Mirosław (imię)

Samochód służbowy typowego Mirosława

Mirek, wracaj tu, zgubiłeś laczka!

Mieczysław do Mirosława

Mirosław – imię pochodzenia staropolskiego, zagorzały wróg Sławomira. Przeciętny Mirosław jest wielkim konfidentem, pijącym też niemało, między innymi przez co nie było świętego Mirosława.

Mirosław, jak było wcześniej wspomniane, lubi głośne imprezy, obiady w mlecznym barze i stanie pod sklepem monopolowym z napitkiem w postaci jabłkowego bełta w dłoni, lecz jak na złość, okazję świętować takimi i innymi trunkami podczas imienin ma w roku tylko raz – 26 lutego. Zazwyczaj pracuje jako mechanik, handlarz, kierowca tira, handlarz, blacharz lub gazownik.

Cechy charakteru

Z reguły człowiek znośny, lecz stereotypownie żulowaty z twarzy. Może i służy pomocą, ale zawsze w niewłaściwym momencie, a jak we właściwym to jest ona odrzucana właśnie ze względu na jego żulowatość. W łóżku, Mirosław zazwyczaj leży, zasypia, śpi, i budzi się; nie ma praktycznie życia miłosnego, bo gdy otwiera gębę, czuć Gorzką Żołądkową, czy ewentualnie toaletą z PKP. Mirosław lubi jeść wszystko z octem, ma bardzo duży (wręcz zabójczy) apetyt na zimne nóżki. Niechętnie podróżuje, prowadzi osowiały, samotniczy tryb życia. Jest bardzo oszczędnym człowiekiem.

Znani Mirosławowie

A nie, czekaj. Znalazł się jeden! Mirosław Zelent - bez niego nie byłoby polskich programistów. A może nawet i żadnego na świecie... Na tym Mirosławie moja wiedza o Mirosławach się kończy.