Va banque (teleturniej)

Plik:Va Banque Kaczor.png

Pan Kazimierz żegna się z widzami

Plik:Va Banque z 1999 roku - cz.1 3

Odkopany z archiwum odcinek z 1999 roku

Ten artykuł dotyczy teleturnieju. Zobacz też Vabank i Vabank 2, czyli riposta - stare filmy z Machulskim w roli głównej.

Rozpoczynamy Va Banque, teleturniej wiedzy i ryzyka. Dziś pytania zadawać będą: X, Y, Z. Program poprowadzi Kazimierz Kaczor.

Tradycyjny wstęp do rozgrywki

Szablon:T powstały na bazie amerykańskiego szou pod tytułem Jeopardy! teleturniej emitowany na antenie TWP2, jeden z kilku innych teleturniejów emitowanych w Polsce, który trzymał poziom. Gospodarzem był znany ze starych filmów i zawsze uśmiechnięty Kazimierz Kaczor.

Jak się w to grało?

Ogółem był to teleturniej wiedzowy, lecz dość nietypowy. Prowadzący nie zadawał pytań, tylko czytał z monitora opis pasujący do danej osoby/rzeczy/Bóg wie czego, a zawodnik miał tak odpowiedzieć, żeby brzmiało jak pytanie. Jakby odpowiedział normalnie, to było traktowane jako zła odpowiedź. Za dobrze postawione pytanie słychać było Tak, proszę dalej, a kasa przybywała na ekranik. W przeciwnym razie było słychać Niestety nie, odejmowało się kaskę, a pytanie przechodziło na oponentów.

W rundzie I i II można było wybrać 30 pojęć, po 5 ze wszystkich 6 kategorii wybieranych przez komputer. W I rundzie można było zyskać/stracić kolejno: 100, 150, 200, 250 i 300 złotych, a w II 200, 300, 400, 500 i 600 złotych. Występowały też pytania premiowane, które dotyczyły tylko tego, kto je wylosował. Można było postawić maksimum wszystko, co się ugrało, czyli tytułowe va banque.

W rundzie finałowej grali tylko ci, co nie narobili sobie długów. Komputer najpierw wskazywał kategorię, zawodnicy potem musieli postawić ilość kasy, którą chcą ugrać. Następnie czytany był opis. Potem zegar odliczał 30 sekund, podczas których pytanie było pisane na ekranie monitora. Jeżeli pytanie było poprawne, kasa wpływała na konto, jeżeli nie, to uciekała. Wygrywał ten gracz, który uzyskał największą ilość kasy, i zatrzymywał całą kasę i dostał prawo do ponownego pojawienia się w programie. Szczęśliwcy, którzy mieli okazję wystąpić 3-krotnie, brali udział w Turnieju Miszczuf Mistrzów.

Co odróżniało ten program od innych?

• Nie było konkursu AudioTele, jak w 1 z 10 w tamtych latach,
• Do urządzenia studia zużyto multum lampek i 30 monitorów na ekran główny, później zastąpionych jednym ciekłokrystalicznym,
• Prowadzący zawsze machał na pożegnanie dłonią ustawioną w literę V, nigdy nie przestając się uśmiechać.