Wojciech Jaruzelski: Różnice pomiędzy wersjami
M (Redakcja) |
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 89.64.71.156, powód: nieśmieszne) Znacznik: rewert |
||
| (Nie pokazano 366 pośrednich wersji utworzonych przez 100 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|polskiego generała|imię|Wojciech}} |
|||
[[Image:jar.jpg|thumb|Wojciech Jaruzelski i lecący na pysk orzeł]] |
|||
[[Plik:Bimber przyczyną ślepoty.jpg|thumb|250px|Jaruzelski na plakacie]] |
|||
'''Wojciech Witold „Spawacz” Jaruzelski''', ur. [[6 lipca]] [[1923]] r. w [[Kurów|Kurowie]], generał armii. Znany także pod pseudonimem spawacz, z racji charakterystycznych gogli spawalniczych, których niekiedy używał zamiast okularów. |
|||
{{Cytat|O-Odpie–pieprz się od '''generała'''|[[Adam Michnik]] broni '''Jaruzelskiego'''}} |
|||
'''Wojciech Jaruzelski''' (właśc. '''Światły Generał Wojciech Jaruzelski Herbu Ślepowron''', pseudonim „Spawacz”, znany jeszcze jako '''[[kabel|TW]] „Wolski”''', ur. [[6 lipca]] [[1923]] r. w [[Kurów|Kurowie]], zm. [[25 maja]] [[2014]] w Warszawie) – generał armii, [[polityk]] [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]], wybitny mąż [[Stan wojenny|stanu (wojennego)]]. Choć nieoficjalnie nazywany jest ślepowronem w związku z Wojskową Radą Obalenia Narodowego (w skrócie WRON), która przejęła władzę w komunistycznym burdelu po wprowadzeniu stanu wojennego, a ''ślepo'', ponieważ początkowo chodził na kursy spawalnictwa bez okularów. |
|||
Laureat tytułu [[Człowiek Honoru|Człowieka Honoru]]. |
|||
== Edukacja == |
== Edukacja == |
||
[[Plik:Jaruzelski i Kim Ir Sen.jpg|thumb|250px|Wojciech Jaruzelski z [[Kim Ir Sen]]em jako obiekty kultu religijnego]] |
|||
{{Źródła|[[Nonźródła:Antymon jest niebieski odc. I Edward Grieg|Pierwsza część przygód generała i towarzyszy]]}} |
|||
Wojtek był zdecydowanym humanistą – każde szkolne wypracowanie, które przewijało się przez ciasne scholastyczne mury musiało mieć jego pieczątkę i dokument zezwalający delikwentowi na dalsze pisanie. Często uczęszczał do szkolnego pedagoga. Powód: „nieprawidłowa pronuncjacja głoski r”. Gdy już po swojej krótkiej, acz burzliwej karierze u stóp Wału Pomorskiego, gdzie był zwiadowcą i wypatrywał dla [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] [[zegar]]ki, powrócił do kraju ojczystego, zapisał się na dwutygodniowy kurs oficerski i przeczytał, jak sam później określił „jedną z najwspanialszych lektur swego życia”, czyli ''Wstęp do marksizmu'' autorstwa Adama Schaffa, naczelnego ideologa PZPR. Wstęp składał się z wstępu, czyli powiedzenia, dlaczego [[książka|książkę]] należy przeczytać, by przeżyć, rozwinięcia, gdzie Schaff argumentował za przeżyciem (a raczej balansowaniem na granicy głodu) w zgodzie z [[Karol Marks|Marksem]] i jego naukami oraz zakończeniem, że teraz żyć nie umierać. No więc Jaruzelski przeczytał i żył. Umiejętnością czytania wyróżniał się wśród swoich kolegów [[stolarz]]y, [[bimber|bimbrownik]]ów, wypuszczonych z przedwojennych [[więzienie|więzień]] [[recydywa|recydywistów]] oraz leśnych capów. |
|||
== Kariera dziennikarska == |
|||
W roku 1948 mały Wojciech wstąpił to [[PZPR]], gdzie uczył się grać w Wojnę, [[Quake]], [[Unreal Tournament]], [[Doom|Dooma]] oraz [[Bomberman|Bombermana]]. W ramach zajęć matematycznych rozwiązywał [[Zagadki Lwa Leona]]. Po 11 latach nauki otrzymał dyplom [[Strategowiec|szeregowca-strategowca]] i postanowił zostać takim samym twardzielem, jak [[Sarge]] z [[Quake|Q3]]. |
|||
[[13 grudnia]] [[1981]] roku Wojciech Jaruzelski tak się rozochocił, że wypowiedział wojnę (polsko–jaruzelską) własnemu narodowi i zaczął prowadzić sześć autorskich programów porannych „Teraz to ja jestem Sprite”, „Kto jest debeściak?”, „Dzieci nie ma teleranka”, „Jak ugotować orła”, „Spadający [[Orzeł]]” i „[[Orzeł]] leci na pysk” w [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]]. W programie były zawarte złote myśli autora na temat życia codziennego [[Polacy|Polaków]]. Widzom tak się spodobał program, że postanowiono go nadawać kilka razy dziennie. Niestety nie doczekał się żadnej Telekamery. Krytycy zarzucali Jaruzelskiemu sztywność podczas prowadzenia audycji oraz to, że czytał tekst z kartki. Program Wojtka jednak zapadł w pamięci [[Polacy|Polaków]]. 13 grudnia często emitowane są powtórki „Teraz to ja jestem Sprite”. [[Dziennikarz]]e chcą się z generałem pojednać, rok w rok posyłając w okna jego willi symboliczne obeliski pokoju. |
|||
== Osiągnięcia zawodowe == |
|||
Po awansie na [[Bombermajster|technika-bombermajstra]] Jaruzelski skonstruował [[działo fotonowe]], służące do zakrzywiania przestrzeni, które sprawiało, że z brzucha trafionego wroga wychodziły powiększone tysiąckrotnie odwrócone [[trójkąt]]y. |
|||
Zaraz po tym zajął się knuciem inwazji na [[Nowy Jork]]. |
|||
== Działalność w czasach [[Niesolidność|Niesolidności]] == |
|||
Po powstaniu [[Niesolidność|Niesolidności]] generał uznał, że konkurencja jest zbyt ogromna i trzeba ją wyeliminować. Zwołał naradę (nazwaną na cześć ptaka występującego w godle [[Polska|Polski]] wroną), która, posilając się w przerwach między piciem, doprowadziła do wystąpienia [[Wielka Posucha Kiełbasiana|Wielkiej Posuchy Kiełbasianej]] oraz sprawiła, że każdy przeciętny Polak srał czarnymi piórami. Do realizacji działań mających na celu weliminowanie konkurencji nie doszło, bowiem na horyzoncie pojawił się najgorszy wróg ludzkości, kosmiczny najeźdzca [[Ojciec Dyrektor]]. |
|||
[[Grafika:Walldash.jpg|thumb|Generał podczas tajnej misji przeszukuje dom Ojca Dyrektora]] |
|||
== |
== Stan wojenny == |
||
W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu [[Bar mleczny|barów mlecznych]] [[Pierogi|pierogami]] ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego [[kapuśniak]]u i [[bigos]]u. Pobudki były więc jak najbardziej patriotyczne, a bary mleczne to należy bronić jak niepodległości. |
|||
== Zobacz też == |
|||
Po wypadku w [[Czarnobyl|Czarnobylu]] generał wyemigrował do [[Australia|Australii]], gdzie pod przykrywką sprzedawcy [[gumofilce|gumofilców]] o pseudonimie Gawron obmyśla plan zemsty. |
|||
* [[Albin Siwak]] |
|||
* [[Edward Gierek]] |
|||
* [[Jerzy Urban]] |
|||
* [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza]] |
|||
* [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej]] |
|||
* [[Władysław Gomułka]] |
|||
{{Komunizm2}} |
|||
{{Premierzy Polski}} |
|||
{{stopka}} |
|||
| ⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:Jaruzelski, Wojciech}} |
|||
[[Kategoria:Politycy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] |
|||
[[Kategoria:Prezydenci Polski]] |
[[Kategoria:Prezydenci Polski]] |
||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 20:14, 22 lis 2024
|
Ten artykuł dotyczy polskiego generała. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
O-Odpie–pieprz się od generała
- Adam Michnik broni Jaruzelskiego
Wojciech Jaruzelski (właśc. Światły Generał Wojciech Jaruzelski Herbu Ślepowron, pseudonim „Spawacz”, znany jeszcze jako TW „Wolski”, ur. 6 lipca 1923 r. w Kurowie, zm. 25 maja 2014 w Warszawie) – generał armii, polityk PZPR, wybitny mąż stanu (wojennego). Choć nieoficjalnie nazywany jest ślepowronem w związku z Wojskową Radą Obalenia Narodowego (w skrócie WRON), która przejęła władzę w komunistycznym burdelu po wprowadzeniu stanu wojennego, a ślepo, ponieważ początkowo chodził na kursy spawalnictwa bez okularów.
Edukacja[edytuj • edytuj kod]
Wojtek był zdecydowanym humanistą – każde szkolne wypracowanie, które przewijało się przez ciasne scholastyczne mury musiało mieć jego pieczątkę i dokument zezwalający delikwentowi na dalsze pisanie. Często uczęszczał do szkolnego pedagoga. Powód: „nieprawidłowa pronuncjacja głoski r”. Gdy już po swojej krótkiej, acz burzliwej karierze u stóp Wału Pomorskiego, gdzie był zwiadowcą i wypatrywał dla Armii Czerwonej zegarki, powrócił do kraju ojczystego, zapisał się na dwutygodniowy kurs oficerski i przeczytał, jak sam później określił „jedną z najwspanialszych lektur swego życia”, czyli Wstęp do marksizmu autorstwa Adama Schaffa, naczelnego ideologa PZPR. Wstęp składał się z wstępu, czyli powiedzenia, dlaczego książkę należy przeczytać, by przeżyć, rozwinięcia, gdzie Schaff argumentował za przeżyciem (a raczej balansowaniem na granicy głodu) w zgodzie z Marksem i jego naukami oraz zakończeniem, że teraz żyć nie umierać. No więc Jaruzelski przeczytał i żył. Umiejętnością czytania wyróżniał się wśród swoich kolegów stolarzy, bimbrowników, wypuszczonych z przedwojennych więzień recydywistów oraz leśnych capów.
Kariera dziennikarska[edytuj • edytuj kod]
13 grudnia 1981 roku Wojciech Jaruzelski tak się rozochocił, że wypowiedział wojnę (polsko–jaruzelską) własnemu narodowi i zaczął prowadzić sześć autorskich programów porannych „Teraz to ja jestem Sprite”, „Kto jest debeściak?”, „Dzieci nie ma teleranka”, „Jak ugotować orła”, „Spadający Orzeł” i „Orzeł leci na pysk” w Telewizji Polskiej. W programie były zawarte złote myśli autora na temat życia codziennego Polaków. Widzom tak się spodobał program, że postanowiono go nadawać kilka razy dziennie. Niestety nie doczekał się żadnej Telekamery. Krytycy zarzucali Jaruzelskiemu sztywność podczas prowadzenia audycji oraz to, że czytał tekst z kartki. Program Wojtka jednak zapadł w pamięci Polaków. 13 grudnia często emitowane są powtórki „Teraz to ja jestem Sprite”. Dziennikarze chcą się z generałem pojednać, rok w rok posyłając w okna jego willi symboliczne obeliski pokoju.
Stan wojenny[edytuj • edytuj kod]
W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu barów mlecznych pierogami ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego kapuśniaku i bigosu. Pobudki były więc jak najbardziej patriotyczne, a bary mleczne to należy bronić jak niepodległości.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
- Albin Siwak
- Edward Gierek
- Jerzy Urban
- Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
- Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
- Władysław Gomułka
