Ranma ½

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „12:09, 13 cze 2019” przez „SH3VEK (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Ranma ½ – manga i anime na jej podstawie o transwestytach i ludziach bywających okazjonalnie kaczkami, świnkami czy innymi kotami naparzających się ile wlezie trenujących sztuki walki.

Wprowadzenie do fabuły[edytuj • edytuj kod]

Głęboko w chińskich górach znajduje się miejsce nazwą Jusenkyo przeklętymi źródłami słynące. Tam właśnie docierają nieuświadomieni prowodyrzy wszelkich problemów całej obsady – spaczony psychicznie, przedwcześnie wyłysiały pryk Genma wraz z pozbawionym-dzieciństwa-na-rzecz-ambicji-tatusia synem Ranmą, by sobie poskakać kilka metrów nad ziemią po bambusowych kijkach ponaparzać się ile wlezie. Okazuje się, że należało jednak dopuścić do głosu przewodnika i spieprzać w trybie natychmiastowym jak najdalej – zaznajomieni dogłębnie z klątwą, już nigdy nie będą w pełni sobą.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

Dwukrotnie za jednym zamachem!

Wszyscy się na siebie drą i ganiają dookoła dewastując cudze mienie.

Bohaterowie[edytuj • edytuj kod]

Całe zatrzęsienie. Do tego w większości mają upośledzone rejestrowanie dźwięków, więc nieustannie wrzeszczą – to, co się tam dzieje, to jeden wielki sajgon.

Nerima[edytuj • edytuj kod]

  • Ranma Saotome – protagonista i heroina w jednym. Posiadacz ego jak stąd do Kazachstanu. W trybie biernym ląduje z czterema narzeczonymi i jedną pretendentką.
  • Genma Saotome – ojciec Ranmy. Lubi być pandą i wpierniczać bambus.
  • Nodoka Saotome – wyrodna matka i żona. Jej marzeniem jest zostanie sekundantem podczas seppuku Ranmy i Genmy.
  • Akane Tendo – najmłodsza z sióstr. Wybiórczość jej postrzegania i pojmowania wydarzeń jest godna podziwu. Zawsze w którejś z kieszeni chowa gigantycznych rozmiarów młot służący do wgniatania czaszki Ranmie.
  • Nabiki Tendo – starsza siostra Akane, wcielony materializm. Jeśli na czymś da się zarobić, to można być pewnym, że ona to zrobi. Jeśli się nie da – również.
  • Kasumi Tendo – chwali jej się, że jako jedyna nie wyolbrzymia do monstrualnych rozmiarów każdego możliwego problemu. Bez Kasumi wszyscy domownicy już dawno wylądowaliby pod mostem.
  • Soun Tendo – właściciel przybytku, rodziciel Kasumi, Nabiki i Akane. Jedyne, co potrafi, to cały dzień siedzieć na dupsku i grać z Genmą w go. I rozporządzać życiem swoich córek.
  • Happosai – stary zboczuch, który doznaje katharsis od wąchania damskich majtek.
  • Tatewaki Kuno – ma amputowaną część mózgu odpowiedzialną za kojarzenie faktów. Lubi biegać z kawałkiem drewna (z którym czasem zdarza mu się rozmawiać) i całkowicie nie dopuszczając do świadomości zdecydowanego Spieprzaj dziadu! wciąż zarywać najpierw do Akane, a później także do Ranmy. Równocześnie.
  • Kodachi Kuno – siostra równie stuknięta, co brat. Łamie swoim koleżankom kości wstążką artystyczną.
  • Dyrektor Kuno – w młodości udał się na Hawaje, gdzie zrobiono mu lobotomię. Wygląda jak wygląda, gdyż urodził się ze zmutowaną kością ciemieniową, z której to wyrasta palma. Wyciachania palmy refundacja już niestety nie objęła.
  • Hiroshi i Daisuke – najlepsi przyjaciele Ranmy. Z chęcią przelecieliby swojego kolegę, kiedy akurat ma cycki.
  • Ukyo Kuonji – jej hobby to przebieranie się za faceta i bitwy na jedzenie. Gdy była mała, Genma z Ranmą podczas jednej ze swoich krajoznawczych wycieczek podpieprzyli jej ojcu taki fajny wózek na fajnych kółkach dobytek życia i jedyne źródło utrzymania zarazem – mobilny bar mleczny. Więc teraz chce tego drugiego poślubić.
  • Konatsu – ma ambicje zostać pierwszym Kopciuszkiem rodzaju względnie męskiego. Ustawicznie ciemiężony przez zUą macochę i jej dwie zue córki. Lubi to. W końcu udaje mu się zwiać i teraz ciemięży go Ukyo.
  • Ryoga Hibiki – umownie mieszkaniec Nerimy, częściej zdarza mu się jednak bywać w Rosji. Brak orientacji w terenie. Posiadacz parasolki bojowej zrobionej z bambusu.
  • Akari Unryuzoofilia wybiórcza.
  • Tofu Ono – lokalny doktor. Im bliżej znajduje się Kasumi, tym bardziej jest upośledzony zarówno ruchowo, jak i umysłowo. Fetyszysta szkieletów.
  • Hinako Ninomiya – sfiksowana na punkcie własnych cycków, których notabene nie posiada. Podobno naucza w miejscowej szkole.
  • Hikaru Gosunkugi – nikt go nie lubi → czuje się niekochany → tłumi samotność rozprawiając na tematy egzystencjalne z papierowymi ludzikami. Nocą biega po lasach i odprawia rytuały. Zapytany niewątpliwie stwierdziłby, że to wyjątkowo odprężające.
  • Tsubasa Kurenai – napalony na Ukyo. Lubi chować się w skrzynkach pocztowych i być drzewem. Lubi też sukienki.

Ekipa z Chin[edytuj • edytuj kod]

  • Shampoo (Xian Pu) – najpierw usiłuje zabić Ranmę, jednak później stwierdza, że przecież świetnie nadawałby się na jej męża. Upośledzenie umysłowe skrapla się w postaci niebieskiego barwnika pełniącego rolę farby do włosów.
  • Cologne (Ko Lon) – zasuszona starucha z problemami. Prapra[…]prababcia Shampoo.
  • Mousse (Muu Su) – żywi jednostronne płomienne uczucia w stosunku do Shampoo. Dzięki temu, babka ukochanej go wyzyskuje, przy czym najczęściej ląduje w roli zmywarki. Kwa.
  • Rouge (Rou Jyu) – biedne dziewczę skrzywdzone przez los. Cierpi na wyjątkowo ciężki przypadek zaburzenia dwubiegunowego.
  • Saffron (Qing Xiu Fei Liangchangwong) – członek rodu królewskiego rozpuszczony jak dziadowski bicz; czuje się lepszy, bo ma osobistą nianię. Piroman.
  • Herb – pseudonim pochodzący od faktu, że lubi dobre zioło.
  • Lime i Mint – do czasu akcji w Nerimie nigdy nie widzieli kobiety (a raczej widzieli, tylko o tym nie wiedzieli). Są miłośnikami cycków.
  • Przewodnik z Jusenkyo – niereformowalny melancholik, wszystkie historie, jakie zna, są tragiczne.

Reszta[edytuj • edytuj kod]

  • Shussemaru – zawodowo bóstwo opiekuńcze. Jest koniem, który cechuje się wyjątkową urodą i powabem.
  • Maomolin – metafizyczny felis catus. Definitywnie nie cierpi na gamofobię.

I to nawet nie połowa!

Trudy ojcostwa według Genmy Saotome[edytuj • edytuj kod]

Na szczególną uwagę zasługują niesamowite metody wychowawcze Genmy (są one tak niesamowite, że aż poświęciliśmy im całkowicie osobny paragraf), wśród których zdecydowanie wyróżnia się beztroskie wrzucenie syna obwieszonego mięchem prosto w paszcze wygłodniałych kotów, co poskutkowało traumą na całe życie. Gratulacje.