Turkmenistan

Turkmenistan
Pomyśl, że w turkmeńskich przedszkolach dzieci to rysują
Stolica	Aszchabad
Język urzędowy	język turkmeński
Ustrój	fundamentalizm islamski, ale za to mocny, bo nikt się nie czepia o to z racji braku ropy.
Waluta	ropa (o ile w innych regionach liczona w baryłkach, tak tutaj w kropelkach)

Turkmenistan – jeden z bajecznych krajów. Z lotu sępa ma wygląd łba atakującego byka. Graniczy z Iranem, Afganistanem, Uzbekistanem, Kazachstanem i Morzem Kaspijskim.

Przez całe wieki Turkmenistan był zamieszkany przez koczownicze plemiona, które przez fakt, że były koczownicze, nie zostawiły po sobie niczego godnego uwagi. Turkmeni, czyli Turki i to same meny, przybyli tu nieco później. Potem kraj zajęła Rosja i podarowała go w spadku Związkowi Radzieckiemu, który z Turkmenistanu uczynił raj. Tak jak zresztą z pozostałymi siedemnastoma republikami.

Po upadku ZSRR, władzę przejął niejaki Saparmurat Nijazow i tak się tym przejął, że przy współpracy tzw. parlamentu uznał się za Turkmenbaszę, czyli ojca wszystkich Turkmenów. Ogłosił, że z miłości do swoich rodaków gotów jest dożywotnio pełnić funkcję prezydenta. Nikt nie oponował.

Idąc za ciosem, ożywiony proroczymi wizjami z zaświatów napisał wiekopomne dzieło pt.: Ruhnama. Dzieło spotkało się z żywym przyjęciem i okazało się wielkim sukcesem Nijazowa. Trzy razy w roku każdy funkcjonariusz państwowy jest egzaminowany ze znajomości tekstu, który jest jedyną wykładnią życia w Turkmenistanie.

Po nagłej śmierci Wielkiego Przywódcy, władzę przejął dentysta – Gurbanguly Berdimuhammedow. Jest szansa, że od tej pory żadnego Turkmena nie będą bolały zęby.

Zobacz też

• Kazachstan
• Kirgistan
• Łuk Neutralności
• Saparmurat Nijazow
• Tadżykistan
• Uzbekistan