowania się i udawania dorosłego, chociaż ta grupa wiekowa zazwyczaj go nie ma.
- Dorośli – tu, w przeciwieństwie do powyższej grupy, dowartościowanie się polega na kupnie biletów ulgowych.
- Menele – brak bądź zużyte (taki mi dali w kiosku, co jest?!).
Przypisy
- ↑ o ile nie ma akurat kontroli