Mirosław (imię): Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 46.170.188.153, powód: agitka) Znacznik: rewert |
||
| (Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 18 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:FSC Żuk A-07 B on Marszałka Ferdinanda Focha avenue in Kraków (6).jpg|thumb|Samochód służbowy typowego Mirosława]] |
|||
Mirek dawca szpilek |
|||
{{cytat|'''Mirek''', wracaj tu, zgubiłeś laczka!|Mieczysław do '''Mirosława'''}} |
|||
'''Mirosław''' – imię pochodzenia [[Polska|staropolskiego]], zagorzały wróg Sławomira. Przeciętny Mirosław jest wielkim konfidentem, pijącym też niemało, między innymi przez co nie było świętego Mirosława. |
|||
Mirosław, jak było wcześniej wspomniane, lubi głośne imprezy, obiady w mlecznym barze i stanie pod sklepem monopolowym z napitkiem w postaci [[Tanie wino|jabłkowego bełta]] w dłoni, lecz jak na złość, okazję świętować takimi i innymi trunkami podczas imienin ma w roku tylko raz – [[26 lutego]]. Zazwyczaj pracuje jako mechanik, handlarz, kierowca tira, handlarz, blacharz lub gazownik. |
|||
== Cechy charakteru == |
|||
Z reguły człowiek znośny, lecz stereotypownie żulowaty z twarzy<ref>Brak włosów na większości głowy, i nieprzyjemna woń</ref>. Może i służy pomocą, ale zawsze w niewłaściwym momencie, a jak we właściwym to jest ona odrzucana właśnie ze względu na jego żulowatość. W łóżku, Mirosław zazwyczaj leży, [[Upojenie alkoholowe|zasypia, śpi]], i budzi się; nie ma praktycznie życia miłosnego, bo gdy otwiera gębę, czuć ''Gorzką Żołądkową'', czy ewentualnie toaletą z [[PKP]]. Mirosław lubi jeść wszystko z octem, ma bardzo duży (wręcz zabójczy) apetyt na zimne nóżki. Niechętnie podróżuje, prowadzi osowiały, samotniczy tryb życia. Jest bardzo oszczędnym człowiekiem. |
|||
== Znani Mirosławowie == |
|||
[[Plik:Strohballen.gif]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
{{Imiona}} |
|||
[[Kategoria:Imiona]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 13:40, 13 gru 2023
.jpg)
Mirek, wracaj tu, zgubiłeś laczka!
- Mieczysław do Mirosława
Mirosław – imię pochodzenia staropolskiego, zagorzały wróg Sławomira. Przeciętny Mirosław jest wielkim konfidentem, pijącym też niemało, między innymi przez co nie było świętego Mirosława.
Mirosław, jak było wcześniej wspomniane, lubi głośne imprezy, obiady w mlecznym barze i stanie pod sklepem monopolowym z napitkiem w postaci jabłkowego bełta w dłoni, lecz jak na złość, okazję świętować takimi i innymi trunkami podczas imienin ma w roku tylko raz – 26 lutego. Zazwyczaj pracuje jako mechanik, handlarz, kierowca tira, handlarz, blacharz lub gazownik.
Cechy charakteru[edytuj • edytuj kod]
Z reguły człowiek znośny, lecz stereotypownie żulowaty z twarzy[1]. Może i służy pomocą, ale zawsze w niewłaściwym momencie, a jak we właściwym to jest ona odrzucana właśnie ze względu na jego żulowatość. W łóżku, Mirosław zazwyczaj leży, zasypia, śpi, i budzi się; nie ma praktycznie życia miłosnego, bo gdy otwiera gębę, czuć Gorzką Żołądkową, czy ewentualnie toaletą z PKP. Mirosław lubi jeść wszystko z octem, ma bardzo duży (wręcz zabójczy) apetyt na zimne nóżki. Niechętnie podróżuje, prowadzi osowiały, samotniczy tryb życia. Jest bardzo oszczędnym człowiekiem.
Znani Mirosławowie[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Brak włosów na większości głowy, i nieprzyjemna woń
