Klaudia (imię)
Szablon:Timię, które wymyślili Rzymianie bardzo dawno temu (twoja babcia tego nie pamięta). Zdrobnienia są beznadziejne, więc zwykle na Klaudię mówi się Klaudia. Warto wspomnieć, że nawet posiadaczki tego imienia nie wiedzą, czy należy się do nich zwracać Klaudio czy Klaudiu. Zawsze można ją zawołać: Ej, ty!
Historia
Pewien Klaudiusz z rodu Klaudiuszy miał nowonarodzoną córkę i nie wiedział, jakie nadać jej imię. Wtedy wpadł na pomysł, by ona też była Klaudiuszem. Żona go wyśmiała, więc zgodził się zmienić końcówkę -usz na -a. Brawo Klaudiuszu! Teraz tysiące dziewczyn będzie miało na imię Klaudia!
Życie zawodowe
Klaudie pierwszego typu zwykle są utrzymywane przez inne osoby, a same opiekują się psem yorkiem (koniecznie z różową obróżką). Nieliczne wyjątki pracują na solarium, lub w miejscu gdzie robi się tipsy. Nie wiemy, jak się to nazywa, w końcu nie jesteśmy plastikami. Są wyjątkowo nieobowiązkowe, więc w nie pracują długo w tym samym miejscu. Przedstawicielki drugiego typu prawie zawsze zostają nauczycielkami. Nie opuszczają ani jednego dnia pracy, choćby były chore na zapalenie płuc. Są bardzo wymagające, dlatego są najbardziej nielubianymi przez uczniów nauczycielkami.
Uczucia
Typ plastiku nigdy nie boi się zagadać do chłopaka (najczęściej żelusia). Szybko nawiązuje znajomość, mówi, że jest „zakoffana na maxxa”. Nie trwa to długo, średnio po dwóch tygodniach znajduje nowego bojfrenda. Typ kujonki nawet jeśli się w kimś zakocha, nie odważy się podejść do wybranka bliżej niż na dwa metry. Wyjątek jest wtedy, gdy chłopak poprosi Klaudię o spisanie zadania. W dorosłym życiu ta możliwość odpada, więc Klaudia jest osamotniona.
Imieniny
Linki zewnętrzne
