Wojciech Jaruzelski: Różnice pomiędzy wersjami
(- bombka na choince) |
(→Stan wojenny: + linki wew.) |
||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
== Stan wojenny == |
== Stan wojenny == |
||
W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu barów mlecznych pierogami ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego |
W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu [[Bar mleczny|barów mlecznych]] [[Pierogi|pierogami]] ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego [[kapuśniak]]u i [[bigos]]u. Pobudki były więc jak najbardziej patriotyczne, a bary mleczne to należy bronić jak niepodległości. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 15:50, 18 lip 2020
|
Ten artykuł dotyczy polskiego generała. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
O-Odpie–pieprz się od generała
- Adam Michnik broni Jaruzelskiego
Wojciech Jaruzelski (właśc. Światły Generał Wojciech Jaruzelski Herbu Ślepowron, pseudonim „Spawacz”, znany jeszcze jako TW „Wolski”, ur. 6 lipca 1923 r. w Kurowie, zm. 25 maja 2014 w Warszawie) – generał armii, polityk PZPR, wybitny mąż stanu (wojennego). Choć nieoficjalnie nazywany jest ślepowronem w związku z Wojskową Radą Obalenia Narodowego (w skrócie WRON), która przejęła władzę w komunistycznym burdelu po wprowadzeniu stanu wojennego, a ślepo, ponieważ początkowo chodził na kursy spawalnictwa bez okularów.
Edukacja
Wojtek był zdecydowanym humanistą – każde szkolne wypracowanie, które przewijało się przez ciasne scholastyczne mury musiało mieć jego pieczątkę i dokument zezwalający delikwentowi na dalsze pisanie. Często uczęszczał do szkolnego pedagoga. Powód: „nieprawidłowa pronuncjacja głoski r”. Gdy już po swojej krótkiej, acz burzliwej karierze u stóp Wału Pomorskiego, gdzie był zwiadowcą i wypatrywał dla Armii Czerwonej zegarki, powrócił do kraju ojczystego, zapisał się na dwutygodniowy kurs oficerski i przeczytał, jak sam później określił „jedną z najwspanialszych lektur swego życia”, czyli Wstęp do marksizmu autorstwa Adama Schaffa, naczelnego ideologa PZPR. Wstęp składał się z wstępu, czyli powiedzenia, dlaczego książkę należy przeczytać, by przeżyć, rozwinięcia, gdzie Schaff argumentował za przeżyciem (a raczej balansowaniem na granicy głodu) w zgodzie z Marksem i jego naukami oraz zakończeniem, że teraz żyć nie umierać. No więc Jaruzelski przeczytał i żył. Umiejętnością czytania wyróżniał się wśród swoich kolegów stolarzy, bimbrowników, wypuszczonych z przedwojennych więzień recydywistów oraz leśnych capów.
Kariera dziennikarska
13 grudnia 1981 roku Wojciech Jaruzelski tak się rozochocił, że wypowiedział wojnę (polsko–jaruzelską) własnemu narodowi i zaczął prowadzić sześć autorskich programów porannych „Teraz to ja jestem Sprite”, „Kto jest debeściak?”, „Dzieci nie ma teleranka”, „Jak ugotować orła”, „Spadający Orzeł” i „Orzeł leci na pysk” w Telewizji Polskiej. W programie były zawarte złote myśli autora na temat życia codziennego Polaków. Widzom tak się spodobał program, że postanowiono go nadawać kilka razy dziennie. Niestety nie doczekał się żadnej Telekamery. Krytycy zarzucali Jaruzelskiemu sztywność podczas prowadzenia audycji oraz to, że czytał tekst z kartki. Program Wojtka jednak zapadł w pamięci Polaków. 13 grudnia często emitowane są powtórki „Teraz to ja jestem Sprite”. Dziennikarze chcą się z generałem pojednać, rok w rok posyłając w okna jego willi symboliczne obeliski pokoju.
Stan wojenny
W swej książce „Stan wojenny. A dlaczego by nie…” wyjaśnia, że ów stan był jedynym sposobem na zapobieżenie zalewu barów mlecznych pierogami ruskimi, co mogło przynieść nieobliczalne konsekwencje dla konsumpcji swojskiego kapuśniaku i bigosu. Pobudki były więc jak najbardziej patriotyczne, a bary mleczne to należy bronić jak niepodległości.
