Wojciech Jaruzelski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 89.64.71.156, powód: nieśmieszne)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 150 wersji utworzonych przez 57 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|polskiego generała|imię|Wojciech}}
{{sur|polskiego generała|imię|Wojciech}}
[[Plik:Bimber przyczyną ślepoty.jpg|thumb|250px|Jaruzelski na plakacie]]
{{komunizm}}
{{Cytat|O-Odpie–pieprz się od '''generała'''|[[Adam Michnik]] broni '''Jaruzelskiego'''}}
{{Wikipediapage}}
'''Wojciech Jaruzelski''' (właśc. '''Światły Generał Wojciech Jaruzelski Herbu Ślepowron''', pseudonim „Spawacz”, znany jeszcze jako '''[[kabel|TW]] „Wolski”''', ur. [[6 lipca]] [[1923]] r. w [[Kurów|Kurowie]], zm. [[25 maja]] [[2014]] w Warszawie) – generał armii, [[polityk]] [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]], wybitny mąż [[Stan wojenny|stanu (wojennego)]]. Choć nieoficjalnie nazywany jest ślepowronem w związku z Wojskową Radą Obalenia Narodowego (w skrócie WRON), która przejęła władzę w komunistycznym burdelu po wprowadzeniu stanu wojennego, a ''ślepo'', ponieważ początkowo chodził na kursy spawalnictwa bez okularów.
[[Plik:jar.jpg|thumb|Wojciech Jaruzelski i lecący na pysk orzeł]]
[[Plik:Bluzg w wykonaniu Emiliana Kamińskiego na Generała Jazruzelskiego|thumb|250px|right|Diss na Wojciecha Jaruzelskiego]]
[[Plik:Walldash.jpg|thumb|Generał podczas tajnej misji]]
{{t||właśc. '''Światły Generał Wojciech Jaruzelski Herbu Ślepowron''', pseudonim „Spawacz”, znany jeszcze jako [[kabel|TW]] „Wolski”, ur. [[6 lipca]] [[1923]] r. w [[Kurów (powiat puławski)|Kurowie]], zm. [[25 maja]] [[2014]] w Warszawie}}generał armii, wybitny mąż stanu (wojennego). Choć nieoficjalnie nazywany jest ślepowronem w związku z Wojskową Radą Obalenia Narodowego (w skrócie WRON), która przejęła władzę w komunistycznym burdelu po wprowadzeniu stanu wojennego, a ''ślepo'', ponieważ koledzy w młodości przebili mu oczy. Ciągle broniony przez [[Michnik]]a i powszechnie kochany przez [[Lechia Gdańsk|Lechię Gdańsk]].

Laureat tytułu [[Człowiek Honoru|Człowieka Honoru]] nadawanego w wywiadach „[[Gazeta Wyborcza|Gazety Wyborczej]]”

Obrońca ludu, który kazał strzelać do robotników, zrobił to bohatersko, za co został nagrodzony medalem przez [[Władimir Putin|towarzysza Putina]] w Moskwie.


== Edukacja ==
== Edukacja ==
[[Plik:Jaruzelski i Kim Ir Sen.jpg|thumb|250px|Wojciech Jaruzelski z [[Kim Ir Sen]]em jako obiekty kultu religijnego]]
Pacholę uczęszczało do znakomitego przedwojennego gimnazjum Ojców Marianów na warszawskim [[Żoliborz]]u. Miał tu wielu kolegów, zarówno Polaków, jak i [[Żydzi|Żydów]]. Wszystkich ich po przeszło 70 latach na łamach wspomnianej gazety raczył pozdrowić. Wojtek był zdecydowanym humanistą – każde szkolne wypracowanie, które przewijało się przez ciasne scholastyczne mury musiało mieć jego pieczątkę i dokument zezwalający delikwentowi na dalsze pisanie. Często uczęszczał do szkolnego pedagoga. Powód: „nieprawidłowa pronuncjacja głoski r”.
{{Źródła|[[Nonźródła:Antymon jest niebieski odc. I Edward Grieg|Pierwsza część przygód generała i towarzyszy]]}}

Gdy już po swojej krótkiej, acz burzliwej karierze u stóp Wału Pomorskiego, gdzie był zwiadowcą i wypatrywał dla [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] [[zegar]]ki, powrócił do kraju ojczystego, zapisał się na dwutygodniowy kurs oficerski i przeczytał, jak sam później określił „jedną z najwspanialszych lektur swego życia”, czyli „Wstęp do marksizmu” autorstwa Adama Schaffa, naczelnego ideologa [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Wstęp składał się z wstępu, czyli powiedzenia, dlaczego [[książka|książkę]] należy przeczytać, by przeżyć, rozwinięcia, gdzie Schaff argumentował za przeżyciem (a raczej balansowaniem na granicy głodu) w zgodzie z Marksem i jego naukami oraz zakończeniem, że teraz żyć nie umierać. No więc Jaruzelski przeczytał i żył. Umiejętnością czytania wyróżniał się wśród swoich kolegów stolarzy, bimbrowników, wypuszczonych z przedwojennych [[więzienie|więzień]] recydywistów oraz leśnych capów.
Wojtek był zdecydowanym humanistą – każde szkolne wypracowanie, które przewijało się przez ciasne scholastyczne mury musiało mieć jego pieczątkę i dokument zezwalający delikwentowi na dalsze pisanie. Często uczęszczał do szkolnego pedagoga. Powód: „nieprawidłowa pronuncjacja głoski r”. Gdy już po swojej krótkiej, acz burzliwej karierze u stóp Wału Pomorskiego, gdzie był zwiadowcą i wypatrywał dla [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] [[zegar]]ki, powrócił do kraju ojczystego, zapisał się na dwutygodniowy kurs oficerski i przeczytał, jak sam później określił „jedną z najwspanialszych lektur swego życia”, czyli ''Wstęp do marksizmu'' autorstwa Adama Schaffa, naczelnego ideologa PZPR. Wstęp składał się z wstępu, czyli powiedzenia, dlaczego [[książka|książkę]] należy przeczytać, by przeżyć, rozwinięcia, gdzie Schaff argumentował za przeżyciem (a raczej balansowaniem na granicy głodu) w zgodzie z [[Karol Marks|Marksem]] i jego naukami oraz zakończeniem, że teraz żyć nie umierać. No więc Jaruzelski przeczytał i żył. Umiejętnością czytania wyróżniał się wśród swoich kolegów [[stolarz]]y, [[bimber|bimbrownik]]ów, wypuszczonych z przedwojennych [[więzienie|więzień]] [[recydywa|recydywistów]] oraz leśnych capów.


== Kariera dziennikarska ==
== Kariera dziennikarska ==
[[13 grudnia]] [[1981]] r. Wojciech Jaruzelski tak się rozochocił, że wypowiedział wojnę (polsko–jaruzelską) własnemu narodowi i zaczął prowadzić 6 autorskich programów porannych „Teraz to ja jestem Sprite”, „Kto jest debeściak?”, „Dzieci nie ma teleranka”, „Jak ugotować orła”,„Spadający [[Orzeł]]” i „[[Orzeł]] leci na pysk” w [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]]. W programie były zawarte złote myśli autora na temat życia codziennego [[Polacy|Polaków]]. Widzom tak się spodobał program, że postanowiono go nadawać kilka razy dziennie. Niestety nie doczekał się żadnej Telekamery. Krytycy zarzucali Jaruzelskiemu sztywność podczas prowadzenia audycji oraz to, że czytał tekst z kartki. Program Wojtka jednak zapadł w pamięci [[Polacy|Polaków]]. 13 grudnia często emitowane są powtórki „Teraz to ja jestem Sprite”. [[Dziennikarz]]e chcą się z generałem pojednać, rok w rok posyłając w okna jego willi symboliczne obeliski pokoju.
[[13 grudnia]] [[1981]] roku Wojciech Jaruzelski tak się rozochocił, że wypowiedział wojnę (polsko–jaruzelską) własnemu narodowi i zaczął prowadzić sześć autorskich programów porannych „Teraz to ja jestem Sprite”, „Kto jest debeściak?”, „Dzieci nie ma teleranka”, „Jak ugotować orła”, „Spadający [[Orzeł]]” i „[[Orzeł]] leci na pysk” w [[Telewizja Polska|Telewizji Polskiej]]. W programie były zawarte złote myśli autora na temat życia codziennego [[Polacy|Polaków]]. Widzom tak się spodobał program, że postanowiono go nadawać kilka razy dziennie. Niestety nie doczekał się żadnej Telekamery. Krytycy zarzucali Jaruzelskiemu sztywność podczas prowadzenia audycji oraz to, że czytał tekst z kartki. Program Wojtka jednak zapadł w pamięci [[Polacy|Polaków]]. 13 grudnia często emitowane są powtórki „Teraz to ja jestem Sprite”. [[Dziennikarz]]e chcą się z generałem pojednać, rok w rok posyłając w okna jego willi symboliczne obeliski pokoju.


== Stan wojenny ==
== Stan wojenny ==
W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu barów mlecznych pierogami ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego kapuśniaku i bigosu. Pobudki były więc jak najbardziej patriotyczne, a bary mleczne to należy bronić jak niepodległości.
W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu [[Bar mleczny|barów mlecznych]] [[Pierogi|pierogami]] ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego [[kapuśniak]]u i [[bigos]]u. Pobudki były więc jak najbardziej patriotyczne, a bary mleczne to należy bronić jak niepodległości.


== Zobacz też ==
Za jedną z największych zbrodni generała z tego okresu uznaje się nie internowanie [[Jarosław Kaczyński|Jarosława Kaczyńskiego]].
* [[Albin Siwak]]
* [[Edward Gierek]]
* [[Jerzy Urban]]
* [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza]]
* [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej]]
* [[Władysław Gomułka]]


{{Komunizm2}}
{{Komunizm2}}
{{Premierzy Polski}}
{{Premierzy Polski}}


{{stopka}}
{{DEFAULTSORT:Jaruzelski, Wojciech}}
{{DEFAULTSORT:Jaruzelski, Wojciech}}
[[Kategoria:Politycy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]
[[Kategoria:Politycy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]
[[Kategoria:Prezydenci Polski]]
[[Kategoria:Prezydenci Polski]]
[[Kategoria:Dyktatorzy]]
[[Kategoria:Polscy wojskowi]]

Aktualna wersja na dzień 20:14, 22 lis 2024

Jaruzelski na plakacie

O-Odpie–pieprz się od generała

Adam Michnik broni Jaruzelskiego

Wojciech Jaruzelski (właśc. Światły Generał Wojciech Jaruzelski Herbu Ślepowron, pseudonim „Spawacz”, znany jeszcze jako TW „Wolski”, ur. 6 lipca 1923 r. w Kurowie, zm. 25 maja 2014 w Warszawie) – generał armii, polityk PZPR, wybitny mąż stanu (wojennego). Choć nieoficjalnie nazywany jest ślepowronem w związku z Wojskową Radą Obalenia Narodowego (w skrócie WRON), która przejęła władzę w komunistycznym burdelu po wprowadzeniu stanu wojennego, a ślepo, ponieważ początkowo chodził na kursy spawalnictwa bez okularów.

Edukacja[edytuj • edytuj kod]

Wojciech Jaruzelski z Kim Ir Senem jako obiekty kultu religijnego
Nonźródła
Zobacz w Nonźródłach:
Pierwsza część przygód generała i towarzyszy

Wojtek był zdecydowanym humanistą – każde szkolne wypracowanie, które przewijało się przez ciasne scholastyczne mury musiało mieć jego pieczątkę i dokument zezwalający delikwentowi na dalsze pisanie. Często uczęszczał do szkolnego pedagoga. Powód: „nieprawidłowa pronuncjacja głoski r”. Gdy już po swojej krótkiej, acz burzliwej karierze u stóp Wału Pomorskiego, gdzie był zwiadowcą i wypatrywał dla Armii Czerwonej zegarki, powrócił do kraju ojczystego, zapisał się na dwutygodniowy kurs oficerski i przeczytał, jak sam później określił „jedną z najwspanialszych lektur swego życia”, czyli Wstęp do marksizmu autorstwa Adama Schaffa, naczelnego ideologa PZPR. Wstęp składał się z wstępu, czyli powiedzenia, dlaczego książkę należy przeczytać, by przeżyć, rozwinięcia, gdzie Schaff argumentował za przeżyciem (a raczej balansowaniem na granicy głodu) w zgodzie z Marksem i jego naukami oraz zakończeniem, że teraz żyć nie umierać. No więc Jaruzelski przeczytał i żył. Umiejętnością czytania wyróżniał się wśród swoich kolegów stolarzy, bimbrowników, wypuszczonych z przedwojennych więzień recydywistów oraz leśnych capów.

Kariera dziennikarska[edytuj • edytuj kod]

13 grudnia 1981 roku Wojciech Jaruzelski tak się rozochocił, że wypowiedział wojnę (polsko–jaruzelską) własnemu narodowi i zaczął prowadzić sześć autorskich programów porannych „Teraz to ja jestem Sprite”, „Kto jest debeściak?”, „Dzieci nie ma teleranka”, „Jak ugotować orła”, „Spadający Orzeł” i „Orzeł leci na pysk” w Telewizji Polskiej. W programie były zawarte złote myśli autora na temat życia codziennego Polaków. Widzom tak się spodobał program, że postanowiono go nadawać kilka razy dziennie. Niestety nie doczekał się żadnej Telekamery. Krytycy zarzucali Jaruzelskiemu sztywność podczas prowadzenia audycji oraz to, że czytał tekst z kartki. Program Wojtka jednak zapadł w pamięci Polaków. 13 grudnia często emitowane są powtórki „Teraz to ja jestem Sprite”. Dziennikarze chcą się z generałem pojednać, rok w rok posyłając w okna jego willi symboliczne obeliski pokoju.

Stan wojenny[edytuj • edytuj kod]

W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu barów mlecznych pierogami ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego kapuśniaku i bigosu. Pobudki były więc jak najbardziej patriotyczne, a bary mleczne to należy bronić jak niepodległości.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]