Pizza

Pizza, jaka jest, każdy widzi

Pizza (lub pidza, czytaj: pitca lub picca) – potrawa pochodząca z Włoch, prawdopodobnie przywieziona wraz z marchewką i kapustą przez królową Bonę, która zajadała się tą potrawą dopóty, dopóki nie zaklinowała się w drzwiach sypialni. Zapomniana po tym incydencie pizza została wywieziona przez sycylijskich emigrantów do USA, gdzie rozpowszechniona w wersji fast food wróciła do macierzy, robiąc w całych Włoszech furorę. W dzisiejszych czasach pizzę je się w – jak to mówią niedouczeni – „pitcerni”.

Występowanie

Dziś potrawę tę można napotkać w każdym zakątku każdego miasta, pod nieomal każdym szyldem. Pizzę sprzedaje i kuchnia polska, i włoska, i francuska, tylko chińsko-wietnamska pozostała poza jej wpływem i nadal inwestuje w sajgonki.

Pizzę spotkać można również w nieomal każdym sklepie spożywczym lub spożywczo-przemysłowym. Największy wybór (acz niekoniecznie najlepszy) jest zazwyczaj w osiedlowym supermarkecie. Pizza tam występująca jest zazwyczaj zamrożona, a po rozmrożeniu nie nadaje się do spożycia.

Rodzaje

Pizza… Bolognese?

• W wersji podstawowej pizza jest płaskim plackiem z wypieszczonego, wygładzonego ciasta drożdżowego, które posmarowane jest sosem pomidorowym (lub, w tańszej wersji a la supermarket, przecierem). Szczęśliwcy znajdują w tej wersji czasami grzybka, którego nazywają pieczarką, by uspokoić sumienie.
• Wersja dziecięca jest to rodzaj pizzy podstawowej zalanej czekoladą i dlatego niektóre dzieci widząc w karcie „pizza czekoladowa” od razu ją zamawiają; tak naprawdę wystarczy posmarować chleb nutellą, wstawić do mikrofali i już po kilku minutach można nią napchać młodych klientów.
• Wersja losowa nieco różni się od tzw. pizzy studenckiej, która składa się z tygodniowego naleśnika i dowolnego produktu, który znajduje się w lodówce. Około pierwszego dnia każdego miesiąca ilość produktów wzrasta nawet do trzech lub czterech proporcjonalnie do ilości osób korzystającej z lodówki.
• Wersja rodzinna charakteryzuje się dużą ilością ciasta ukształtowanego w olbrzymie koło olbrzymi prostokąt. Dodatki są tu mniej ważne i liczy się głownie ilość od jakości i różnorodności. Nieodzownym jednakże jej składnikiem jest ser i dodatkowa porcja keczupu, która przy odrobinie szczęścia zabija smak całości.
• Wersja dla ircoholików jest zazwyczaj podobna do pizzy rodzinnej. W niej również chodzi o ilość, a nie jakość, zwłaszcza, iż osobnik taki rzadko odrywa wzrok od monitora. Ważnym elementem tej pizzy jest jednak dostawca, który przynosi pod wskazany adres zamówioną potrawę, która przy odrobinie szczęścia jest ciepła i nadaje się do natychmiastowego spożycia.
• Wersja dla wybrednych charakteryzuje się ilością, jakością i różnorodnością składników. Do wyboru są m.in. pepperoni, kukurydza, boczek, salami, szynka, ostrygi, krewetki, małże, papryka, ananas i oliwki, a to jeszcze nie koniec. Są one posypane tartym serem i ziołami. Wersję, którą samemu można wybrać również przynosi dostawca, jednak w tym przypadku pizza jest ciepła, a doręczyciel liczy na napiwek, co często daje do zrozumienia śpiąc na wycieraczce.
• Wersja Fat-Man jest przeznaczona dla osób o większych wymiarach. Najczęściej ma wymiary 60 (k)m, miliardy dodatków, oraz sos „czósnykufy” prosto z importu.

Wersja ta dzieli się na podwersje w zależności od kompozycji dodatków i nazwy pizzerii, w której jest pieczona:

• $Pizza^{2}$to pizza w wersji kwadratowej. Jest pieczona przez januszy gotowania.
• Gruba to wersja na grubym cieście. Może być kombinacją zarówno tej marketowej, jak i tej dla wybrańców.
• Cienka to dla odmiany i ku zaskoczeniu wszystkich wersja pizzy, przez którą jak podnosimy ją z talerza widzimy swoje palce z powodu o dziwo cienkiego ciasta.
• Istnieje także wersja mrożona, jest ona jednak niezdatna do użycia, gdyż charakteryzuje się dużą twardością, jest także bardzo zimna.
• Trójkątna. Jak wiadomo, wszechświat składa się z trójkątów, więc istnieje również trójkątna pizza.
• Sproszkowana. Tę pizzę kupuje się w pudełku wielkości płyty CD, później wsypuje do wody, wkłada do lodówki na 33 min. i już możemy się cieszyć najprawdziwszą pizzą.
• W gwiazdki (tajska) – należy przygotować ciasto i wałek. Potem polać ciasto sosem amerykańskim. Posypać startym serem edam lub maasdamer. Położyć plasterki sera mozarella, posypać ananasem, kawałki papryki położyć w gwiazdki.

Historia

Podobno to, czym teraz zachwycamy się i obżeramy znane było już starożytnym Grekom. Piekli oni coś w rodzaju chleba, smarowali go oliwą i czosnkiem i posypywali ziołami. Pomysł ten może być inspiracją dla twórców pizzy studenckiej. Jest bowiem tańszy w realizacji i w urozmaicony sposób pozwala wykorzystać czerstwy chleb.

Z Grecji pizza trafiła do starożytnego Rzymu, gdzie doprawiono ją pomidorami, a w późniejszym okresie sosem pomidorowym.

Pierwsza współczesna pizza miała powstać w 1889 r., kiedy to Neapol odwiedziła królowa Włoch, Małgorzata (Margerita) znana z francuskiego podniebienia. Tamtejszy piekarz przygotował na jej cześć specjalną potrawę – pizzę z pomidorami, serem mozzarella i bazylią, która była w narodowych barwach Włoch (Kucharz w ten sposób chciał zdobyć serce królowej. Pomyślał: Jeśli nie wezmę jej na smak, to może na wzrok? Udało mu się. Królowa skazała go na dożywocie, więc uniknął śmierci.

Pizzę nazwano ku zaskoczeniu wszystkich margerita – do dziś jest to nazwa pizzy.

Zamawianie

Główny artykuł: Jak zamówić pizzę

• Poproś o pizzę z ciastem na wierzchu.
• Spytaj się, czy wypożyczają pizzę.
• Targuj się.
• Zapytaj, ile niewinnych zwierząt musiało zginąć, aby zrobić tę pizzę.
• Zamów pizzę z mięsem, ale na koniec rozmowy dodaj Tylko pamiętajcie – zero mięsa! i szybko się rozłącz.
• Powiedz, że na drugiej linii masz konkurencyjną pizzerię i kupisz od tego, kto zaoferuje mniejszą cenę.
• Zamów pizzę w rytm twojej ulubionej piosenki Metalliki.
• Powiedz, że twój kolega ma urodziny, a ty mu chcesz zrobić niespodziankę, więc niech dostawca zadzwoni do drzwi, schowa się, a gdy kolega otworzy drzwi, niech wyskoczy krzycząc: Niespodzianka!
• Pod koniec zamawiania powiedz: I pamiętaj… tej rozmowy nigdy nie było!
• Zamów tylko jeden kawałek.
• Przeliteruj wszystkie składniki, np. oliwki – „O” jak Olgierd, „L” jak Leon, itd.
• Wpisz tekst zamówienia do syntezatora mowy Ivona i puść go do telefonu w gronie kolegów, starajcie się tylko powstrzymać od parskania śmiechem.
• Zapytaj, czy możesz zachować karton po pizzy. Po odpowiedzi twierdzącej odetchnij z wielką ulgą lub krzycz podziękowania do telefonu.

Pizza w dawnych czasach

Dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami wierzono, że nasza planeta była płaska niczym pizza.

Planeta wówczas leżała na fundamencie, który stał na czterech słoniach, stojących na ogromnym żółwiu, który z kolei wylegiwał się na żyrafie, kto dalej był pod kim, tego nikt już nie pamięta… Wokół Piziemi latały wszystkie inne gwiazdy i planety.

Takie przedstawienie kosmosu nazywa się gejo geocentrycznym.

Jak zrobić pizzę

• Wrzuć do miski mąkę, gotowane drożdże ze szklanki, wodę i jeszcze kilka składników.
• Mieszaj to wszystko jak tornado, a potem uformuj kulę z tego, co wyjdzie. Możesz jej dawać klapsy.
• Zgnieć i rozwałkuj ciasto na placek.
• Weź blachę.
• Blachę, nie patelnię!
• Wywal całą kostkę smalcu oraz masła, wszystko rozgnieć patelnią, a na koniec wysyp paczkę mąki.
• Połóż ciasto na blachę, smarując keczupem i dodając składniki, w tym poczwórną ilość sera, potrójną porcję oliwek, 5 całych pomidorów spłaszczonych na miazgę, jeśli lubisz – porcję pieczarek rozgniecionych twoimi stopami i podwójną porcję chilli. Przedtem porób swoimi szponami dziurki.
• Wstaw do piekarnika, ustawiając temperaturę 1000°C i piecz przez 1 minutę.
• No i masz swoje rozkosze podniebienia, delektuj się.

Czy nie wiesz, że…

• Pewien naród jada pizzę z… orzechami kokosowymi?
• Pizza z anchois, pepperoni, mnóstwem gorącego sosu i chili może być tak gorąca, że będziesz musiał wypić 5 litrów? Najlepiej piwa (oczywiście to nie żart).
• Włoscy kucharze, wytaczają masowe procesy pizzeriom na całym świecie, zarzucając plagiat.
• Według Kongresu USA pizza to warzywo, jeżeli tylko znajdą się w niej dwie łyżki sosu pomidorowego na jeden kawałek.