Pasztecik szczeciński: Różnice pomiędzy wersjami
Grzeeesiek (dyskusja • edycje) M |
Polskacafe (dyskusja • edycje) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:1104 Pasztecik Szczeciński.JPG|250px|right|thumb|Szczęście po szczecińsku]] |
[[Plik:1104 Pasztecik Szczeciński.JPG|250px|right|thumb|Szczęście po szczecińsku]] |
||
'''Pasztecik szczeciński''' – wynalazek prasłowiańskiej kuchni z [[Szczecin|Altstettin]], reaktywowany ponad tysiąc lat później, przypominający nieco sterowiec w miniaturze. Źródła donoszą, że pierwsze paszteciki pojawiły się w mieście za głębokiej komuny, z tego powodu historia Szczecina dzieli się na dwie epoki – przedpasztecikową (do roku 1969) i pasztecikową. Pasztecik (oprócz [[paprykarz szczeciński|paprykarza]]) jest wiekopomnym wkładem Pomorza Zachodniego w kuchnię polską. Miejscem największego stężenia pasztecików jest rejon Bramy Portowej, ul. Wojska Polskiego i [[Szczecin Główny|dworca głównego]], choć każde szanujące się osiedle i centrum handlowe ma rejonowe miejsce <del>kultu</del> konsumpcji. Agencje turystyczne przyciągają klientów hasłem „Zjeść pasztecika i umrzeć”, a szczecinianie na randkach wolą paszteciki |
'''Pasztecik szczeciński''' – wynalazek prasłowiańskiej kuchni z [[Szczecin|Altstettin]], reaktywowany ponad tysiąc lat później, przypominający nieco sterowiec w miniaturze. Źródła donoszą, że pierwsze paszteciki pojawiły się w mieście za głębokiej komuny, z tego powodu historia Szczecina dzieli się na dwie epoki – przedpasztecikową (do roku 1969) i pasztecikową. Pasztecik (oprócz [[paprykarz szczeciński|paprykarza]]) jest wiekopomnym wkładem Pomorza Zachodniego w kuchnię polską. Miejscem największego stężenia pasztecików jest rejon Bramy Portowej, ul. Wojska Polskiego i [[Szczecin Główny|dworca głównego]], choć każde szanujące się osiedle i centrum handlowe ma rejonowe miejsce <del>kultu</del> konsumpcji. Agencje turystyczne przyciągają klientów hasłem „Zjeść pasztecika i umrzeć”, a szczecinianie na randkach wolą paszteciki i barszcz i ciastka. |
||
== Skład == |
== Skład == |
||
Wersja z 21:59, 12 kwi 2019
Pasztecik szczeciński – wynalazek prasłowiańskiej kuchni z Altstettin, reaktywowany ponad tysiąc lat później, przypominający nieco sterowiec w miniaturze. Źródła donoszą, że pierwsze paszteciki pojawiły się w mieście za głębokiej komuny, z tego powodu historia Szczecina dzieli się na dwie epoki – przedpasztecikową (do roku 1969) i pasztecikową. Pasztecik (oprócz paprykarza) jest wiekopomnym wkładem Pomorza Zachodniego w kuchnię polską. Miejscem największego stężenia pasztecików jest rejon Bramy Portowej, ul. Wojska Polskiego i dworca głównego, choć każde szanujące się osiedle i centrum handlowe ma rejonowe miejsce kultu konsumpcji. Agencje turystyczne przyciągają klientów hasłem „Zjeść pasztecika i umrzeć”, a szczecinianie na randkach wolą paszteciki i barszcz i ciastka.
Skład
Ciasto na paszteciki przypomina nieco pączki, gorzej z nadzieniem[1] i jest chrupiące. Gorzej z wnętrzem, bo przypomina ono loterię: może być mięso[2], ser, pieczarki, kapusta z grzybami, a może jeszcze co innego, o czym nawet Wikipedia nie ma pojęcia, a i kucharz nie pamięta, czy ten farsz to tak celowo, czy przypadkiem…
