Noga

Giry

Krzaczasta kończyna dolna

A w zeszłe święto miałem kobitę,
co miała obie nogi umyte

Staszek Staszewski o nogach

Nogi nie są takie świeże

Adam Małysz o nogach

Nogi (kulasy, obieżyświaty, szłapy, giry, szkity, przeszczepy, racice, sery, kończyny) – narządy, który umożliwiają chodzenie i stanie istotom żywym (istoty martwe można postawić na nogach i oprzeć o ścianę). Występują w dolnej części organizmu ludzkiego, odznaczające się niewielką chwytnością, ale przydatne w procesie lokomocji metodą pieszą. Ponadto, w niektórych dyscyplinach sportowych, nogi wykorzystuje się do kopania skórzanego worka wypełnionego sprężonym powietrzem, względnie do kopania nóg rywala tenże worek przetrzymującego. Przyjmuje się, iż długość nóg powinna być możliwie maksymalna, gdyż to – wedle przysłowia – kłamstwo ma krótkie nogi. Najprawdopodobniej nogi są podparciem dla pośladków.

Nogi a przemieszczanie się

Nie rozstrzygnięto dotąd problemu optimum kroku, sformułowanego przez Papcia Chmiela w trzeciej księdze przygód Tytusa, Romka i A'tomka. Rozwiązanie problemu sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy o ostatecznej prędkości poruszania się człowieka w większym stopniu decyduje długość kroku (zależna od długości nóg), czy tempo przebierania nogami.

Nogi a meble

Nie jest prawdą, że również meble posiadają nogi. Występują jedynie stoły z powyłamywanymi nogami, ale nie odgrywają one w przyrodzie żadnej istotnej roli, nie licząc funkcji językołamczej.

Należy pamiętać, że nogi wyposażone są w małe palce, co pozwala ludziom skutecznie odnajdywać w ciemności przedmioty stojące na ich drodze, którymi najczęściej są meble. Odnalezienie przedmiotu sygnalizowane jest krótką serią bluzg na osobę która go tam postawiła, najczęściej dotyczy to żony/męża, brata/siostry. Ludzie najczęściej odnajdują przedmioty za pomocą małego palca u nogi w stanie błogostanu alkoholowego.

Skład nogi

• udo
• łydka
• stopa
• kolano

Metody rozróżniania nóg

Szkoła ateńska

Grecki filozof Pedestratos z Trotuaru, który tematowi IV kości śródstopia poświęcił większość swojej pracy naukowej, pod koniec III wieku p.n.e. sformułował następujące twierdzenie:

Prawa noga to ta, w której duży palec jest po lewej stronie.

Niemal dwa wieki później jeden z jego następców, Imitatos z Epigonii, wysnuł na podstawie twierdzenia Pedestratosa wniosek, który uzupełnił je i – w niezmienionej formie – do dziś stosowany jest jako klasyczna metoda rozróżniania nóg:

Lewa noga to ta, w której duży palec jest po prawej stronie.

Szkoła polska

Początek XXI wieku przyniósł kolejne ciekawe spojrzenie na zagadnienie rozróżniania nóg. Jan Tomaszewski – bramkarz znany z tego, iż zatrzymał Anglię, ale języka za zębami utrzymać nigdy nie potrafił – odnosząc się do osiągnięć polskiej reprezentacji piłkarskiej dowodzonej przez Pawła Janasa, stwierdził iż w drużynie narodowej biało-czerwonych wszyscy mają dwie lewe nogi. W istocie – Orły Janasa miały spore trudności z bieganiem po boisku, dużo lepiej radziły sobie z kierowaniem się do szatni.

Zobacz też

• ręce