Konserwa turystyczna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Wanaz; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Ostrzyciel.)
Znacznik: rewert
M (-zobaczteż)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:


== Otwieranie konserwy turystycznej ==
== Otwieranie konserwy turystycznej ==
Zasadniczo konserwy otwiera się otwieraczem, ale cechą charakterystyczną turysty jest zapominanie o najważniejszych elementach wyposażenia (czytaj: nie zmieściły się w plecaku, bo trzeba było zapakować laptop, [[wódka|półlitrówkę]] i poduszkę). Ponieważ z niezrozumiałych względów człowiek jeszcze nie trawi żelaza, trzeba wykazać się nie lada sprytem i pomysłowością, by ją otworzyć. Nad morzem jest to raczej niemożliwe, gdyż otoczenie turysty stanowią ziarnka piasku, ewentualnie niewielkie otoczaki, w górach nasza misja ma szanse, jeśli znajdziemy odpowiednio kanciaste skały granitowe lub krzemień. Otwierając puszkę nie dbamy o jej kształt, który wielokrotnie ulegnie zmianie. Nie mamy w końcu do czynienia z dziełem sztuki. Gdy po ok. godzinie uda się nam wydostać zawartość, nie będzie ona przypominała czegokolwiek, a jej stanu skupienia nie będzie mógł określić nawet noblista z fizyki, mimo to będzie dalej jadalne, gdyż odrobina [[krzem]]u jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Uwaga! to najbardziej czerwone '''nie''' jest składnikiem konserwy. Przed zjedzeniem skorzystaj z apteczki.
Zasadniczo konserwy otwiera się otwieraczem, ale cechą charakterystyczną turysty jest zapominanie o najważniejszych elementach wyposażenia (czytaj: nie zmieściły się w [[plecak]]u, bo trzeba było zapakować [[laptop]], [[wódka|półlitrówkę]] i poduszkę). Ponieważ z niezrozumiałych względów człowiek jeszcze nie trawi żelaza, trzeba wykazać się nie lada sprytem i pomysłowością, by ją otworzyć. Nad morzem jest to raczej niemożliwe, gdyż otoczenie turysty stanowią ziarnka piasku, ewentualnie niewielkie otoczaki, w górach nasza misja ma szanse, jeśli znajdziemy odpowiednio kanciaste skały granitowe lub krzemień. Otwierając puszkę nie dbamy o jej kształt, który wielokrotnie ulegnie zmianie. Nie mamy w końcu do czynienia z dziełem sztuki. Gdy po ok. godzinie uda się nam wydostać zawartość, nie będzie ona przypominała czegokolwiek, a jej stanu skupienia nie będzie mógł określić nawet noblista z fizyki, mimo to będzie dalej jadalne, gdyż odrobina [[krzem]]u jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Uwaga! to najbardziej czerwone '''nie''' jest składnikiem konserwy. Przed zjedzeniem skorzystaj z apteczki.


== Wykorzystanie konserwy turystycznej ==
== Wykorzystanie konserwy turystycznej ==
* Wbijanie śledzi do namiotu
* Wbijanie [[śledz]]i do namiotu
* Podstawka pod kuchenkę turystyczną
* Podstawka pod kuchenkę turystyczną
* Otwieranie butelek [[piwo|piwa]]
* Otwieranie butelek [[piwo|piwa]]
* Odstraszanie [[niedźwiedź]]i
* Ognisko (łatwopalność, samozapłon)


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[konserwatyzm]]
* [[Poradnik:Jak otworzyć puszkę]]


{{Jedzenie}}
{{Jedzenie}}
{{Turystyka}}
[[Kategoria:Dania mięsne i rybne]]
[[Kategoria:Dania mięsne i rybne]]
[[Kategoria:Kuchnia polska]]

Aktualna wersja na dzień 21:16, 15 gru 2021

300 g szczęścia

Konserwa turystyczna – metalowa puszka zawierająca ciała stałe i ciecze, czasem nawet gazy, używana w wielu celach podczas turystycznych wypraw. Dokładniejsze (choć niekoniecznie zgodne z prawdą) informacje podane są na etykiecie. Legenda górska mówi, że w jej skład wchodzi turysta zmielony wraz z namiotem. Inna legenda głosi, że znajduje się tam mięso. Z niewiadomych względów producenci nie dołączają do puszki otwieracza, a także używają do produkcji pancernej blachy, co jest przyczyną różnych problemów po drodze. Jak sama nazwa wskazuje, jest spożywana głownie podczas różnych wyjazdów, zwłaszcza na tzw. łono natury, prawdopodobnie z powodu zapachu mającego tajemniczą moc likwidacji aromatów, np. krowich placków. Ponadto znajduje wiele innych zastosowań, zwłaszcza na polu namiotowym.

Otwieranie konserwy turystycznej[edytuj • edytuj kod]

Zasadniczo konserwy otwiera się otwieraczem, ale cechą charakterystyczną turysty jest zapominanie o najważniejszych elementach wyposażenia (czytaj: nie zmieściły się w plecaku, bo trzeba było zapakować laptop, półlitrówkę i poduszkę). Ponieważ z niezrozumiałych względów człowiek jeszcze nie trawi żelaza, trzeba wykazać się nie lada sprytem i pomysłowością, by ją otworzyć. Nad morzem jest to raczej niemożliwe, gdyż otoczenie turysty stanowią ziarnka piasku, ewentualnie niewielkie otoczaki, w górach nasza misja ma szanse, jeśli znajdziemy odpowiednio kanciaste skały granitowe lub krzemień. Otwierając puszkę nie dbamy o jej kształt, który wielokrotnie ulegnie zmianie. Nie mamy w końcu do czynienia z dziełem sztuki. Gdy po ok. godzinie uda się nam wydostać zawartość, nie będzie ona przypominała czegokolwiek, a jej stanu skupienia nie będzie mógł określić nawet noblista z fizyki, mimo to będzie dalej jadalne, gdyż odrobina krzemu jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Uwaga! to najbardziej czerwone nie jest składnikiem konserwy. Przed zjedzeniem skorzystaj z apteczki.

Wykorzystanie konserwy turystycznej[edytuj • edytuj kod]

  • Wbijanie śledzi do namiotu
  • Podstawka pod kuchenkę turystyczną
  • Otwieranie butelek piwa
  • Odstraszanie niedźwiedźi
  • Ognisko (łatwopalność, samozapłon)

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]