Dźwięk: Różnice pomiędzy wersjami
(+szablon) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
[[Plik:Ucho.JPG|thumb|Detektor dźwięku]] |
[[Plik:Ucho.JPG|thumb|Detektor dźwięku]] |
||
| ⚫ | |||
{{t}}[[akustyka|akustyczne]] złudzenie [[ucho|douszne]]. Jak jest to słychać, jak nie ma, nie słychać. Dźwięk się rozchodzi różnie - czasem poprzecznie czasem podłużnie, zależy od otoczenia. Przy czym dźwięki niesłyszalne też istnieją (infradźwięki, ultradźwięki), tyle że odbiorca może być na nie zbyt głuchy. W pewnych sytuacjach dźwięki odbierane mogą być jako [[wibrator|wibracje]]. |
|||
Dodatkowo dźwięki mogą być zbyt głośne lub zbyt ciche. Można śmiało powiedzieć, że mogą tez być miłe i niemiłe, choć zależy od kontekstu np. stękanie. |
Dodatkowo dźwięki mogą być zbyt głośne lub zbyt ciche. Można śmiało powiedzieć, że mogą tez być miłe i niemiłe, choć zależy od kontekstu np. stękanie. |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Odbiornikiem wszystkich dźwięków jest ucho. Dźwięk wpada do ucha, stuka w trzy kosteczki, które stukają w ślimaka, a ten robi<ref>Mało kto nie wie jak.</ref> z wibracji sygnał, który idzie do mózgu i słyszysz jak 2 metry od ciebie przejeżdza super głośny pociąg PKP. |
Odbiornikiem wszystkich dźwięków jest ucho. Dźwięk wpada do ucha, stuka w trzy kosteczki, które stukają w ślimaka, a ten robi<ref>Mało kto nie wie jak.</ref> z wibracji sygnał, który idzie do mózgu i słyszysz jak 2 metry od ciebie przejeżdza super głośny pociąg PKP. |
||
{{Stub}} |
{{Stub|fiz}} |
||
{{Fizyka}} |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 18:25, 21 lis 2013
Nic nie słyszę, bo jakiś debil się drze przez megafon.
- Poranek Kojota
Szablon:Takustyczne złudzenie douszne. Jak jest to słychać, jak nie ma, nie słychać. Dźwięk się rozchodzi różnie - czasem poprzecznie czasem podłużnie, zależy od otoczenia. Przy czym dźwięki niesłyszalne też istnieją (infradźwięki, ultradźwięki), tyle że odbiorca może być na nie zbyt głuchy. W pewnych sytuacjach dźwięki odbierane mogą być jako wibracje.
Dodatkowo dźwięki mogą być zbyt głośne lub zbyt ciche. Można śmiało powiedzieć, że mogą tez być miłe i niemiłe, choć zależy od kontekstu np. stękanie.
Odbiornikiem wszystkich dźwięków jest ucho. Dźwięk wpada do ucha, stuka w trzy kosteczki, które stukają w ślimaka, a ten robi[1] z wibracji sygnał, który idzie do mózgu i słyszysz jak 2 metry od ciebie przejeżdza super głośny pociąg PKP.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny fizyki. Jeżeli wiesz dlaczego elektrony w kablu poruszają się odwrotnie do przepływu prądu – rozbuduj go.
Przypisy
- ↑ Mało kto nie wie jak.
