Nikita Chruszczow: Różnice pomiędzy wersjami
(dr.) |
KenbillBot (dyskusja • edycje) M (r2.7.3) (Robot dodał pt:Nikita Khrushchov i poprawił ru:Никита Сергеевич Хрущёв) |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
[[en:Nikita Khrushchev]] |
[[en:Nikita Khrushchev]] |
||
[[es:Nikita Sergeyevich Khrushchyov]] |
[[es:Nikita Sergeyevich Khrushchyov]] |
||
[[fi:Nikita Hruštšov]] |
[[fi:Nikita Hruštšov]] |
||
[[ja:ニキータ・フルシチョフ]] |
[[ja:ニキータ・フルシチョフ]] |
||
[[pt:Nikita Khrushchov]] |
|||
[[ru: |
[[ru:Никита Сергеевич Хрущёв]] |
Wersja z 06:24, 3 lut 2013
Nikita Chruszczow (właśc. Ники́та Серге́евич Хрущёв; ur. 17 kwietnia 1894 w Kalinówce koło Kurska, zm. 11 września 1971 w Moskwie) – słynny radziecki model i aktor, znany z wiekopomnej reklamy butów „Nikecharosze” oraz „Dżugaszwili”.
Urodził się jako niezły model i takim pozostał do końca życia. Reklamował różne ciuchy, często-gęsto występując na wybiegu ze swoim najlepszym kumplem i przyjacielem – Wiesławem. Przez pewien czas pracował jako męska sekretarka w partii, dzięki czemu mógł dać upust swoim skłonnościom.
Zasłynął podczas prezentacji nowej kolekcji butów Dżugaszwili w październiku 1962 r. Wtedy to na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ w szokujący sposób zareklamował buty z tej kolekcji, a zwłaszcza modele o nazwie Kuba i Rakieta. Początkowo planował wystąpić z programem artystycznym pt: Dżugaszwili życie ci umili, ale wychodząc na wybieg zrezygnował z tego pomysłu i w spontanicznym porywie, najzwyczajniej w świecie zdjął but i zaczął walić nim w pulpit skandując jedne z przygotowanych na tę okazję wierszy. W rezultacie następnęgo dnia wszystkie gazety świata opublikowały materiał z tej akcji, zaś w/w buty zaczęły się sprzedawać w zawrotnym tempie i Związek Radziecki po raz kolejny mógł wyjść z kryzysu gospodarczego, który był wynikiem spisku imperialistyczno-burżuazyjnych mocarstw zachodnich.
W późniejszym okresie życia zajął się propagowaniem upraw bawełny na stepach Azji Środkowej, czym chciał wspomóc wielką akcję utrącania monopolu USA w tym sektorze gospodarki. Za to wszystko został uhonorowany przez partię wyjątkowym przywilejem spokojnej śmierci w daczy pod Moskwą, bez ingerencji osób trzecich i czwartych.