Familiada: Różnice pomiędzy wersjami
(usunięcie filmu który jest niedostępny) Znacznik: edytor wizualny |
(Przekierowanie na Dyskusja:Chollera) Znaczniki: nowe przekierowanie zrewertowane |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
#patrz [[Dyskusja:Chollera]] |
|||
{{Youtube|WjaGpNT-Qbw|width=300|Oryginalna melodia – czyli jak zniszczyć dzieciństwo}} |
{{Youtube|WjaGpNT-Qbw|width=300|Oryginalna melodia – czyli jak zniszczyć dzieciństwo}} |
||
[[Plik:BeenhakkerStras.jpg|thumb|200px|Prowadzący ten teleturniej]] |
[[Plik:BeenhakkerStras.jpg|thumb|200px|Prowadzący ten teleturniej]] |
Wersja z 05:43, 4 sie 2024
Przekierowanie do:
Prowadzący: Więcej niż jedno zwierzę to…?
Zawodniczka 1: Owca.
Zawodniczka 2: Lama.
- Typowe odpowiedzi w Familiadzie
Familiada – jeden z najstarszych polskich (choć na licencji amerykańskiej) teleturniejów, emitowany na antenie TVP2 do dzisiaj i dłużej. Gospodarzem programu jest nieprzerwanie Karol Strasburger. W czołówce programu występuje rzepka, którą próbują wyciągnąć dwie rodziny, nawet pies próbuje się w to wciągnąć. Ciągną ją, aż ją rozerwą. Z rzepki wylatują monety i logo Familiady. Główną atrakcją programu jest prowadzący, oraz wielka, czarna tablica, na której wyświetlane są trafne odpowiedzi na zadawane pytania i trzy małe tablice: jedna wyświetla pulę punktową, a dwie pozostałe pokazują stan punktowy obydwu drużyn.
Opis teleturnieju
Problem zaczyna się od suchara. Następnie Karol Strasburger prezentuje drużyny (zwane na ogół rodzinami). Każda liczy pięciu graczy, w każdej gracze są ustawieni w kolejności od najbardziej przebojowego do najnudniejszego. Podczas odpowiadania prowadzący czasami zagaduje zawodników i pyta się ich o zawód, hobby i ulubiony dowcip. W każdym etapie para zawodników, po jednym z każdej drużyny, paradnym krokiem podchodzi do pulpitu
Para zawodników, po jednym z każdej drużyny, paradnym krokiem podchodzi do pulpitu. Uśmiechnięty prowadzący czyta im pytanie. Który z nich pierwszy przyciśnie przycisk i nie da się sprowokować na faux pas Karola, ma prawo jako pierwszy udzielić odpowiedzi. Jeśli odpowie prawidłowo, tablica wyświetli tę odpowiedź. Następnie odpowiada ta druga osoba. Jeśli o dziwo także udzieli prawidłowej odpowiedzi, a odpowiedź ta będzie wyżej punktowana od poprzedniej, drużyna decyduje, czy grać i udzielać odpowiedzi, czy też oddać pytanie.
Prowadzący podchodzi do tej drużyny i jak z kałacha „strzela” po kolei w każdego z zawodników tym samym pytaniem, póki dwukrotnie nie usłyszy złej odpowiedzi. Po utracie dwóch szans, przeciwnicy zaczynają ostro polemizować. Po stracie trzeciej szansy, sfrustrowany Strasburger dochodzi pospiesznym krokiem, spluwając. Pytanie kierowane jest do przeciwników. Jeżeli zabłysną niebywałym intelektem i odpowiedzą poprawnie, to punkty, jak Sebastian Vettel dochodzący pod wpływem do bolidu, przychodzą na ich konto. A jeśli nie, to do przeciwników. I tak dalej, i tak dalej, aż do samego końca. Drużyna, która przekroczy 300 lub więcej punktów, awansuje do finału, a przegrani dostają na pociechę jedynie zdjęcie, torebkę na kosmetyki i drobną kwotę pieniędzy – pomnożoną przez 3 ze stanu punktowego.
Finał
W finale bierze udział dwóch zawodników ze zwycięskiej ekipy. Jeden z nich idzie do tzw. kącika muzycznego, a drugi stoi koło prezentera i czeka, aż ten zada mu pierwsze pytanie. W pierwszej partii jest 5 pytań i 15 sekund na odpowiedź. Po zakończeniu, osoba grająca idzie do swojej drużyny, a przychodzi druga i znów jest 5 takich samych pytań, ale za to na odpowiedź ma 20 sekund. Po udzieleniu identycznej odpowiedzi, co w pierwszej partii, padnie dźwięk tyyyn i wtedy trzeba podać inną odpowiedź. Wygranie finału następuje wtedy, gdy drużyna zdobędzie 200 punktów. Wtedy Karol zapowiada kolejną potyczkę, zachęca do przesyłania dowcipów i pytań na Facebooka. Jeśli drużyna zdobędzie 200 punktów przed ostatnim zadaniem, wtedy Karol czyta najwyżej punktowaną odpowiedź na to pytanie, które nie padło w drugiej partii.