Studio YaYo

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Studio YaYo, co oni tam nadają?
Aż ręce opadają jak z drzewa wiśnie bęc!

Piosenka z początku programu, próbka humoru preferowanego i ostrzeżenie dla widza zarazem

–W związku z Mistrzostwami Europy w piłce nożnej trwają złote żniwa handlowców. Nieoczekiwanie narzekają zdesperowani producenci piwa i napojów wysokoprocentowych. Okazało się, że kibole najchętniej oglądają mecze przy kawie i ciasteczkach.
–Mówisz poważnie?
–Nie no, co ty, jajcowałem!

Żart prowadzącego, nominowany do nagrody im. K. Strassburgera

Audycja składająca się z aktualnych żartów, parodii i satyrycznej piosenki jest na tyle krótka - trwa 10 minut - że na pewno nikogo nie zdąży znudzić. A może rozbawić! Warto więc zaryzykować.

Ostatnie ostrzeżenie, dla nieuważnych widzów

Tego programu nie realizowała Misja TVP tylko Misja na Marsa

Jacek Kurski w wyciskającym łzy śmiechu stylu odcina się od uczestnictwa w programie

Studio YaYo – polski program w założeniu satyryczny, prezentujący wiadomości w krzywym a wręcz stłuczonym, zwierciadle, emitowany na TVP3 Warszawa. Program prezentuje wysoki poziom humoru, ponoć wzorowanego na skeczach Monty Pythona, którego entuzjastów ze świecą szukać wśród ludzi mających poczucie humoru. Prowadzącymi są Ryszard Makowski (wcześniej w OT.TO, autor hymnu na Euro 2016), oraz Paweł Dłużewski (znany satyryk, który w wieku 74 lat został odsunięty z TVP przez zarząd powiązany z Platformersami) – elyta polskiej satyry znana z ciętej riposty i atakowania wszystkich od prawa do lewa. Co prawda na razie powstał tylko jeden odcinek, ale dzięki potędze Internatu realizatorzy zdają się liczyć na wysoką oglądalność, chwałę, sławę, respekt na dzielni, nie wspominając o hałdzie pieniędzy i złotym pociągu na własność.

Prowadzący

  • Ryszard Makowski – wcześniej tworzył dla OT.TO, ale gdy w 2010 roku opowiedział się za Prawymi i Sprawiedliwymi został wrogiem narodu rychło wydalonym z TVP. Wrócił w wielkim stylu w 2016 roku prezentując swój hymn na Euro 2016, kontynuując tym samym chwalebną tradycję zapoczątkowaną przez Edytę Górniak i zespół Jarzębina. Po sukcesie przeboju dostał swój program w TVP Warszawa.
  • Paweł Dłużewski – znany satyryk, którymi inspirowali się m.in. Tadeusz Drozda i kabaret Koń Polski. Wcześniej pisał teksty do monologów Cezarego Pazury, ale gdy ten zaczął zarabiać miliony na reklamowaniu garnków, Dłużewski został bez pracy. Jako, że opowiedział się za PiSem, w zamian otrzymał szansę w nowej telewizji.

Przebieg odcinka

Program składa się oficjalnie z trzech części o awangardowych nazwach: Niusów Fusów (wiadomości), VIPawła (wywiadu z politykami, celebrytami, dziennikarzami itd.) i Piosenki z wydźwiękiem (piosenki atakującej polityków). Jako, że każdy z tych elementów jest tak unikatowy, że aż się zlewają, warto rozbić tą niewątpliwą ucztę audiowizualną na kilka mniejszych części:

  • czołówka – arcydzieło grafiki generowanej komputerowo, wykonane przez jakiegoś ośmioletniego geniusza we Flashu.
  • wstęp – prezentacja wiadomości, obiektywnych niczym Niezależna.pl, czy Gazeta Wyborcza.
  • telefon od widza – litościwi widzowie dzwonią z propozycjami na nowe kawały.
  • wiadomości – prezenterzy przedstawiają ważne wiadomości z świata mediów i polityki.
  • wywiad – wywiad z VIPami, najlepiej z takimi o nienagannej dykcji, jak np. Adam Michnik.
  • piosenka – Ryszard Makowski nagradza widzów, którzy dotrwali do tego momentu swym śpiewem i gitarową jazdą na freestyle'u niczym Eric Clapton.

Ciekawostki

  • Według Tele Magazynu wyposażenie studia kosztowało 17 zł. To oczywiście nieprawda, gdyż gitara Makowskiego nie została kupiona a przyniesiona z jego domu.