Michał (imię)
Michał – imię pochodzenia hebrajskiego, o którym powszechnie wiadomo, że jest bardziej dżezi, niż Jerzy, gdyż święty Jerzy tylko smoka zabił, a święty Michał wszystkich aniołów wodzem i patronem.
Nie lubi głośnych imprez, ale jak na złość imieniny obchodzi: 23 stycznia, 10 lutego, 16 lutego, 21 lutego, 2 marca, 14 marca, 6 kwietnia, 10 kwietnia, 4 maja, 8 maja, 14 maja, 23 maja, 14 czerwca, 20 czerwca, 5 lipca, 25 sierpnia, 29 sierpnia, 1 września, 6 września, 29 września, 7 października i 29 października, czyli prawie codziennie.
Cechy charakteru
Z reguły człowiek dobry, pogodny (wiecznie cieszy ryja), inteligentny(choć bywają wyjątki). Przynajmniej za takiego go mają (liże dupę w przenośni i dosłownie). Chętnie służy pomocą, ale tylko wtedy, gdy nie trzeba bądź gdy mu trzeba. Lubi dużo myśleć, jednak niewiele z tego myślenia wynika. Sprawia wrażenie nieobecnego, buja w obłokach, nie wie, co się wokół niego dzieje. Nie może znaleźć wspólnoty z otaczającym światem, choć robi to na siłę, pokazując swoją indywidualność. Uwielbia wyrażać siebie, jednak często ze złej strony.
Miłość
Jedna z nielicznych cech, w której jest naprawdę dobry, a wręcz świetny. Zakochuje się nagle i kocha bardzo mocno, ale za to krótko i często nieprawdziwie. Lubi zazwyczaj dziewczyny spokojne i gadatliwe, jednym słowem wszystkie, które się ruszają, a raczej rzucają na niego, pomimo świadomości, że jest zupełnym przeciwieństwem ideału. Gdy widzisz Michała, już po ptokach, wpadłaś w jego sidła. Spokojnie, uwolnisz się po bardzo poważnych obrażeniach serca i języka (on nie da mu spokoju).
