Teleexpress
|
Ten artykuł dotyczy programu telewizyjnego. Zobacz też inne znaczenia słowa ekspres. |
Szablon:T program informacyjny (a właściwie to bardziej rozrywkowy). Na końcu programu jest niezbyt śmieszny dowcip, a czasami wcale go nie ma, żeby było jeszcze śmieszniej. Typowy program dla typowego Polaka, bowiem program jest określeniem czasu np. że zrobimy coś po Teleexpresie
Od 26 kwietnia 2008 do 13 lutego 2011 obowiązywała czołówka jeszcze szybsza. Wtedy już nikt nie był w stanie zrozumieć, jaki pociąg, jakie zdjęcia szybko przewijają się w czołówce. Jeszcze gorzej przewijały się dźwięki gitary mieszane z dżinglami programów rozrywkowych. Od 14 lutego 2011 zmieniono czołówkę na 100 razy szybszą niż ta. Prezenterzy tego programu zajmują ponad połowę powierzchni ekranu i o 75% więcej zwiększyła oglądalność tego programu. Za majstra lektora oglądalność była od 1-1,5 mln do 2 mln. Po jego odejściu oglądalność zwiększyła się trzykrotnie i teraz wynosi 7 mln. Tym samym wyprzedza m.in. M jak miłość. Tak czy siak program ma miliony widzów, bo im bzdurniejsze informacje, tym więcej osób chce się pośmiać i pooglądać, niekoniecznie w celach informacyjnych.
Stałe punkty programu
- prognoza pogody (Jutro będzie albo nie będzie padać );
- wiadomości z Polski, zagranicy, Drogi Mlecznej i Pikutkowa;
- chora służba zdrowia;
- kącik Nasi kochani naukowcy;
- kronika kryminalna;
- serwis kulturalny (W [nazwa miasta] teatrze [nazwa teatru] ostatnie próby przed premierą...);
- rozmowa z Nataszą Caban i innymi polskimi alpinistami;
- część muzyczna: bardzo długa (aż 5 sekund!) ekspozycja nowego przeboju Pyrosisu;
- informacja o koncertach w Oborze;
- informacje o tym, jak pupile Smudy znowu dostali bęcki i o mało popularnych sportach typu pinball, curling czy granie na nerwach;
- dowcip;
- jazgot w jinglu na napisach końcowych.
