Opętany klawiszowiec

Opętany klawiszowiec – osobnik o dużych ambicjach, lecz zwykle niewielkim talencie. Zwykle pierwszy syntezator dostaje od babci pod choinkę w wieku 10 lat. Następnie przez kilka lat intensywnie ćwiczy, powodując średnio trzy spięcia w instalacji elektrycznej (na skutek podłączenia zbyt mocnych głośników), wpędzając w nerwicę sąsiadów, i kilkakrotnie zmieniając instrument. W liceum poznaje kilku podobnych zapaleńców, i odkrywa, że jego talent wzrasta wprost proporcjonalnie do ilości użytych wspomagaczy. Razem z kolesiami zakładają zespół, który gra przez jakiś (zwykle krótki) czas, korzystając nader często z wytwórni kumpla. Opętany klawiszowiec zwykle nie pamięta zbyt dobrze przebiegu granych przez siebie koncertów, więc nie wie też, jakim cudem udało mu się zagrać kawałki, których na trzeźwo nie potrafi zagrać nawet przy użyciu sekwencera. Ta słaba pamięć przyczynia się często do końca jego gry w zespole, gdy, ze względu na szukanie natchnienia, kilkakrotnie zapomni przyjść na próbę.

Późniejsze losy klawiszowców

Jeżeli młody klawiszowiec odpowiednio wcześnie odkryje jak wpadać w trans bez pomocy, być może czeka go kariera. W innym wypadku szybko skończy jako muzykalny żul.