Kryzys gospodarczy

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wyjaśnienie kryzysu gospodarczego w USA – dolce zamiast iść na inwestycje, poszły w tzw. gówno
Fałszywki wydawane podczas krachu na giełdzie
Kryzys gospodarczy dopadł nawet Rostowskiego, który musi inwestować w fotografie
Walka z kryzysem
Bankomat objęty biedą

Polska – tutaj nawet kryzys się nie udał.

Marcin Daniec o kryzysie w Polsce

W Polsce kryzysu nie ma

Ekspert ekonomiczny o tym, że Polski kryzys się nie ima

Zauważyliśmy, że na świecie politycy bawią się w tzw. krach gospodarczy. Ale my nie będziemy się w niego bawić i będziemy żyć tak samo dobrze jak teraz

Urzędnik ze skarbówki wypowiada się o kryzysie gospodarczym

Jacy ci Grecy niecierpliwi. Już beczą, a dopiero kilka dni tak mają jak my całe życie

Marcin Daniec o kryzysie gospodarczym w Grecji

Kryzys jest wtedy, gdy ślimak wyłazi ze swojej muszli i ogłasza, że sprzeda swój dom

Przysłowie ludowe o recesji

Kryzys gospodarczy (także krach gospodarczy, recesja, bida z nędzą) – zjawisko w ekonomii polegające na doprowadzeniu do różnych długów, wzrostu pierdół i ubożeniu plebsu przy gwałtownym wzroście dochodów szlachty. W Polsce prawdopodobnie kryzysu gospodarczego jako tego, co media prawią, nie ma [1]. W ramach walki z kryzysem gospodarczym, rządy próbują zażegnać sytuację kryzysową (podkreślamy – PRÓBUJĄ).

Opis potwora, jakim jest recesja[edytuj • edytuj kod]

Elementy powodujące kryzys[edytuj • edytuj kod]

  • Socjalizm i wszelkie jego klony;
  • kombinowanie (popularne kiedyś w Grecji, pionierzy w tej dziedzinie Polacy);
  • łatanie dziury budżetowej drukowaniem pieniążków;
  • lenistwo;
  • biurokracja;
  • tsunami, trzęsienia ziemi, powodzie, lądowanie UFO;
  • bawienie się w wojnę;
  • zasada zastaw się, a postaw się (kiedyś popularna w Polsce, dziś w Korei Północnej);
  • zbyt duże dawanie pieniędzy na tace.

Dobre cechy recesji[edytuj • edytuj kod]

Pomimo licznych problemów, jakie powoduje kryzys gospodarczy, można powiedzieć, że recesja ma swoje dobre cechy. Do nich zaliczamy:

Sposoby walki z krachem finansowym[edytuj • edytuj kod]

  • Wzrost podatków (tzw. krzywa Rostowskiego);
  • upraszczanie pierdół;
  • prywatyzacja;
  • w ramach walki z bezrobociem i głodem – zatrudnianie bezrobotnych do armii i zabijanie głodujących (jeśli głodujących jest za dużo, to trupy przerabia się na tzw. „szyneczkę babuni”;
  • ogłoszenie epidemii, podział zysków z firmą farmaceutyczną (zabieg z powodzeniem przeprowadzony podczas epidemii świńskiej grypy).

Przebieg kryzysów gospodarczych[edytuj • edytuj kod]

Komunistyczny[edytuj • edytuj kod]

Zazwyczaj kryzys gospodarczy w komunizmie zaczyna się od obalenia wrednej klasy kapitalistycznej. Kryzys w komunie zazwyczaj zaczyna się gdzieś po pierwszej sekundzie od obalenia burżuazji, a kończy podpisaniem konstytucji zapewniającej zasady demokratyczne. Jej główne cechy to np. żywność na kartki oraz konfiskaty materiałów. Dużym zagrożeniem w komunistycznym raju była porządna praca – jak wiadomo, porządna praca, mniej roboty, nie ma za co płacić itd.

Polski[edytuj • edytuj kod]

Kryzys gospodarczy w Polsce rozpoczyna się od wredoty obywateli, którzy nie chcą pracować w ramach „krzywej Rostowskiego”. Brak pracy powoduje spadek podatków, które zasilają państwo. W ramach ratowania gospodarki rząd podwyższa podatki, które zamykają problem na jakiś czas [2].

Kapitalistyczny[edytuj • edytuj kod]

Kapitaliści nic nie mogą robić, ponieważ państwo dla ich dobra przeprowadza stertę dyrektyw, limitów, zakazów, koncesji, nakazów, zezwoleń oraz ułatwia prowadzenie działalność gospodarczej likwidując podatek VAT wynoszący 20% na 19 różnych stawek. Kapitaliści tracą pieniądze na dostosowanie się do przepisów. Wymaga to dużych kosztów, które objawiają się spadkiem płac. Leniwe robole zamiast zrezygnować z pracy i założyć własnej firmy rozpoczynają strajki. Państwo z powodu spadku dochodów (wiadomo, nikt nic nie produkuje, bo są przeprowadzane zmiany) zwiększa podatki. Jako, że nikt nie ma za co dać na podatki, państwo biednieje i ogłasza upadłość. W ramach ratowania sytuacji są przeprowadzane kolejne przepisy, co powoduje, że znowu pieniądze zamiast pójść na inwestycje, idą na zmiany w firmę. Koło się zamyka, a przebija się, gdy ktoś przeprowadza rewolucje...

Niemiecki[edytuj • edytuj kod]

Niemiecki kryzys trwa zazwyczaj krótko. Jest spowodowany tylko dużymi ambicjami Niemiec, które dostają po duCenzura2.svgie od mocarstw (głównie wszelkich klonów Rosji, ale nie tylko). W ramach młócki zakłady przemysłowe są mielone na gruz (jak w Dreźnie), a narzędzia koszone przez Rusków. Kryzys jednak jest szybko tłumiony, ponieważ USA inwestuje w Niemczech dużo na wojskowość i transport, pod warunkiem, że Amerykanie będą musieli tam siedzieć.

Jednakże rządy Angeli Merkel spowodowały, że Niemcy też mogą się zwinąć bez wojny. Jest to spowodowane licznymi inwestycjami na południu Europy, które już nie kupują nic od Berlina. Jednakże Niemcy jako pracowity naród o nic się nie martwią. Rozpoczęli liczne inwestycje w jej koloniach (Polska, Słowacja), a to, co da się zabrać, zabiera.

Amerykański[edytuj • edytuj kod]

Kryzys w Ameryce zaczyna się, gdy w budżecie zamiast pieniędzy widać nowe F-16, a obywatele nie kupują nowego domu. Kryzys amerykański dodatkowo może się pogłębić, gdy pewne państwo podbiorą ich narkotyki. W ramach walki z kryzysem, Ameryka wysyła swoich żołnierzy na polowanie na pieniądze w takich państwach jak Irak, Iran, Syria, Liban lub Izrael. Tam po odszukaniu swoich dolarów w postaci czarnej mazi, konfiskują majątek, inwestują (tzw. „wprowadzanie demokracji”) i przelewają pieniądze na swoje konta bankowe.

Większe kryzysy gospodarcze w historii[edytuj • edytuj kod]

  • 1929-1933 – porządny kryzys, po którym narodziły się nowe potęgi gospodarcze. W ramach rozwiązywania kryzysu rozpoczęto masową produkcję broni oraz rozpoczęto rozwój transportu u demokratycznych władcach europejskich. Kryzys ten nie objął tylko Związku Radzieckiego, co sugeruje, że komunizm był rzeczywistym rajem na planecie (choć z drugiej strony kryzys gospodarczy nigdy nie dotknie dziury zabitej dechami).
  • 1970 – kolejny kryzys gospodarczy. Gomułka, Cyrankiewicz i Jaruzelski musieli redukować liczbę ludności Nie objął on aż tak mocno Polski w następnych latach dzięki Gierkowi. Kolejny dowód na to, że komunizm nie zarazi się krachem finansowym.
  • 2007-2009 – nowy kryzys spowodowany sjestami w Europie Południowej oraz pustej kasie u Obamy. Znowu Polski nie objął!

Przykładowe miejsca objęte kryzysem gospodarczym[edytuj • edytuj kod]

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Poradniki
Zobacz poradnik:
Nonźródła
Zobacz w Nonźródłach:
Oferta Agencji Ratingowej

Przypisy

  1. Jej narodowa odmiana trwa teoretycznie od czasów Henryka Walezego.
  2. Zazwyczaj są to dwa miesiące, chyba, że zaczynają się wybory...
  3. Dla tych, co w szkole nie mieli angielskiego wyjaśniamy, że PIGS to świnie