Va banque (teleturniej): Różnice pomiędzy wersjami
M (no drobne, no) |
(rozbudowa artykułu) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[Plik:Minecraft Va Banque Studio.png|200px|thumb|Opustoszałe studio teleturnieju]] |
[[Plik:Minecraft Va Banque Studio.png|200px|thumb|Opustoszałe studio teleturnieju]] |
||
[[Plik:Dżingiel pytania premiowanego z teleturnieju Va Banque.ogg|thumb|200px|Ten dobrze znany dżingiel]] |
[[Plik:Dżingiel pytania premiowanego z teleturnieju Va Banque.ogg|thumb|200px|Ten dobrze znany dżingiel]] |
||
| ⚫ | |||
{{cytat|Rozpoczynamy '''Va banque''', teleturniej wiedzy i ryzyka. Dziś pytania zadawać będą: X, Y, Z. Program poprowadzi Kazimierz Kaczor.|Tradycyjny wstęp do rozgrywki}} |
{{cytat|Rozpoczynamy '''Va banque''', teleturniej wiedzy i ryzyka. Dziś pytania zadawać będą: X, Y, Z. Program poprowadzi Kazimierz Kaczor.|Tradycyjny wstęp do rozgrywki}} |
||
{{cytat|<poem> |
{{cytat|<poem>– Zaczyna pan Ćwirkowski, proszę. |
||
– „Postacie fikcyjne” za 300. |
|||
– (czyta) Ten człowiek jest bohaterem z filmu „[[Dzień świra]]”. Znany jest ze swojej wypowiedzi: „To be, k{{cenzura3}}a, or not to be!" |
|||
(gracz 3 zapala lampkę) |
(gracz 3 zapala lampkę) |
||
– Pan Kokosz? |
|||
– Z którego filmu pochodzi postać Adasia Miauczyńskiego? |
|||
– Tak, proszę dalej!</poem>|Typowa sytuacja<ref>Podany cytat tak naprawdę nie miał miejsca. Nie miał, bo pan Kazimierz zwracał się do graczy wyłącznie po imieniu</ref> w trakcie I rundy}} |
|||
{{cytat| |
{{cytat|– Mówimy tak, kiedy ktoś nie orientuje się, nie zna się w danym temacie.<br/>– Co to znaczy „pieprzyć androny”?|Jedyny zarejestrowany "kwiatek" w tym programie<ref>Niektórzy powiedzą, że pasuje, bo kategoria nazywała się "Pieprz"</ref>}} |
||
{{t|Va banque|ur. 1 marca [[1996]], zm. 2 czerwca [[2003]]}} powstały na bazie amerykańskiego szoł pod tytułem ''Jeopardy!'' [[teleturniej]] emitowany na antenie [[TVP2 |
{{t|Va banque|ur. 1 marca [[1996]], zm. 2 czerwca [[2003]]}} powstały na bazie amerykańskiego szoł pod tytułem ''Jeopardy!'' [[teleturniej]] emitowany na antenie [[TVP2]]; jeden z niewielu teleturniejów emitowanych w Polsce, który ''trzymał poziom''. Gospodarzem był znany ze starych filmów i zawsze uśmiechnięty [[Kazimierz Kaczor]]. |
||
== Jak się w to grało? == |
== Jak się w to grało? == |
||
Ogółem był to teleturniej wiedzowy, lecz dość nietypowy. Prowadzący nie zadawał pytań, tylko czytał z monitora opis pasujący do danej osoby/rzeczy/Bóg wie czego<ref name="zbędne">Niepotrzebne skreślić</ref>, a zawodnik miał tak odpowiedzieć, żeby brzmiało jak pytanie. Jakby odpowiedział normalnie, to |
Ogółem był to teleturniej [[nauka|wiedzowy]], lecz dość nietypowy. Prowadzący nie zadawał pytań, tylko czytał z monitora opis pasujący do danej osoby/rzeczy/Bóg wie czego<ref name="zbędne">Niepotrzebne skreślić</ref>, a zawodnik miał tak odpowiedzieć, żeby brzmiało jak pytanie. Jakby odpowiedział normalnie, to jego wypowiedź była traktowana jako odpowiedź błędna<ref>Bez względu na to czy odpowiedział poprawnie czy też błędnie</ref>. Za dobrze postawione pytanie słychać było ''Tak, proszę dalej''<ref name="odp">Najczęstszy, choć nie jedyny komentarz prowadzącego</ref>, a wówczas kasa przybywała na konto<ref>Jej aktualny stan był widoczny dla telewidza na każdym z ekraników gracza</ref>. W przeciwnym razie było słychać ''Niestety nie…''<ref name="odp"></ref> – wówczas wysokość kwoty odejmowała była z konta gracza<ref>Uwaga – dopuszczalne były stawki minusowe (tzw. debetowe); zakończenie danej rundy ze stanem ujemnym nie oznaczało tego, że osoba grająca musiała wysokość tej kwoty teleturniejowi zwrócić</ref>, a pytanie mogło przejść na oponentów<ref>Jeśli zechcieli się oni zgłosić</ref>. Wysokość kwoty dodawanej lub odejmowanej równała się wartości wybranego pytania. |
||
W rundzie I i II można było wybrać 30 pojęć, po 5 ze wszystkich 6 kategorii wybieranych przez komputer. W I rundzie można było zyskać/stracić<ref name="zbędne"></ref> kolejno: 100, 150, 200, 250 i 300 złotych, a w II 200, 300, 400, 500 i 600 złotych. Występowały też pytania premiowane, które dotyczyły tylko tego, kto je wylosował. Wylosowanie takiego pytania wiązało się z koniecznością odsłuchania irytującego dżingla<ref>Który można odsłuchać w ramce obok</ref>. |
W rundzie I i II można było wybrać 30 pojęć, po 5 ze wszystkich 6 kategorii wybieranych przez komputer. W I. rundzie można było zyskać/stracić<ref name="zbędne"></ref> kolejno: 100, 150, 200, 250 i 300 złotych, a w II.: 200, 300, 400, 500 i 600 złotych. Występowały też pytania premiowane, które dotyczyły tylko tego, kto je wylosował. Wylosowanie takiego pytania wiązało się z koniecznością odsłuchania irytującego dżingla<ref>Który można odsłuchać w ramce obok</ref>. W przypadku tego typu pytań należało zdecydować o wysokości kwoty: od kwoty minimalnej – równej 200 zł<ref>na początku było to 100 zł</ref> do kwoty, którą gracz zgromadził do momentu wylosowania takiego pytania – czyli tytułowe ''va banque''. |
||
W rundzie finałowej grali tylko ci, co nie narobili sobie długów. Komputer najpierw wskazywał kategorię, zawodnicy potem musieli postawić ilość kasy, którą chcą ugrać. Następnie czytany był opis. Potem zegar odliczał 30 sekund, podczas których |
W rundzie finałowej grali tylko ci, co nie narobili sobie długów. Komputer najpierw wskazywał kategorię, zawodnicy potem musieli postawić ilość kasy, którą chcą ugrać. Następnie czytany był opis. Potem zegar odliczał 30 sekund, podczas których gracze zapisywali swoje pytania<ref>W tym czasie puszczali solówkę jazzową</ref> (zadane pytania były pokazywane widzom po upłynięciu tego czasu na monitorach graczy wraz z zadeklarowaną przez nich kwotą). Jeżeli pytanie było poprawne, kasa wpływała na konto, jeżeli nie, to uciekała. Wygrywał ten gracz, który uzyskał największą ilość kasy. Zatrzymywał wtedy całą kasę i dostał prawo do ponownego pojawienia się w programie<ref>Wraz z debiutowym mógł wystąpić trzykrotnie</ref>. Szczęśliwcy, którzy mieli okazję wystąpić trzykrotnie i tyle razy wygrać, brali udział w Turnieju <s>Miszczuf</s> Mistrzów. |
||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
* Pomimo faktu, iż teleturniej był rozgrywany w tym samym studiu, co [[Familiada]], to nikt nie ważył się opowiadać dowcipów. |
* Pomimo faktu, iż teleturniej był rozgrywany w tym samym studiu, co [[Familiada]], to nikt nie ważył się opowiadać dowcipów. |
||
* Prowadzący zawsze machał na pożegnanie dłonią ustawioną w literę V, nigdy nie przestając się uśmiechać<ref>Jednak pod koniec nadawania teleturnieju podkreślił ten fakt i tylko się ukłonił</ref>. |
* Prowadzący zawsze machał na pożegnanie dłonią ustawioną w literę V, nigdy nie przestając się uśmiechać<ref>Jednak pod koniec nadawania teleturnieju podkreślił ten fakt i tylko się ukłonił</ref>. |
||
== Zobacz też == |
|||
| ⚫ | |||
* [[Teleturniej]] |
|||
* [[Telewizja]] |
|||
<br clear="all"/> |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 15:58, 18 lis 2014
|
Ten artykuł dotyczy teleturnieju. Zobacz też inne znaczenia tego słowa. |
Rozpoczynamy Va banque, teleturniej wiedzy i ryzyka. Dziś pytania zadawać będą: X, Y, Z. Program poprowadzi Kazimierz Kaczor.
- Tradycyjny wstęp do rozgrywki
– Zaczyna pan Ćwirkowski, proszę.
– „Postacie fikcyjne” za 300.
– (czyta) Ten człowiek jest bohaterem z filmu „Dzień świra”. Znany jest ze swojej wypowiedzi: „To be, k
a, or not to be!"
(gracz 3 zapala lampkę)
– Pan Kokosz?
– Z którego filmu pochodzi postać Adasia Miauczyńskiego?
– Tak, proszę dalej!
- Typowa sytuacja[1] w trakcie I rundy
– Mówimy tak, kiedy ktoś nie orientuje się, nie zna się w danym temacie.
– Co to znaczy „pieprzyć androny”?
- Jedyny zarejestrowany "kwiatek" w tym programie[2]
Szablon:T powstały na bazie amerykańskiego szoł pod tytułem Jeopardy! teleturniej emitowany na antenie TVP2; jeden z niewielu teleturniejów emitowanych w Polsce, który trzymał poziom. Gospodarzem był znany ze starych filmów i zawsze uśmiechnięty Kazimierz Kaczor.
Jak się w to grało?
Ogółem był to teleturniej wiedzowy, lecz dość nietypowy. Prowadzący nie zadawał pytań, tylko czytał z monitora opis pasujący do danej osoby/rzeczy/Bóg wie czego[3], a zawodnik miał tak odpowiedzieć, żeby brzmiało jak pytanie. Jakby odpowiedział normalnie, to jego wypowiedź była traktowana jako odpowiedź błędna[4]. Za dobrze postawione pytanie słychać było Tak, proszę dalej[5], a wówczas kasa przybywała na konto[6]. W przeciwnym razie było słychać Niestety nie…[5] – wówczas wysokość kwoty odejmowała była z konta gracza[7], a pytanie mogło przejść na oponentów[8]. Wysokość kwoty dodawanej lub odejmowanej równała się wartości wybranego pytania.
W rundzie I i II można było wybrać 30 pojęć, po 5 ze wszystkich 6 kategorii wybieranych przez komputer. W I. rundzie można było zyskać/stracić[3] kolejno: 100, 150, 200, 250 i 300 złotych, a w II.: 200, 300, 400, 500 i 600 złotych. Występowały też pytania premiowane, które dotyczyły tylko tego, kto je wylosował. Wylosowanie takiego pytania wiązało się z koniecznością odsłuchania irytującego dżingla[9]. W przypadku tego typu pytań należało zdecydować o wysokości kwoty: od kwoty minimalnej – równej 200 zł[10] do kwoty, którą gracz zgromadził do momentu wylosowania takiego pytania – czyli tytułowe va banque.
W rundzie finałowej grali tylko ci, co nie narobili sobie długów. Komputer najpierw wskazywał kategorię, zawodnicy potem musieli postawić ilość kasy, którą chcą ugrać. Następnie czytany był opis. Potem zegar odliczał 30 sekund, podczas których gracze zapisywali swoje pytania[11] (zadane pytania były pokazywane widzom po upłynięciu tego czasu na monitorach graczy wraz z zadeklarowaną przez nich kwotą). Jeżeli pytanie było poprawne, kasa wpływała na konto, jeżeli nie, to uciekała. Wygrywał ten gracz, który uzyskał największą ilość kasy. Zatrzymywał wtedy całą kasę i dostał prawo do ponownego pojawienia się w programie[12]. Szczęśliwcy, którzy mieli okazję wystąpić trzykrotnie i tyle razy wygrać, brali udział w Turnieju Miszczuf Mistrzów.
Ciekawostki
- Pomimo faktu, iż teleturniej był rozgrywany w tym samym studiu, co Familiada, to nikt nie ważył się opowiadać dowcipów.
- Prowadzący zawsze machał na pożegnanie dłonią ustawioną w literę V, nigdy nie przestając się uśmiechać[13].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Podany cytat tak naprawdę nie miał miejsca. Nie miał, bo pan Kazimierz zwracał się do graczy wyłącznie po imieniu
- ↑ Niektórzy powiedzą, że pasuje, bo kategoria nazywała się "Pieprz"
- ↑ 3,0 3,1 Niepotrzebne skreślić
- ↑ Bez względu na to czy odpowiedział poprawnie czy też błędnie
- ↑ 5,0 5,1 Najczęstszy, choć nie jedyny komentarz prowadzącego
- ↑ Jej aktualny stan był widoczny dla telewidza na każdym z ekraników gracza
- ↑ Uwaga – dopuszczalne były stawki minusowe (tzw. debetowe); zakończenie danej rundy ze stanem ujemnym nie oznaczało tego, że osoba grająca musiała wysokość tej kwoty teleturniejowi zwrócić
- ↑ Jeśli zechcieli się oni zgłosić
- ↑ Który można odsłuchać w ramce obok
- ↑ na początku było to 100 zł
- ↑ W tym czasie puszczali solówkę jazzową
- ↑ Wraz z debiutowym mógł wystąpić trzykrotnie
- ↑ Jednak pod koniec nadawania teleturnieju podkreślił ten fakt i tylko się ukłonił
