Rynologia
 |
Ten artykuł tak beznadziejnie zredagowano, że nawet nasz rezolutny szympans w to nie wierzy. A on cierpliwym zwierzęciem jest… Jeżeli nie potrafisz operować widłami ani redagować tekstu, zajrzyj do Kanciapy przed wzięciem się za poprawę. Jeżeli nie potrafisz uzasadnić wstawienia szablonu, nie wstawiaj go. |
Rynologia – bardzo dziwne słowo, prawdopodobnie mające coś wspólnego z badaniem schorzeń nosa, ale kto ich tam wie. Razem z rynoplastyką, rynolaryngologią, ryngrafem, rynsztunkiem, rynną i rynsztokiem stanowi zespół słów zaczynających się od ryn.
Pochodzenie
Wedle różnych teorii, wyraz ten pochodzi od staroazteckiego słowa rhyhnyhnohn oznaczającego szum liści lukrecji w dzień dość pochmurny. Jednak amerykańscy naukowcy z łatwością obalili to twierdzenie, gdyż nie lubią lukrecji. Udowodnili oni, iż rynologia to rodzaj powyginanej rynny, więc wyraz ten wziął się oczywiście od amerykańskiego słowa gutter.
Ewolucja
Początkowo rynologia uprawiana była tylko przez lokalnego szamana skromnej azteckiej wioski, jednak na skutek zasiedlania nowych terenów w XVI w., zwyczaj ten przejęli amerykanie i pod przykrywką szerzenia tradycji i kultury uprawiali na całym świecie. Jej znaczenie zostało jednak nieco zmienione, bo:
- Liście lukrecji nie rosną byle gdzie i niektórzy poczuli się pokrzywdzeni, więc uznano także wersję ze szpinakiem.
- Często dzień dość pochmurny lubi zmieniać się nadprogramowo w dzień dość ulewny, a wtedy ciężko jest dosłyszeć szum liści lukrecji, a co dopiero szpinaku, więc mieli problem.
- Po dniu dość ulewnym wszyscy mieli katar, na czym zyskał szaman i wkrótce otworzył własną klinikę.
Rynologia w tym znaczeniu utrzymała się do dnia dzisiejszego.
Rynologia w praktyce
Tak praktycznie rzecz biorąc to tego nie wiemy, ale Oni sądzą, że głównym czynnikiem, mającym dość znaczny udział w tym procesie, jest zazwyczaj chusteczka.
