Rynologia
Rynologia – bardzo dziwne słowo, prawdopodobnie mające coś wspólnego z badaniem schorzeń nosa, ale kto ich tam wie. Razem z rynoplastyką, rynolaryngologią, ryngrafem, rynsztunkiem, rynną i rynsztokiem stanowi zespół słów zaczynających się od ryn.
Pochodzenie[edytuj • edytuj kod]
Wedle różnych teorii, wyraz ten pochodzi od staroazteckiego słowa rhyhnyhnohn oznaczającego szum liści lukrecji w dzień dość pochmurny. Jednak amerykańscy naukowcy z łatwością obalili to twierdzenie, gdyż nie lubią lukrecji. Udowodnili oni, iż rynologia to rodzaj powyginanej rynny, więc wyraz ten wziął się oczywiście od amerykańskiego słowa gutter.
Ewolucja[edytuj • edytuj kod]
Początkowo rynologia uprawiana była tylko przez lokalnego szamana skromnej azteckiej wioski, jednak na skutek zasiedlania nowych terenów w XVI w., zwyczaj ten przejęli Amerykanie i pod przykrywką szerzenia tradycji i kultury uprawiali na całym świecie. Jej znaczenie zostało jednak nieco zmienione, bo:
- Liście lukrecji nie rosną byle gdzie i niektórzy poczuli się pokrzywdzeni, więc uznano także wersję ze szpinakiem.
- Często dzień dość pochmurny lubi zmieniać się nadprogramowo w dzień dość ulewny, a wtedy ciężko jest dosłyszeć szum liści lukrecji, a co dopiero szpinaku, więc mieli problem.
- Po dniu dość ulewnym wszyscy mieli katar, na czym zyskał szaman i wkrótce otworzył własną klinikę.
Rynologia w tym znaczeniu utrzymała się do dnia dzisiejszego.
Rynologia w praktyce[edytuj • edytuj kod]
Tak praktycznie rzecz biorąc to tego nie wiemy, ale Oni sądzą, że głównym czynnikiem, mającym dość znaczny udział w tym procesie, jest zazwyczaj chusteczka.
