Wzór matematyczny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
Znacznik: edytor źródłowy
 
(Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 17 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Wzór matematyczny''' – rodzaj tworu [[matematyka|matematycznego]], składający się głównie z literek i cyferek.
'''Wzory matematyczne''' - to takie dosyć dziwne rzeczy z zakresu [[matematyka|matematyki]], wyglądające mniej więcej tak:

Wzory wyglądają mniej więcej tak:


<math>\phi_n(\kappa) = \frac{1}{4\pi^2\kappa^2} \int_0^\infty
<math>\phi_n(\kappa) = \frac{1}{4\pi^2\kappa^2} \int_0^\infty
\frac{\sin(\kappa R)}{\kappa R} \frac{\partial}{\partial R}\left[R^2\frac{\partial
\frac{\sin(\kappa R)}{\kappa R} \frac{\partial}{\partial R}\left[R^2\frac{\partial
D_n(R)}{\partial R}\right]\,dR</math>
D_n(R)}{\partial R}\right]\,dR</math>

<math>f(x) = \begin{cases}1 & -1 \le x < 0\\ \frac{1}{2} & x = 0 \\ x & 0 < x \le 1 \end{cases}</math>


<math>\phi_n(\kappa) = \frac{1}{4\pi^2\kappa^2} \int_0^\infty
<math>\phi_n(\kappa) = \frac{1}{4\pi^2\kappa^2} \int_0^\infty
\frac{\sin(\kappa R)}{\kappa R} \frac{\partial}{\partial R}\left[R^2\frac{\partial
\frac{\sin(\kappa R)}{\kappa R} \frac{\partial}{\partial R}\left[R^2\frac{\partial
D_n(R)}{\partial R}\right]\,dR</math>
D_n(R)}{\partial R}\right]\,dR</math>

<math>f(x) = \begin{cases}1 & -1 \le x < 0\\
\frac{1}{2} & x = 0\\x&0<x\le 1\end{cases}</math>
<math>\phi_n(\kappa) = \frac{1}{4\pi^2\kappa^2} \int_0^\infty
\frac{\sin(\kappa R)}{\kappa R} \frac{\partial}{\partial R}\left[R^2\frac{\partial
D_n(R)}{\partial R}\right]\,dR</math>
<math>{}_pF_q(a_1,...,a_p;c_1,...,c_q;z) = \sum_{n=0}^\infty
<math>{}_pF_q(a_1,...,a_p;c_1,...,c_q;z) = \sum_{n=0}^\infty
\frac{(a_1)_n\cdot\cdot\cdot(a_p)_n}{(c_1)_n\cdot\cdot\cdot(c_q)_n}\frac{z^n}{n!}\,</math>
\frac{(a_1)_n\cdot\cdot\cdot(a_p)_n}{(c_1)_n\cdot\cdot\cdot(c_q)_n}\frac{z^n}{n!}\,</math>

<math>\phi_n(\kappa) = \frac{1}{4\pi^2\kappa^2} \int_0^\infty
<math>\phi_n(\kappa) = \frac{1}{4\pi^2\kappa^2} \int_0^\infty
\frac{\sin(\kappa R)}{\kappa R} \frac{\partial}{\partial R}\left[R^2\frac{\partial
\frac{\sin(\kappa R)}{\kappa R} \frac{\partial}{\partial R}\left[R^2\frac{\partial
D_n(R)}{\partial R}\right]\,dR</math>
D_n(R)}{\partial R}\right]\,dR</math>

<math>\int_a^x \int_a^s f(y)\,dy\,ds = \int_a^x f(y)(x-y)\,dy</math>
<math>\int_a^x \int_a^s f(y)\,dy\,ds = \int_a^x f(y)(x-y)\,dy</math>

<math>\sum_{m=1}^\infty\sum_{n=1}^\infty\frac{m^2\,n}
<math>\sum_{m=1}^\infty\sum_{n=1}^\infty\frac{m^2\,n}
{3^m\left(m\,3^n+n\,3^m\right)}</math>
{3^m\left(m\,3^n+n\,3^m\right)}</math>

<math>f(x) = \begin{cases}1 & -1 \le x < 0\\
\frac{1}{2} & x = 0\\x&0<x\le 1\end{cases}</math>
<math>\int_a^x \int_a^s f(y)\,dy\,ds = \int_a^x f(y)(x-y)\,dy</math>
<math>\int_a^x \int_a^s f(y)\,dy\,ds = \int_a^x f(y)(x-y)\,dy</math>

<math>\sum_{m=1}^\infty\sum_{n=1}^\infty\frac{m^2\,n}
{3^m\left(m\,3^n+n\,3^m\right)}</math>
<math>{}_pF_q(a_1,...,a_p;c_1,...,c_q;z) = \sum_{n=0}^\infty
<math>{}_pF_q(a_1,...,a_p;c_1,...,c_q;z) = \sum_{n=0}^\infty
\frac{(a_1)_n\cdot\cdot\cdot(a_p)_n}{(c_1)_n\cdot\cdot\cdot(c_q)_n}\frac{z^n}{n!}\,</math>
\frac{(a_1)_n\cdot\cdot\cdot(a_p)_n}{(c_1)_n\cdot\cdot\cdot(c_q)_n}\frac{z^n}{n!}\,</math>

letko 2+2*2=6 czy 8 letko ze 6
== Cel ==
{{stubmat}}
Jedyny słuszny powód, dla których istnieją wzory matematyczne to, poza różnymi zboczeniami [[matematyk]]ów, udowadnianie różnych dziwnych rzeczy. Na przykład wzór:

<math>16x=12y</math>

Po przekształceniach:

<math>28x-12x=21y-9y</math>

<math>28x-21y=12x-9y</math>

<math>7(4x-3y)=3(4x-3y)</math>

Jak [[łatwo zauważyć]] dowodzi, że:

<math>7=3</math>

{{Matematyka}}


[[Kategoria:Matematyka]]
[[Kategoria:Matematyka]]

Aktualna wersja na dzień 23:27, 6 wrz 2017

Wzór matematyczny – rodzaj tworu matematycznego, składający się głównie z literek i cyferek.

Wzory wyglądają mniej więcej tak:

Cel[edytuj • edytuj kod]

Jedyny słuszny powód, dla których istnieją wzory matematyczne to, poza różnymi zboczeniami matematyków, udowadnianie różnych dziwnych rzeczy. Na przykład wzór:

Po przekształceniach:

Jak łatwo zauważyć dowodzi, że: