Klaudia (imię)
|
Ten artykuł dotyczy imienia. Zobacz też osoby mające tak na imię. |
Klaudia – imię, które wymyślili Rzymianie bardzo dawno temu (twoja babcia tego nie pamięta). Zdrobnienia są beznadziejne, więc zwykle na Klaudię mówi się Klaudia. Warto wspomnieć, że nawet posiadaczki tego imienia nie wiedzą, czy należy się do nich zwracać Klaudio czy Klaudiu lub Klaudziuniu. Zawsze można ją zawołać: Ej, ty!
Historia[edytuj • edytuj kod]
Pewien Klaudiusz z rodu Klaudiuszy miał nowonarodzoną córkę i nie wiedział, jakie nadać jej imię. Wtedy wpadł na pomysł, by ona też była Klaudiuszem. Żona go wyśmiała, więc zgodził się zmienić końcówkę -usz na -a. Brawo Klaudiuszu! Teraz tysiące dziewczyn będzie miało na imię Klaudia!
Rodzaje[edytuj • edytuj kod]
Wyróżnia się trzy rodzaje Klaudii. Podejście do przedstawicielki pierwszego lub drugiego typu grozi utratą zdrowia lub skrajnym wynudzeniem. Podejście do przedstawicielki trzeciego typu wywołuje uczucia w stylu "weźcie ją ode mnie". Pamiętaj, że nie ma wyjątków, i nie jęcz potem, że nie ostrzegaliśmy!
Klaudia-plastik[edytuj • edytuj kod]
Klasyczny plastik. Jak wiadomo, plastik może mieć dowolne imię (i tak najlepsze to Dżesika), ale zaskakujące jest, jak wiele osób o tym imieniu może się poszczycić byciem PoKeMoNem. Typowy przykład nie może obejść się bez sweetaśnej szminki i ubiera się wyłącznie w różowe ciuchy, a także ma IQ poniżej 50. Największa fanka Justina Biebera. Gdy rozwiąże zadanie matematyczne przeznaczone dla 4 klasy szkoły podstawowej, uznaje się za mądrą. Zawsze opalona na ciemny brąz i z tlenionymi włosami.
Klaudia-kujonka[edytuj • edytuj kod]
Całkowite przeciwieństwo Klaudii plastiku. Kujon jak każdy kujon, jest może nawet bardziej obkuta od swych koleżanek kujonek (o ile je ma). Prędzej porozmawiasz z nią o książce, którą ostatnio czytała, niż o ostatniej imprezie (na której zresztą nie była). Uwielbia rozwiązywać zagadki logiczne, typu sudoku, krzyżówki i inne, których nikt inny by się nie dotknął. Jest tak nieśmiała, że za żadne skarby nie odezwie się do innej osoby niż nauczyciel lub mamusia. Z wyglądu taka nijaka, że nawet jej nie zauważysz.
Klaudia-idiotka[edytuj • edytuj kod]
Taka tam, i tak jej nie zrozumiesz. Wszyscy i wszystko jest be, ma ogółem świat w dupie (chociaż to jedyny gatunek, do którego i tak warto podejść). Na wszystko narzeka, ale i tak potem robi tak samo. Może być buntowniczką, emo albo luzakiem. Uważa, że jest brzydka, dlatego boi się nawet patrzeć w lustro. Papuguje styl lub sposób mówienia innych, żeby się im przypodobać. Jej inteligencja może być większa, niż na to wygląda (coś pomiędzy kujon i plastik). Nie wie, czego chce i dlatego jest idiotką. Zwykle to są raczej feministki.
Życie zawodowe[edytuj • edytuj kod]
Klaudie pierwszego typu zwykle są utrzymywane przez inne osoby, a same opiekują się psem yorkiem (koniecznie z różową obróżką). Nieliczne wyjątki pracują na solarium, lub w miejscu gdzie robi się tipsy. Nie wiemy, jak się to nazywa, w końcu nie jesteśmy plastikami. Są wyjątkowo nieobowiązkowe, więc w nie pracują długo w tym samym miejscu. Przedstawicielki drugiego typu prawie zawsze zostają nauczycielkami. Nie opuszczają ani jednego dnia pracy, choćby były chore na zapalenie płuc. Są bardzo wymagające, dlatego są najbardziej nielubianymi przez uczniów nauczycielkami.
Uczucia[edytuj • edytuj kod]
Typ plastiku nigdy nie boi się zagadać do chłopaka (najczęściej żelusia). Szybko nawiązuje znajomość, mówi, że jest „zakoffana na maxxa”. Nie trwa to długo, średnio po dwóch tygodniach znajduje nowego bojfrenda. Typ kujonki nawet jeśli się w kimś zakocha, nie odważy się podejść do wybranka bliżej niż na dwa metry. Wyjątek jest wtedy, gdy chłopak poprosi Klaudię o spisanie zadania. W dorosłym życiu ta możliwość odpada, więc Klaudia jest osamotniona. Klaudie trzeciego typu uważają chłopaków za szatańskie stworzenia, a i tak potem uganiają się za pierwszym-lepszym, który wpadnie im w oko.
