Va banque (teleturniej)
|
Ten artykuł dotyczy teleturnieju. Zobacz też inne znaczenia tego słowa. |
Rozpoczynamy Va banque, teleturniej wiedzy i ryzyka. Dziś pytania zadawać będą: X, Y, Z. Program poprowadzi Kazimierz Kaczor.
- Tradycyjny wstęp do rozgrywki
– Zaczyna pan Ćwirkowski, proszę.
– „Postacie fikcyjne” za 300.
– (czyta) Ten człowiek jest bohaterem z filmu „Dzień świra”. Znany jest ze swojej wypowiedzi: „To be, k
a, or not to be!"
(gracz 3 zapala lampkę)
– Pan Kokosz?
– Z którego filmu pochodzi postać Adasia Miauczyńskiego?
– Tak, proszę dalej!
- Typowa sytuacja[1] w trakcie I rundy
– Mówimy tak, kiedy ktoś nie orientuje się, nie zna się w danym temacie.
– Co to znaczy „pieprzyć androny”?
- Jedyny zarejestrowany „kwiatek” w tym programie[2]
Va banque (ur. 1 marca 1996, zm. 2 czerwca 2003 zmartw. 7 stycznia 2020) – powstały na bazie amerykańskiego szoł pod tytułem Jeopardy! teleturniej emitowany na antenie TVP2; jeden z niewielu teleturniejów emitowanych w Polsce, który trzymał poziom. Pierwszym gospodarzem był znany ze starych filmów i zawsze uśmiechnięty Kazimierz Kaczor. Po reaktywacji program prowadzi podniecający się komentowaniem sportu Przemysław Babiarz.
Jak się w to grało?
Ogółem jest to teleturniej wiedzowy, lecz dość nietypowy. Prowadzący nie zadaje pytań, tylko czyta z telewizora kineskopowego Sony opis pasujący do danej osoby/rzeczy/Bóg wie czego[3], a zawodnik ma tak odpowiedzieć, żeby brzmiało jak pytanie. Jak odpowie normalnie, to jego wypowiedź jest traktowana jako odpowiedź błędna[4]. Za dobrze postawione pytanie słychać Tak, proszę dalej[5], a wówczas kasa przybywa na konto[6]. W przeciwnym razie słychać Niestety nie…[5] – wówczas wysokość kwoty odejmowania jest z konta gracza[7], a pytanie może przejść na oponentów[8]. Wysokość kwoty dodawanej lub odejmowanej równa się wartości wybranego pytania.
W rundzie I i II można wybrać 30 pojęć, po 5 ze wszystkich 6 kategorii wybieranych przez komputer z Windowsem 95. W I. rundzie można zyskać/stracić[3] kolejno: 100, 200, 300, 400 i 500 złotych, a w II. dwa razy więcej. Występują też pytania premiowane, które dotyczyły tylko tego, kto je wylosował. Wylosowanie takiego pytania wiąże się z koniecznością odsłuchania irytującego dżingla[9]. W przypadku tego typu pytań należy zdecydować o wysokości kwoty: od kwoty minimalnej – równej 10 zł[10] do kwoty, którą gracz zgromadził do momentu wylosowania takiego pytania – czyli tytułowe va banque.
W rundzie finałowej grają tylko ci, co nie narobili sobie długów. Komputer z Windowsem 98 najpierw wskazuje kategorię, zawodnicy potem muszą postawić ilość kasy, którą chcą ugrać. Następnie czytany jest opis. Potem zegar odlicza 30 sekund, podczas których gracze zapisują swoje pytania[11] (zadane pytania są pokazywane widzom po upłynięciu tego czasu na monitorach graczy wraz z zadeklarowaną przez nich kwotą). Jeżeli pytanie jest poprawne, kasa wpływa na konto, jeżeli nie, to ucieka. Wygrywa ten gracz, który uzyskał największą ilość kasy. Zatrzymuje wtedy całą kasę i dostaje prawo do ponownego pojawienia się w programie[12]. W edycji z lat 1996 - 2003, szczęśliwcy, którzy mieli okazję wystąpić trzykrotnie i tyle razy wygrać, brali udział w Turnieju Miszczuf Mistrzów.
Ciekawostki
- Pomimo faktu, iż teleturniej był rozgrywany w tym samym studiu, co Familiada, to nikt nie ważył się opowiadać dowcipów.
- Prowadzący zawsze machał na pożegnanie dłonią ustawioną w literę V, nigdy nie przestając się uśmiechać[13].
- Pierwotnie do komputerów planowano wgrać Windowsa 2000, a pod koniec emisji także XP. Ostatecznie TVP zrezygnowała[14], bo komputery w studiu były zbyt słabe na nowsze Windowsy niż 98.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Podany cytat tak naprawdę nie miał miejsca. Nie miał, bo pan Kazimierz zwracał się do graczy wyłącznie po imieniu
- ↑ Niektórzy powiedzą, że pasuje, bo kategoria nazywała się „Pieprz”
- ↑ 3,0 3,1 Niepotrzebne skreślić
- ↑ Bez względu na to czy odpowiedział poprawnie czy też błędnie
- ↑ 5,0 5,1 Najczęstszy, choć nie jedyny komentarz prowadzącego w latach 1996-2003
- ↑ Jej aktualny stan jest widoczny dla telewidza na każdym z ekraników gracza
- ↑ Uwaga – dopuszczalne są stawki minusowe (tzw. debetowe); zakończenie danej rundy ze stanem ujemnym nie oznacza tego, że osoba grająca musi wysokość tej kwoty teleturniejowi zwrócić
- ↑ Jeśli zechcieli się oni zgłosić
- ↑ Który można odsłuchać w ramce obok
- ↑ na początku było to 100 zł, potem 200
- ↑ W tym czasie puszczają solówkę jazzową
- ↑ Wraz z debiutowym może wystąpić maksymalnie pięciokrotnie, chyba że wyciągnie z budżetu TVP więcej niż 100 tysięcy złotych
- ↑ Jednak pod koniec nadawania teleturnieju podkreślił ten fakt i tylko się ukłonił
- ↑ Chociaż miała sporo kasy
