Muammar al-Kaddafi: Różnice pomiędzy wersjami
M (dr.) |
M (→Upadek: iw) |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Kategoria:Politycy|Kaddafi]][[Kategoria:Dyktatorzy|Kaddafi]] |
[[Kategoria:Politycy|Kaddafi]][[Kategoria:Dyktatorzy|Kaddafi]] |
||
[[ar:معمر القذافي]] |
|||
[[cs:Plukovník Muammar Kaddáfí]] |
|||
[[de:Muammar al-Gaddafi]] |
|||
[[el:Μουαμάρ Καντάφι]] |
|||
[[en:Muammar Gaddafi]] |
|||
[[es:Muamar el Gadafi]] |
|||
[[fa:معمر قذافی]] |
|||
[[it:Mu'ammar Gheddafi]] |
|||
[[pt:Muammar al-Gaddafi]] |
|||
[[ru:Каддафи, Мухаммор Мухаммедович]] |
|||
[[uk:Муаммар Каддафі]] |
|||
[[zh:穆阿迈尔‧卡扎菲]] |
|||
Wersja z 15:56, 3 sie 2012
Muammar al-Kaddafi[1] (wł. Muammar bin Mohammad bin Abdussalam bi Humayd bin Abu Manyar bin Humayd bin Nayil al-Fuhsi Kaddafi) - były polityk libijski, wódz duchowy (i wojskowy) tejże w latach 1969-2011.
Młodość
Muammar urodził się w Syrcie w 1942 roku. Jego ojcem był Beduiński hodowca wielbłądów (a matką najprawdopodobniej wielbłądzica). Jako że był Wielkim Dyktatorem i Naczelnym Wodzem Narodu Libijskiego, o jego młodości nie wiadomo zbyt wiele. Wiadomo tylko, że obalił ciemiężącego lud króla Irbisa I, by zaprowadzić ład i porządek.
Władza
Za swoje zasługi na rzecz narodu libijskiego otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń - Order Zasługi PRL, Order Bohdana Chmielnickiego I klasy (Ukraina) i doktorat honoris causa białoruskiego Uniwersytetu Informatyki i Radioelektroniki. Cała jego rodzina za swoją działalność charytatywną była szanowana i ceniona w Europie a jej członkowie zajmowali wysokie stołki w takich organizacjach jak ONZ. Do czasu, aż w krajach arabskich nie zaczęły wybuchać kolejne rewolucje (w tym w Libii).
Upadek
NATO zwęszyło świetny interes w detronizacji niezależnego władcy i posadzenia swojej marionetki w kraju o olbrzymich złożach ropy naftowej (oficjalnie nazywa się to: egzekwowanie rezolucji RB ONZ nr 1970 oraz nr 1973, które wcześniej dziwnie nikogo nie obchodziły), więc ochoczo przyłączyło się do rebeliantów i ostatecznie zabiło dyktatora. Antylibijska koalicja państw zignorowała państwa, w których panuje jeszcze gorszy reżim, ale nie ma tyle ropy niestety nie mogła narzucić zaoferować swojej demokracji innym zbuntowanym narodom, ale zapewnia im - jakże ważne przy rewolucji - duchowe wsparcie.
Przypisy
