Dekstrometorfan
Dekstrometorfan (lub Acodin u dilera) – legendarny narkotyk, stosowany głównie przez gimnazjalistów. Nieco bardziej zaangażowani użytkownicy nazywają go DXM. Chemicy zaznaczają, iż występuje najczęściej w postaci bromowodorku. Szaleni naukowcy stosują jeszcze inną nazwę – ((+)-3-metoksy-17-metylo-(9α,13α,14α)-morfinian).
Historia[edytuj • edytuj kod]
Pierwotnie został on stworzony przez Azteckich kapłanów, którzy zazdrościli szamanom z gór Ayahusci. Jego magiczne właściwości pomagały im w duchowych uniesieniach i kontaktach z bogami. Geneza nazwy pochodzi jednak od imienia nordyckiego bóstwa Odyna, ponieważ to Wikingowie odkryli Aperykę Połódniową podczas swoich licznych wypraw wojennych. Leif Eriksson, pierwszy europejczyk, który spróbował owego „pokarmu bogów” miał powiedzieć kultowe słowa: Ac Odin! Esdf rfgzds! co w wolnym tłumaczeniu ze starowikingowego brzmi: Na Odyna! Chodzę bokiem! Po udanym tripie Eriksson wrócił do ukochanej żony w ukochanej Wikinglandii i tam zaczął propagowanie zażywania Acodinu podczas nabożeństw ich pogańskiej religii. Dopiero w 1050 roku syn Leifa, Sebek Andrzej Ericsson, postanowił zażyć Acodin podczas poważnego przeziębienia, co doprowadziło do odkrycia, iż owa magiczna substancja zawarta w nim nie tylko pomaga w kontaktach z bogami, jak również dostkonale hamuje odruch odkasływania. Od tamtej pory Acodin stosowany jest jako lek na kaszel, nie licząc czasów, kiedy szalała inkwizycja i zakazywała wszystko, co im się nie podobało (a byli straight edge, więc nie podobało im się prawie wszystko, co fajne).
Efekty stosowania[edytuj • edytuj kod]
Źródła mówią o:
- kontaktach z Bogiem, czy tam czymś innym;
- patrzeniu na siebie z góry;
- szamańskich wizjach;
- halucynacjach;
- poznaniu sensu życia i całkowitym odmienieniu drogi życiowej (czyli zmienieniu tapety w telefonie);
- źrenicach tak wielkich, że to, że jesteś naćpany zobaczy nawet sąsiadka kuzynki Twojej babci;
- widzenie różnych zwierząt (np. krów, psów, kotów, niedźwiedzi);
- bujanie się i czasem agresja;
- ciągłe śmianie się;
- niemożność oddania moczu;
- pełne odprężenie i brak presji;
- ochota na seks u kobiet;
- łatwiejsze nawiązywanie rozmów o cięższych problemach w parach;
- swobodniejsze pozytywne reakcje emocjonalne (u osób z przyblokowanymi, zagłuszonymi emocjami).
Działanie i zastosowanie[edytuj • edytuj kod]
Powszechnie wiadomo, iż wszyscy normalni ludzie jedzą Acodin. Najlepiej jest zacząć od 5 opakowań naraz, popicia wódką, zapalenia papierosa i wyjścia na miasto, gdzie spokojnie można wdać się w rozmowę z resztą. Zaletą DXMu jest to, że nie uzależnia i można go brać bez przerwy bez żadnego uszczerbku na zdrowiu.
Inne zastosowania[edytuj • edytuj kod]
Jak wynika z niepotwierdzonych danych, lekarze i farmaceuci coraz częściej zauważają bardzo niepokojące zjawisko używania Acodinu do leczenia kaszlu. Wszyscy są zgodni – stanowi to duże niebezpieczeństwo dla młodych ludzi. Niektóre apteki podjęły już kroki zapobiegawcze – zabrania się wydawania Acodinu w ilości mniejszej niż jedno opakowanie.
Użycie niezgodne z przyjętymi normami[edytuj • edytuj kod]
Margines społeczny używa tego specyfiku jako środek przeciwkaszlowy. Większość aptekarzy, gdy słyszy, że delikwent chce tylko jedno opakowanie, odmawia sprzedaży lub wciska jeszcze dwa. Mimo to DXM jest w pełni legalny i nie grożą żadne kary za powstrzymywanie kaszlu przy jego użyciu.
