Nicolae Ceaușescu: Różnice pomiędzy wersjami
M (interwiki) |
M |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Ceausescu.jpg|thumb|right|200px|Nicolae i jego stylowa fryzura]] |
[[Plik:Ceausescu.jpg|thumb|right|200px|Nicolae i jego stylowa fryzura]] |
||
[[Plik:Ceausescu Anul Nou.jpg|thumb|right|200px|Nicolae opowiada bajeczki na dobranoc. Dzisiejsza bajeczka - wzrost dochodów Rumunów]] |
[[Plik:Ceausescu Anul Nou.jpg|thumb|right|200px|Nicolae opowiada bajeczki na dobranoc. Dzisiejsza bajeczka - wzrost dochodów Rumunów]] |
||
[[Plik:Ceausescu malowany.jpg|thumb|right|200px|Ceausescu szaleje]] |
|||
[[Plik:Ceaucescu i Kim Ir Sen.jpg|thumb|right|200px|Nicolae podczas potańcówek z Kim Ir Senem]] |
|||
[[Plik:Ceaucescu 1978.jpg|thumb|right|200px|Ceausescu podczas drzemki]] |
|||
{{wikipediapage}} |
|||
{{cytat|Płód jest własnością całego społeczeństwa.|'''Nicolae''' uznaje wszystkie dzieci za swoje i Rumunów}} |
{{cytat|Płód jest własnością całego społeczeństwa.|'''Nicolae''' uznaje wszystkie dzieci za swoje i Rumunów}} |
||
{{T|Nicolae Ceaușescu|ur. [[26 stycznia]] [[1918]] w Scorniceşti, zm. [[25 grudnia]] [[1989]] w Târgovişte}}[[Rumunia|rumuński]] dyktator. |
{{T|Nicolae Ceaușescu|ur. [[26 stycznia]] [[1918]] w Scorniceşti, zm. [[25 grudnia]] [[1989]] w Târgovişte}}[[Rumunia|rumuński]] dyktator. |
Wersja z 17:10, 31 lip 2013
Ten artykuł dotyczy rumuńskiego dyktatora. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Płód jest własnością całego społeczeństwa.
- Nicolae uznaje wszystkie dzieci za swoje i Rumunów
Biografia
Czasy młodości
Nicolae urodził się w 1918 roku. Jako 11-latek już zapieprzał po fabrykach, co wryło mu nienawiść do wstrętnych kapitalistów. W 1933 roku agitował Stalina podczas strajku. W kartotekach policji widniał jako aktywny propagator komunizmu i antyfaszyzmu. Jako, że Ceaușescu kochał być wszędzie, to jeszcze bardziej wkręcał się w działalność. W 1936 roku trafił do kicia. W 1939 roku został wypuszczony z pudła, a tam popełnił największy błąd swoim w życiu, jakim było poznanie Eleny. Podczas wojny poznał uroki obozów pracy. Tak mu się wryły w psychikę, że postanowił je reaktywować...
Po II wojnie światowej nastały w Rumunii czasy komunistyczne. W 1947 roku został Ministrem Rolnictwa, gdzie jego zadaniem było uczenie Rumunów, czym różni się traktor od kobiety bitej paskiem od spodni oraz jak używa się nawozy z krowich odchodów.
Przywódca
Rok 1965 był ogromnym ciosem dla Rumunii. Zmarł Gheorghiu-Deja. Ku chwale Wiecznej Idei Komunizmu Ceaușescu objął władzę. Szybko zmienił nazwę partii na nowoczesną i dżezi Rumuńskiej Partii Komunistycznej, a kraj otrzymał przydomek „Socjalistyczna”. Podczas jednej z wycieczek poznał Kim Ir Sena, który pokazał mu, jak należy trzymać naród za mordę stworzyć ładny kult jednostki. Niestety Ceaușescu nigdy nie był orłem. Ani w szkole ani w dorosłości. Teorie przyjął, ale jednak zapomniał, że Rumuni nie są głupi, bo głupsza część w postaci Cyganów podbiła Węgry i Czechosłowację. Ale przykro się Rumunom zrobiło, bo Ceaușescu był biedny u ZSRR za olanie ich w 1968 roku, więc dumnie nosili jego portrety na ulicach Bukaresztu.
Rozwój gospodarczy
Ceaușescu zapisał się w historii Rumunii spadkiem bezrobocia. Bezrobotni zostali zaproszeni do organizowania się w tajnej policji Securitate. Nastąpił gwałtowny rozwój budownictwa, gdzie nowi członkowie partii otrzymywali wille, a obywatele Rumunii nowoczesną technikę budowania domów wprost od Edwarda Gierka. Budownictwo mogło się szybko rozwijać, ponieważ Rumunia uzyskała sterty niepotrzebnego gruzu z planowanych burzeń kościołów, wsi i starych kamienic od 1972 roku. Aby pokazać, że Rumunia się szybko rozwija, media podawały, że zawsze jest +20 stopni Celsjusza (w styczniu spadała do +19), eksportował prąd (skoro było ciepło, można było przetworzyć prąd na energię), wzrosła liczba ludności (szybko się rozwijała, ponieważ po godzinie 19 zabierano prąd i inne rozrywki poza jednym). Dodatkowo Rumuni zajęło trzecie miejsce spośród krajów komunistycznych podczas Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles [1].
Kryzys
W latach 80. gospodarka Rumuni coś zaczęła padać. Dużym problemem stała się korupcja. Ceaușescu szybko odkrył, że plajta jest nieuchroniona, ponieważ sterta kasy idzie na spłatę odsetek i sfinansowanie nowych ciuszków dla Eleny. Kryzys został częściowo złagodzony dzięki eksportowi jedzenia (niewygodnych obywateli zabijano, a jedzenie, które by spożytkowali, poszło do demoludów). Dodatkowo promowano na czarnym rynku świeże mięsko z zakładów pogrzebowych, dzięki czemu inne mięsa sprzedano za bezcen dla Breżniewa. Dług spłacono w 1989 roku...
Sieczka z Ceaușescuem
Aż do 1989 roku Ceaușescu wiedzę o swoim kraju znał tylko z propagandowej telewizji i propagandowej prasy. W telewizji pokazali go jako gościa, który zawsze trafia na sklepy z szerokim asortymentem. Część ludzi rozpoczęła pisanie petycji dla Ceaușescu, jednak ten zauważył, że papier, na którym pisano zażalenia był gorszej jakości niż papier toaletowy. W grudniu nastąpił chaos w Timisoarze i w Bukareszcie. Gdy 17 grudnia 1989 roku wojsko, policja i Securitate zrobili sobie na ulicach Bukaresztu Contre, to Nicolae pojechał po wskazówki do zegara do Iranu zostawiając problem Elenie. Inteligencja Eleny (przy której Ceaușescu był geniuszem) podpowiedziała jej, by zostawił problem. 21 grudnia media zaprezentowało spontaniczny ruch poparcia dla Ceaușescu, gdzie każdy popierał jego odejście lub egzekucje. Zdziwiony Ceaușescu, że jest tak mało ludzi, następnego dnia zwiał z Eleną helikopterem wiwatując ludowi środkowym palcem.
25 grudnia 1989 roku Nicolae i Elena chcieli siku. Jako, że musieli wyjść z helikoptera, nieświadomi zagrożenia poszli do toalety. Policja ich zagrała. Proces nagrano skarpetą nowoczesną kamerą z demoludów, jednak operator kamery nie ujął samego zabójstwa, ponieważ nie potrafił w dwóch rękach utrzymać 25kg karabinu i kamery.
Przypisy
- ↑ Wszystkie państwa komunistyczne oprócz Jugosławii i Chińskiej Republiki Ludowej olały Olimpiadę