Postaw na milion: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy
Linia 3: Linia 3:
{{Cytat|A już się bałem, że wygracie|Prowadzący mówi co myśli}}
{{Cytat|A już się bałem, że wygracie|Prowadzący mówi co myśli}}
{{Cytat|Który z braci Mroczków urodził się wcześniej?|Pytanie za milion}}
{{Cytat|Który z braci Mroczków urodził się wcześniej?|Pytanie za milion}}
{{t|Postaw na milion<ref>„Postaw na milion, czyli strać publicznie górę forsy w około pół godziny”</ref>|ur. 5 marca 2011}} polski teleturniej o największej w historii świata rozpiętości między wygranymi teoretycznymi a praktycznymi. Polega na traceniu pieniędzy przez zawodników. Program prowadzi [[Łukasz Nowicki]].
{{t|Postaw na milion<ref>„Postaw na milion, czyli strać publicznie górę forsy w około pół godziny”</ref>|ur. 5 marca 2011}} polski teleturniej o największej w historii świata rozpiętości między wygranymi teoretycznymi a praktycznymi. Polega na traceniu pieniędzy przez zawodników. Program prowadzi [[Łukasz Nowicki|Gulasz Nordycki]].


== Zasady ==
== Zasady ==
W grze startuje dwóch uczestników, którzy do momentu zakończenia gry się znają i lubią (po wyjściu ze studia różnie to bywa). W grze główną nagrodą jest 1000000 (słownie: ''jeden myljon'') złotych. Aby ich nie wygrać, należy tak rozstawić pieniądze na zapadniach, aby wszystkie spadły przez wielką rurę do takich panów ubranych na czarno, co w gruncie rzeczy nie jest trudne. Kiedy przypadkiem komuś zostanie jedna kupka pieniędzy przy ostatnim pytaniu, to gdzie by jej zawodnicy nie położyli, panowie w czarnych garniturkach i tak je wsadzą do walizki i wywiozą, a nasi bohaterowie dostaną kolorowe kartoniki, w których teoretycznie jest gra planszowa oparta na teleturnieju. Oczywiście zwycięzcy i tak występują w ''Pytaniu na śniadanie'', żeby się pochwalić takim <s>brakiem</s> zasobem wiedzy.
W grze startuje dwóch uczestników lub czterech (z podwojnom możliwością zmiany/wywalenia idioty na ławkę rezerwowych), którzy do momentu zakończenia gry się znają i lubią (po wyjściu ze studia różnie to bywa). W grze główną nagrodą jest 1000000 (słownie: ''jeden myljon'') złotych. Aby ich nie wygrać, należy tak rozstawić pieniądze na zapadniach, aby wszystkie spadły przez wielką rurę do takich panów ubranych na czarno, co w gruncie rzeczy nie jest aż tak trudne. Kiedy przypadkiem komuś zostanie jedna kupka pieniędzy przy ostatnim pytaniu, to gdzie by jej zawodnicy nie położyli, panowie w czarnych garniturkach i tak je wsadzą do walizki i wywiozą (najpewniej
zabrać ich część), a nasi bohaterowie dostaną kolorowe kartoniki, w których teoretycznie jest gra planszowa oparta na teleturnieju (nawet jeśli tam jest to po przegranej i ośmieszeniu się nie chcą na to patrzać). Oczywiście zwycięzcy i tak występują w ''Pytaniu na śniadanie'', żeby się pochwalić takim <s>brakiem</s> zasobem wiedzy.


== Fakty ==
== Fakty ==
Linia 16: Linia 17:
* W pytaniach finałowych z dwiema odpowiedziami w stylu „tak lub nie” niemal zawsze prawidłowa jest odpowiedź „tak”.
* W pytaniach finałowych z dwiema odpowiedziami w stylu „tak lub nie” niemal zawsze prawidłowa jest odpowiedź „tak”.
* Wszelkie badania statystyczne, które są przytaczane w pytaniach, są wykonywane na zlecenie programu ''Postaw na milion''.
* Wszelkie badania statystyczne, które są przytaczane w pytaniach, są wykonywane na zlecenie programu ''Postaw na milion''.
* Masz taki mały % szans na wygranie, że lepiej daj se spokój ze startowaniem.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 16:35, 12 maj 2015

Cała kasa jest MOJA!

W życiu to trzeba tak postępować, żeby program zrobić, a nie dać zarobić

Dewiza programu

A już się bałem, że wygracie

Prowadzący mówi co myśli

Który z braci Mroczków urodził się wcześniej?

Pytanie za milion

Szablon:T polski teleturniej o największej w historii świata rozpiętości między wygranymi teoretycznymi a praktycznymi. Polega na traceniu pieniędzy przez zawodników. Program prowadzi Gulasz Nordycki.

Zasady

W grze startuje dwóch uczestników lub czterech (z podwojnom możliwością zmiany/wywalenia idioty na ławkę rezerwowych), którzy do momentu zakończenia gry się znają i lubią (po wyjściu ze studia różnie to bywa). W grze główną nagrodą jest 1000000 (słownie: jeden myljon) złotych. Aby ich nie wygrać, należy tak rozstawić pieniądze na zapadniach, aby wszystkie spadły przez wielką rurę do takich panów ubranych na czarno, co w gruncie rzeczy nie jest aż tak trudne. Kiedy przypadkiem komuś zostanie jedna kupka pieniędzy przy ostatnim pytaniu, to gdzie by jej zawodnicy nie położyli, panowie w czarnych garniturkach i tak je wsadzą do walizki i wywiozą (najpewniej zabrać ich część), a nasi bohaterowie dostaną kolorowe kartoniki, w których teoretycznie jest gra planszowa oparta na teleturnieju (nawet jeśli tam jest to po przegranej i ośmieszeniu się nie chcą na to patrzać). Oczywiście zwycięzcy i tak występują w Pytaniu na śniadanie, żeby się pochwalić takim brakiem zasobem wiedzy.

Fakty

  • Jest teleturniejem o największej rozpiętości między nagrodami teoretycznymi a rzeczywistymi w historii.
  • Wygrana pieniężna przypada średnio jednej parze na sześć.
  • Kiedy już się zdarzy, nikt nie potrafi udawać radości tak doskonale jak prowadzący.
  • Teleturniej jest tak naprawdę parodią programu „Spadło i Leży”.
  • W przeciwieństwie do „Jednego z dziesięciu” tu masz 100% pewności, że na koniec odcinka nie padnie główna wygrana.
  • W pytaniach finałowych z dwiema odpowiedziami w stylu „tak lub nie” niemal zawsze prawidłowa jest odpowiedź „tak”.
  • Wszelkie badania statystyczne, które są przytaczane w pytaniach, są wykonywane na zlecenie programu Postaw na milion.
  • Masz taki mały % szans na wygranie, że lepiej daj se spokój ze startowaniem.

Przypisy


Noia 64 apps knode.png To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny mediów i prasy. Jeśli podoba ci się Monika Olejnik – rozbuduj go.