Marek (imię)

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Marek w godzinach pracy
I po…

Marek – imię pochodzenia łacińskiego. Powstało od pierwszej niedoszłej ofiary dla boga Marsa. Udało mu się zbiec z ołtarza ofiarnego, dlatego imię to można tłumaczyć jako: ten, który ma refleks.

Charakter[edytuj • edytuj kod]

Trudny do określenia. Marek potrafi być zmienny niczym chorągiewka. Jednego dnia wstaje pełen zapału do życia, drugiego flegmatycznie zsuwa się z łóżka, by trzeciego wstać, zbiec na dół i pobić sąsiada za to, że za głośno słucha muzyki. Nigdy nie wiadomo jak się zachowa, z drugiej strony jest pewny siebie. Rzadko ulega wpływom. Zna swoją wartość i potrafi wymusić na innych, by go szanowali. Często chodzi rozdrażniony, powód jest prosty: wszyscy noszą markowe ciuchy, piją markowe wino, lub też inne markowe specjały.

Młodość i dojrzewanie[edytuj • edytuj kod]

Marek w czasach szkolnej ławy jest przygotowany na każdy sprawdzian. Dzieje się tak, z powodu silnie rozbudowanej intuicji. Potrafi bezbłędnie określić którego dnia będzie kartkówka. Do tego obdarzony jest doskonałą pamięcią, więc wystarczy, że przeczyta raz losowy fragment z książki, by się go nauczyć. Co ciekawsze – fragment ten zawsze jest kluczowym na kartkówce. Marek w późniejszym życiu zawodowym lubi wiedzieć dla kogo i za ile pracuje. Interesują go konkrety. Zna swoją wartość, dlatego nie pozwala się poniżać i oszukiwać. Rzadko można spotkać go jako pracownika Biedronki, no chyba że na kierowniczym stanowisku. Jako szef przestrzega twardej dyscypliny, wprowadzając zarazem personel w atmosferę rodzinną, w której on pełni rolę złośliwego wujka. Najczęściej zostaje sędzią, przemysłowcem, lekarzem lub podąża za intuicją i na chybił-trafił wybiera kierunek studiów, który okazuje się być najbardziej pożądanym na rynku.

Uczucia[edytuj • edytuj kod]

Marek szanuje przede wszystkim siebie i tych, którzy szanują jego.

Miłość[edytuj • edytuj kod]

Czasami odgrywa nieśmiałego i kobiety doskonale nabierają się na tę pozę. Rzadko decyduje się wyznać swoje uczucia, które w końcu ujmuje w sposób zrównoważony do tego stopnia, że nabierają charakteru wzoru matematycznego, czy wykładu z fizyki. Jest zdolny wiele zrozumieć, lecz nie wybaczyć. Nie potrafiłby kochać kobiety, która nie kocha go bardziej. Jeśli znajdzie kobietę kochającą go bezwarunkowo, szybko staje się mężczyzną, który budzi posłuch i szacunek. Jest wierny i zdolny do przeżycia wielkiej miłości, zarazem namiętnej i spokojnej aż po grób.

Przyjaźń[edytuj • edytuj kod]

Potrafi zaskoczyć człowieka, który uważa się za jego przyjaciela nieoczekiwanym odwrotem. Jest zmienny w przyjaźni, nie potrafi długo zmuszać się do kontaktów z ciągle tym samym towarzystwem. Często potrafi zranić ostrym komentarzem czy wypowiedzią. Gości chętnie przyjmuje i nie żałuje im jedzenia. Wyznaje zasadę zastaw się, a postaw się, dlatego często po imieninach sam chodzi głodny.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]