ęć
ęć – stała matematyczna, liczba niewymierna wynosząca w przybliżeniu 1,8584073464.
Definicja
Stała ęć jest definiowana poprzez słynny wzór:
- (słownie: pi plus ęć równa się pięć)
po którego przekształceniu otrzymujemy:
Właściwości
Liczba ęć pojawia się w wielu dziedzinach matematyki i fizyki. Jest ona interesująca dla matematyków, ponieważ po dodaniu do niej drugiej liczby niewymiernej, jaką jest pi, otrzymujemy liczbę wymierną.
W geometrii euklidesowej ęć jest równe różnicy liczby 5 i stosunku długości obwodu koła do długości jego średnicy.
Można też zdefiniować ęć na inne sposoby, na przykład jako pole figury powstałej po wycięciu koła o promieniu równym 1 z prostokąta o polu równym 5.
- (w szczególności dla r=1)
Ęć występuje też w najbrzydszym najpiękniejszym wzorze matematyki i wielu innych wzorach.
Odejmując 9 lub 10 od liczby ęć można zdobyć nowe stałe i z nimi można zrobić nowe wzory:
- (≈7,14159265)
- (≈8,14159265)
Postfiksy liczby ęć
Stałą ęć można modyfikować dodając końcówkę -dziesiąt czy -set. Najczęściej używanymi są:
Deklinacja nazwy liczby ęć
Jako liczebnik główny:
Przypadek | Rodzaj męskoosobowy | Rodzaj niemęskoosobowy |
---|---|---|
Mianownik | ęciu | ęć |
Dopełniacz | ęciu | |
Celownik | ęciu | |
Biernik | ęciu | ęć |
Narzędnik | (z) ęcioma | |
Miejscownik | (o) ęciu | |
Wołacz | ęciu | ęć |
Jako liczebnik porządkowy:
Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga | |||
---|---|---|---|---|---|
Męski | Żeński | Nijaki | mos | nmos | |
Mianownik | ąty | ąta | ąte | ąci | ąte |
Dopełniacz | ątego | ątej | ątego | ątych | |
Celownik | ątemu | ątej | ątemu | ątym | |
Biernik | ątego/ąty | ątą | ąte | ątych | ąte |
Narzędnik | (z) ątym | (z) ątą | (z) ątym | (z) ątymi | |
Miejscownik | (o) ątym | (o) ątej | (o) ątym | (o) ątych | |
Wołacz | ąty | ąta | ąte | ąci | ąte |