Nicolae Ceaușescu: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (dr.) |
|||
| (Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|rumuńskiego dyktatora|imię|Mikołaj}} |
{{sur|rumuńskiego dyktatora|imię|Mikołaj}} |
||
[[Plik:Ceausescu malowany.jpg|thumb|200px|Nicolae i jego stylowa fryzura]] |
|||
[[Plik:Ceausescu Anul Nou.jpg|thumb|200px|Nicolae opowiada bajeczki na dobranoc. Dzisiejsza bajeczka – wzrost dochodów Rumunów]] |
[[Plik:Ceausescu Anul Nou.jpg|thumb|200px|Nicolae opowiada bajeczki na dobranoc. Dzisiejsza bajeczka – wzrost dochodów Rumunów]] |
||
[[Plik:Nicolae Ceaușescu 1986.jpg|thumb|200px|Nicolae Ceaușescu właśnie zabija wzrokiem swojego fryzjera]] |
|||
{{wikipediapage}} |
|||
{{cytat|[[Płód]] jest własnością całego społeczeństwa.|'''Nicolae''' uznaje wszystkie dzieci za swoje i Rumunów}} |
|||
{{Cytat|Bój to jest nasz ostatni<br>krwawy skończy się trud|[[międzynarodówka|Ostatnie słowa]] '''Nicolae Ceaușescu'''}} |
|||
{{cytat|<poem>Kondukatore Czauszesku |
{{cytat|<poem>Kondukatore Czauszesku |
||
Geniuszesku Rumunesku |
Geniuszesku Rumunesku |
||
| Linia 14: | Linia 11: | ||
Brak prądesku, nima gazu […] |
Brak prądesku, nima gazu […] |
||
</poem>|Pieśń [[Andrzej Waligórski|Andrzeja Waligórskiego]] ku czci Kondukatora}} |
</poem>|Pieśń [[Andrzej Waligórski|Andrzeja Waligórskiego]] ku czci Kondukatora}} |
||
'''Nicolae Ceaușescu''' (ur. [[26 stycznia]] [[1918]] w Scorniceşti, zm. [[25 grudnia]] [[1989]] w Târgovişte) – |
'''Nicolae Ceaușescu''' (ps. '''Kondukator''') (ur. [[26 stycznia]] [[1918]] w Scorniceşti, zm. [[25 grudnia]] [[1989]] w Târgovişte) – genialny strateg i przywódca narodu, na miarę rumuńskich możliwości, rzecz jasna. |
||
== |
== Kariera == |
||
Po ukończeniu czterech klas szkoły podstawowej zaczął pracować jako szewc. Pod wpływem swojego szefa wstąpił do Rumuńskiej Partii Komunistycznej. Policja oskarżała go o kolportaż ulotek, wzywanie do strajków i zabicie szewca <del>[[Siekiera (zespół muzyczny)|Bumtarara bumtarara]]</del>. W 1939 roku stracił głowę dla Eleny Petrescu. Jak już głowa Nicolae się znalazła, to Elena przykręciła ją do swojej szyi. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] został ministrem rolnictwa. Jego zadaniem było uczenie Rumunów, czym różni się [[traktor]] od kobiety bitej [[Pasek od spodni|paskiem od spodni]]. |
|||
=== Czasy młodości === |
|||
Nicolae urodził się w [[1918]] roku. Jako 11-latek już zapieprzał po fabrykach, co wryło mu nienawiść do wstrętnych [[kapitalizm|kapitalistów]]. W [[1933]] roku agitował [[Józef Stalin|Stalina]] podczas strajku. W kartotekach policji widniał jako ''aktywny propagator komunizmu i antyfaszyzmu''. Jako, że Ceaușescu kochał być wszędzie, to jeszcze bardziej wkręcał się w działalność. W 1936 roku trafił do kicia. W 1939 roku został wypuszczony z pudła, a tam popełnił największy błąd swoim w życiu, jakim było poznanie [[Elena Petrescu|Eleny]]. Podczas wojny poznał uroki obozów pracy. Tak mu się wryły w psychikę, że postanowił je reaktywować… |
|||
Władzę objął w [[1965]] roku. Za jego rządów nastąpił gwałtowny rozwój [[Budownictwo|budownictwa]], gdzie nowi członkowie partii otrzymywali wille. Budownictwo mogło się szybko rozwijać, ponieważ Rumunia uzyskała sterty niepotrzebnego [[gruz]]u z planowanych burzeń [[Kościół|kościołów]], [[Wieś|wsi]] i starych [[Kamienica|kamienic]]. |
|||
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] nastały w Rumunii czasy komunistyczne. W [[1947]] roku został ministrem rolnictwa, gdzie jego zadaniem było uczenie Rumunów, czym różni się traktor od kobiety bitej paskiem od spodni oraz jak używa się nawozy z krowich odchodów. |
|||
W sierpniu [[1977]] roku wybuchły protesty górnicze w dolinie Jiu. Górników zaniepokoiła zapowiedź obniżki świadczeń socjalnych i emerytur oraz podwyższenie wieku emerytalnego. Protest uspokoił sam Nicolae Ceaușescu, który odważnie wszedł do jednego z szybów. Jak wspominają później robotnicy, nie zabili go ''bo było ciemno i myśleliśmy, że ten wysoki chłop to [[Edward Gierek]] podczas wizyty zagranicznej''. Kolejny kryzys nastąpił, gdy w 1982 roku grupa rumuńskich dysydentów zrzuciła się na snajpera, który miał zabić Ceaușescu. Plan nie wypalił, gdyż zabójcy co chwilę przeszkadzali Rumuni trącący go w ramię i każący zabić również Elenę. |
|||
=== Przywódca === |
|||
Rok [[1965]] był ogromnym ciosem dla Rumunii, gdyż zmarł [[Gheorghe Gheorghiu-Dej|Gheorghiu-Dej]]. Ku chwale Wiecznej Idei Komunizmu, Ceaușescu objął władzę. Szybko zmienił nazwę partii na nowoczesną i [[Słownik:Fajne|dżezi]] Rumuńską Partię Komunistyczną, a kraj otrzymał przydomek „Socjalistyczna”. Podczas jednej z wycieczek poznał [[Kim Ir Sen]]a, który pokazał mu, jak <del>należy trzymać naród za mordę</del> stworzyć ładny kult jednostki. Niestety, Ceaușescu nigdy nie był orłem. Ani w szkole, ani w dorosłości. Teorię przyjął, ale jednak zapomniał, że Rumuni nie są głupi, bo głupsza część w postaci [[Romowie|Cyganów]] podbiła [[Węgry]] i [[Czechosłowacja|Czechosłowację]]. Ale przykro się Rumunom zrobiło, bo Ceaușescu był biedny u [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] za olanie ich w [[1968]] roku, więc dumnie nosili jego portrety na ulicach [[Bukareszt]]u. |
|||
W latach 80. Rumunia mierzyła się z dużym zadłużeniem zagranicznym. Aby spłacić pożyczki, Ceaușescu nakazał zwiększenie eksportu [[gaz]]u i [[Węgiel|węgla]]. Rumuni nie musieli martwić się, że jest zimno, bo Słońce Karpat codziennie wychylał głowę, by ogrzać Rumunię do dwudziestu stopni Celsjusza. Geniusz ten obok pracy fizycznej miał czas na wynalazki. Opracował między innymi [[śnieg]], który po położeniu na [[kaloryfer]]ze się nie topi. |
|||
=== Rozwój gospodarczy === |
|||
Ceaușescu zapisał się w historii Rumunii spadkiem bezrobocia. Bezrobotni zostali zaproszeni do organizowania się w tajnej policji [[Securitate]]. Nastąpił gwałtowny rozwój budownictwa, gdzie nowi członkowie partii otrzymywali wille, a obywatele Rumunii – [[blok z wielkiej płyty|nowoczesną technikę budowania domów wprost od Edwarda Gierka]]. Budownictwo mogło się szybko rozwijać, ponieważ Rumunia uzyskała sterty niepotrzebnego gruzu z planowanych burzeń kościołów, wsi i starych kamienic od [[1972]] roku. Aby pokazać, że Rumunia się szybko rozwija, media podawały, że zawsze jest 20 stopni Celsjusza (w styczniu spadała do 19), eksportował prąd (skoro było ciepło, można było przetworzyć prąd na energię), wzrosła liczba ludności (szybko się rozwijała, ponieważ po godzinie 19 zabierano prąd i inne rozrywki poza [[seks|jedną]]). Dodatkowo, Rumuni zajęli trzecie miejsce spośród krajów komunistycznych podczas Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles <ref>Wszystkie państwa komunistyczne oprócz [[Jugosławia|Jugosławii]] i [[Chiny|Chińskiej Republiki Ludowej]] olały olimpiadę</ref>. |
|||
=== |
=== Śmierć === |
||
25 grudnia [[1989]] roku nagrano proces sądowy przeciwko niemu. Operator kamery nie ujął samej [[Egzekucja|egzekucji]], ponieważ nie potrafił w dwóch rękach utrzymać jednocześnie [[karabin]]u i [[Kamera|kamery]]. |
|||
W latach osiemdziesiątych, gospodarka Rumunii coś zaczęła padać. Dużym problemem stała się [[korupcja]]. Ceaușescu szybko odkrył, że plajta jest nieuchroniona, ponieważ sterta kasy idzie na spłatę odsetek i sfinansowanie nowych ciuszków dla Eleny. Kryzys został częściowo złagodzony dzięki eksportowi jedzenia (niewygodnych obywateli zabijano, a jedzenie, które by spożytkowali, poszło do demoludów). Dodatkowo promowano na czarnym rynku [[kanibalizm|świeże mięsko z zakładów pogrzebowych]], dzięki czemu inne mięsa sprzedano za bezcen dla Breżniewa. Dług spłacono w [[1989]] roku… |
|||
== Osiągnięcia == |
|||
=== Sieczka z Ceaușescuem === |
|||
* Zostawił Rumunię bez długu publicznego. |
|||
Aż do 1989 roku, Ceaușescu wiedzę o swoim kraju znał tylko z [[Propaganda|propagandowej]] telewizji i propagandowej prasy. W telewizji pokazali go jako gościa, który zawsze trafia na sklepy z szerokim asortymentem. Część ludzi rozpoczęła pisanie petycji dla Ceaușescu, jednak ten zauważył, że papier, na którym pisano zażalenia był gorszej jakości niż [[papier toaletowy]]. W grudniu nastąpił chaos w Timisoarze i w Bukareszcie. Gdy [[17 grudnia]] 1989 roku, wojsko, policja i Securitate zrobili sobie na ulicach Bukaresztu [[Contra|Contrę]], to Nicolae pojechał po wskazówki <del>do zegara</del> do [[Iran]]u zostawiając problem Elenie. Inteligencja Eleny (przy której Ceaușescu był geniuszem) podpowiedziała jej, by zostawił problem. [[21 grudnia]] media zaprezentowały ''spontaniczny ruch poparcia dla Ceaușescu'', gdzie każdy popierał jego odejście lub [[Kara śmierci|egzekucję]]. Zdziwiony Ceaușescu, że jest tak mało ludzi, następnego dnia zwiał z Eleną helikopterem, wiwatując ludowi [[Gest palca środkowego|środkowym palcem]]. |
|||
* Zakazał sprzedaży [[złoto|złota]] i [[srebro|srebra]], by ocalić rynek [[tombak]]u. |
|||
* Sprawił, że rumuńska telewizja stała się najbogatszą telewizją w Europie. Do dzisiaj Televiziunea Română dostaje pieniądze za sprzedaż formatu ''Proces Ceaușescu'' (w Polsce znanego pod nazwą ''[[Sędzia Anna Maria Wesołowska]]''). |
|||
* Przekonał Rumunów do siebie w 1968 roku. |
|||
* Przekonał swojego lekarza, by nie wystawił mu diagnozy, że cierpi na [[Schizofrenia|schizofrenię]]. |
|||
* Przekonał Nadię Comăneci, by ta ciężej ćwiczyła. Gimnastyczka stanęła na wysokości zadania i to nie dlatego, żeby podczas igrzysk olimpijskich przez kilka dni nie mieszkać w Rumunii. |
|||
* Przekonał Edwarda Gierka, by jednak nie strzelał do robotników w [[Radom]]iu. |
|||
* Przekonał [[Leonid Breżniew|Leonida Breżniewa]], by nie podbijał [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]]. |
|||
* Przekonał [[Josip Broz-Tito|Josipa Broz-Titę]], by postawił się [[Józef Stalin|Stalinowi]]. |
|||
* Przekonał Rumunów, by pogodzili się z utratą Besarabii w [[1812]] roku, bo tylko ciążyła. |
|||
* Przekonał króla Karola I, by rozkazał wyprodukowanie pierwszej rumuńskiej lokomotywy parowej na Wystawą Światową w Wiedniu. |
|||
* Przekonał Rumunów, by postawili się monarchii i w ramach sabotażu zapomnieli o rozłożeniu [[Tor kolejowy|torów kolejowych]]. |
|||
* Przekonał Rumunów, by odmówić Karze Mustafie wspólnego ataku na [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]], przez co [[Bitwa pod Wiedniem|bitwę pod Wiedniem]] wygrali Rumuni za pomocą fortelu i honoru. |
|||
* Przekonał Rumunów, by mimo wszystko dać się podbić Rzymianom, bo trzeba nieść kaganek oświaty tym barbarzyńcom z Rzymu. |
|||
== Zobacz też == |
|||
[[25 grudnia]] 1989 roku, Nicolae i Elena chcieli siku. Jako, że musieli wyjść z helikoptera, nieświadomi zagrożenia poszli do toalety i zostali aresztowani przez policję. Proces nagrano <del>skarpetą</del> nowoczesną kamerą z demoludów, jednak operator kamery nie ujął samego zabójstwa, ponieważ nie potrafił w dwóch rękach utrzymać jednocześnie karabinu i kamery. Krótko mówiąc, Rumuni okazali się mniej tolerancyjni dla swego wodza niż Polacy dla [[Wojciech Jaruzelski|Jaruzelskiego]]. |
|||
* [[Erich Honecker]] |
|||
* [[Josip Broz-Tito]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
* [[Kim Ir Sen]] |
|||
{{stopka}} |
|||
{{Tyrani}} |
{{Tyrani}} |
||
{{DEFAULTSORT:Ceauşescu, Nicolae}} |
{{DEFAULTSORT:Ceauşescu, Nicolae}} |
||
[[Kategoria:Historia w latach 1945–1989]] |
|||
[[Kategoria:Rumuni]] |
[[Kategoria:Rumuni]] |
||
[[Kategoria:Komuniści]] |
[[Kategoria:Komuniści]] |
||
[[Kategoria:Dyktatorzy]] |
[[Kategoria:Dyktatorzy]] |
||
[[Kategoria:Polityka w latach 1914–1989]] |
|||
[[en:Ceausescu]] |
[[en:Ceausescu]] |
||
Aktualna wersja na dzień 13:39, 13 lip 2023
|
Ten artykuł dotyczy rumuńskiego dyktatora. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Kondukatore Czauszesku
Geniuszesku Rumunesku
Narodesku we striptizu
W miesto wiktu – dyktu gryzu.
Wiosku chłopsku likwidesku,
Opozycju w pierdelesku,
Mięsko w pysku ani razu,
Brak prądesku, nima gazu […]
- Pieśń Andrzeja Waligórskiego ku czci Kondukatora
Nicolae Ceaușescu (ps. Kondukator) (ur. 26 stycznia 1918 w Scorniceşti, zm. 25 grudnia 1989 w Târgovişte) – genialny strateg i przywódca narodu, na miarę rumuńskich możliwości, rzecz jasna.
Kariera[edytuj • edytuj kod]
Po ukończeniu czterech klas szkoły podstawowej zaczął pracować jako szewc. Pod wpływem swojego szefa wstąpił do Rumuńskiej Partii Komunistycznej. Policja oskarżała go o kolportaż ulotek, wzywanie do strajków i zabicie szewca Bumtarara bumtarara. W 1939 roku stracił głowę dla Eleny Petrescu. Jak już głowa Nicolae się znalazła, to Elena przykręciła ją do swojej szyi. Po II wojnie światowej został ministrem rolnictwa. Jego zadaniem było uczenie Rumunów, czym różni się traktor od kobiety bitej paskiem od spodni.
Władzę objął w 1965 roku. Za jego rządów nastąpił gwałtowny rozwój budownictwa, gdzie nowi członkowie partii otrzymywali wille. Budownictwo mogło się szybko rozwijać, ponieważ Rumunia uzyskała sterty niepotrzebnego gruzu z planowanych burzeń kościołów, wsi i starych kamienic.
W sierpniu 1977 roku wybuchły protesty górnicze w dolinie Jiu. Górników zaniepokoiła zapowiedź obniżki świadczeń socjalnych i emerytur oraz podwyższenie wieku emerytalnego. Protest uspokoił sam Nicolae Ceaușescu, który odważnie wszedł do jednego z szybów. Jak wspominają później robotnicy, nie zabili go bo było ciemno i myśleliśmy, że ten wysoki chłop to Edward Gierek podczas wizyty zagranicznej. Kolejny kryzys nastąpił, gdy w 1982 roku grupa rumuńskich dysydentów zrzuciła się na snajpera, który miał zabić Ceaușescu. Plan nie wypalił, gdyż zabójcy co chwilę przeszkadzali Rumuni trącący go w ramię i każący zabić również Elenę.
W latach 80. Rumunia mierzyła się z dużym zadłużeniem zagranicznym. Aby spłacić pożyczki, Ceaușescu nakazał zwiększenie eksportu gazu i węgla. Rumuni nie musieli martwić się, że jest zimno, bo Słońce Karpat codziennie wychylał głowę, by ogrzać Rumunię do dwudziestu stopni Celsjusza. Geniusz ten obok pracy fizycznej miał czas na wynalazki. Opracował między innymi śnieg, który po położeniu na kaloryferze się nie topi.
Śmierć[edytuj • edytuj kod]
25 grudnia 1989 roku nagrano proces sądowy przeciwko niemu. Operator kamery nie ujął samej egzekucji, ponieważ nie potrafił w dwóch rękach utrzymać jednocześnie karabinu i kamery.
Osiągnięcia[edytuj • edytuj kod]
- Zostawił Rumunię bez długu publicznego.
- Zakazał sprzedaży złota i srebra, by ocalić rynek tombaku.
- Sprawił, że rumuńska telewizja stała się najbogatszą telewizją w Europie. Do dzisiaj Televiziunea Română dostaje pieniądze za sprzedaż formatu Proces Ceaușescu (w Polsce znanego pod nazwą Sędzia Anna Maria Wesołowska).
- Przekonał Rumunów do siebie w 1968 roku.
- Przekonał swojego lekarza, by nie wystawił mu diagnozy, że cierpi na schizofrenię.
- Przekonał Nadię Comăneci, by ta ciężej ćwiczyła. Gimnastyczka stanęła na wysokości zadania i to nie dlatego, żeby podczas igrzysk olimpijskich przez kilka dni nie mieszkać w Rumunii.
- Przekonał Edwarda Gierka, by jednak nie strzelał do robotników w Radomiu.
- Przekonał Leonida Breżniewa, by nie podbijał Czechosłowacji.
- Przekonał Josipa Broz-Titę, by postawił się Stalinowi.
- Przekonał Rumunów, by pogodzili się z utratą Besarabii w 1812 roku, bo tylko ciążyła.
- Przekonał króla Karola I, by rozkazał wyprodukowanie pierwszej rumuńskiej lokomotywy parowej na Wystawą Światową w Wiedniu.
- Przekonał Rumunów, by postawili się monarchii i w ramach sabotażu zapomnieli o rozłożeniu torów kolejowych.
- Przekonał Rumunów, by odmówić Karze Mustafie wspólnego ataku na Jana III Sobieskiego, przez co bitwę pod Wiedniem wygrali Rumuni za pomocą fortelu i honoru.
- Przekonał Rumunów, by mimo wszystko dać się podbić Rzymianom, bo trzeba nieść kaganek oświaty tym barbarzyńcom z Rzymu.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
HZobacz więcej artykułów w portalu o historii.
