Higurashi no Naku Koro ni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 176.113.198.226; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Runab Berkenetz.)
Znaczniki: mobilna mobilna www rewert
 
(Nie pokazano 150 wersji utworzonych przez 86 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Higurashi no Naku Koro.jpg|thumb|right|300px|Frytki z keczupem, czyli '''Higurashi no Naku Koro ni''']]
[[Plik:Higurashi no Naku Koro.jpg|thumb|375px|[[Człowiek|Frytki]] z [[Krew|keczupem]], czyli '''Higurashi no Naku Koro ni''']]
{{Cytat|Hah! To ma być horror?|Reakcja przeciętnego widza po zobaczeniu pierwszego odcinka}}
{{Cytat|O ja pierdolę…| Reakcja przeciętnego widza po zobaczeniu 4 odcinka}}
'''Higurashi no Naku Koro ni''' – [[anime]], w którym słowo [[komedia]] jest rozumiane dość pokrętnie, a czarny humor [[Quentin Tarantino|Quentina Tarantino]] wygląda przy nim jak kosodrzewina przy sekwoi. Powszechnie uważane za japońską wersję [[Happy Tree Friends]].


== Fabuła ==
'''Higurashi no Naku Koro ni''' – [[anime]], w którym słowo [[komedia]] jest rozumiane dość pokrętnie, a czarny humor [[Quentin Tarantino|Quentina Tarantino]] wygląda przy nim jak kosodrzewina przy sekwoi.
{{spoiler}}
Rzecz dzieje się w Hinamizawie – wsi zabitej dechami pełnej psychopatów, gdzie najbardziej normalne są małe dziewczynki z [[obłęd]]em w oczach, umazane krwią i ganiające z nożami, wydające z siebie przy tym [[satanizm|satanistyczny]] śmiech.
== .. ==
Higurashi no Naku Koro ni (jap. ひぐらしのなく頃に?) – japońska gra typu visual novel bazująca na silniku NScripter autorstwa 07th Expansion. Jest serią powieści kryminalnych, która skupia się na grupie młodych przyjaciół oraz o dziwnych zdarzeniach zachodzących w wiosce, w której żyją. Pierwsza gra serii, Onikakushi-hen, została wydana 10 sierpnia, 2002 roku. Ósma i ostatnia gra na komputery PC, Matsuribayashi-hen, została wydana 13 sierpnia, 2006 roku. By zwiększyć zainteresowanie, oraz by dalej rozwijać historię, dalsze rozdziały serii zostały stworzone w formie mangi oraz gier na konsole PlayStation 2 i Nintendo DS.


Fabuła wygląda mniej więcej tak, że do Wiochy Zabitej Dechami przeprowadza się młodzian imieniem Keiichi (bądź K1<ref>Dżołk. Z dżapańskiego ichi – jeden. Keiichi też uważa, że to niezwykle wyszukane.</ref>), by wraz z rodzicielami wynajmować tam najbardziej szpanerską willę w okolicy. Zaczyna się kumplować ze stadkiem psychotycznych dziewcząt, z którymi codziennie po szkole uprawia ostry hazard. Oczywiście robi za tego-ciołka-co-zawsze-przegrywa. Wszyscy tak sobie beztrosko wiodą żywot (cały miesiąc) aż do czasu, gdy nasz protagonista odkrywa zastraszająco rozpowszechnioną w Hinamizawie Sektę Oyashiro-samy i związaną ze Świętem Wrzucania Wełny Do Rzeki (zaraz obok Święta Znoszonej Bielizny najpopularniejszy miejscowy festiwal) klątwę. Zaczyna się za bardzo interesować i od tej pory już go nie lubią.
Seria stała się bardzo popularna i zrobiono na ich podstawie dramy (krótkie teledyski z poruszającymi się obrazami); pierwsza powstała na podstawie rozdziału Onikakushi-hen i została wydana w maju 2005 roku [1]. Później na podstawie gry, zaczęły powstawać mangi. Pierwszy tom realizowany przez Gangan Powered, był rysowany przez japońską artystkę Karin Suzuragi, opublikowana przez Square Enix i Kadokawa Shoten. Po krótkim czasie, Studio Deen, zajęło się produkcją pierwszej serii anime na podstawie pierwszych sześciu rozdziałów. Pierwszy odcinek został wyemitowany 4 kwietnia, 2006 roku. Druga seria anime, Higurashi no Naku Koro ni Kai, również produkowana przez Studio Deen, rozpoczęła nadawanie 6 lipca, 2007 roku. Aktualnie (od 25 lutego 2009 roku) wydawana jest trzecia seria OAV nazywająca się Higurashi no Naku Koro ni Rei[2] i jest rezyserowany przez Toshifumi Kawase[3]. W 2008 powstał również film live action reżyserowany przez Ataru Oikawę, na podstawie pierwszego rozdziału historii.


Można tu znaleźć także wątek bliźniaczek – Mion i Shion Sonozaki, obdarzonych najbardziej mrożącym krew w żyłach zacieszem ze wszystkich bohaterek.
Tytuł posiada podwójne znaczenie. Słowo higurashi może być przetłumaczone jako cykada (jap. 蜩?)[4] lub "życie z dnia na dzień" (jap. 日暮し?). Naku może oznaczać wydawać dźwięk (jap. 鳴く?), odnoszące się głównie do zwierząt i insektów, albo płakać (jap. 泣く?). Ryukishi07, autor historii, twierdzi, że czerwone na (な) w logo, jest oficjalną częścią tytułu.[5] Cały tytuł można przetłumaczyć jako Gdy cykady płaczą bądź Gdzie już nie ma życia z dnia na dzień.
Z powodu dość liniowej fabuły scenarzyści serialu postanowili obdarzyć największą powagą małą dziewczynkę.


== Bohaterowie ==
== Bohaterowie ==
Maebara Keiichi (jap. 前原 圭一?)
Seiyu: Sōichirō Hoshi, Gōki Maeda (film aktorski)


{{Spojler}}
Jest protagonistą pierwszych trzech rozdziałów. Syn sławnego malarza. Po przeprowadzce do Hinamizawy, zaprzyjaźnia się z dziewczynami i dołącza do ich klubu. Cierpiał na syndrom Himamizawy. Jest nadzwyczaj inteligentny i wrażliwy na ludzki los. Utrzymuje stałe kontakty z policjantem Oishim. W rozdziale Onikakushi dostaje ataku paranoi przy czym zabija w swoim domu Renę oraz Mion za pomocą kija baseballowego, którego używa do ataku i obrony ;należącego wcześniej do Satoshiego. Później umarł rozdrapując sobie gardło. W Tatarigoroshi zaś ginie spadając mostu i chorując na Syndrom Himamizawy. Ma krótkie, brązowe włosy, jasną karnację i brązowe oczy.
Ryuugu Rena (jap. 竜宮 レナ?)
Seiyu: Mai Nakahara, Airi Matsuyama (film aktorski)


[[Plik:RENARJUGU.jpg|thumb|Nie chowaj się, Rena i tak cię znajdzie!]]
Główna bohaterka rozdziału Tsumihoroboshi-hen. Przeprowadziła się rok temu z miejscowości Ibaraki do Hinamizawy. Ma obsesję na punkcie wszystkich ślicznych rzeczy. Czasami kończy swoje zdanie słowami kana? kana? (jap. かな? かな??). Jeśli znajdzie jaką (według niej) śliczną rzecz to mówi Haū! Omochikaerī! (jap. はぅ〜! お持ち帰りぃ〜!?), przy czym nie można jej zatrzymać. Cierpiała na syndrom Himamizawy. Nie pozwala nikomu żartować z klątwy Oyashiro-samy, gdyż sama twierdzi, że była opętana. Rok temu w poprzedniej szkole wybiła wszystkie szyby, w konsekwencji czego została z niej wydalona. Jej prawdziwe imię to Reina (jap. 礼奈?). Często można ją zobaczyć chodzącą z wielką maczetą. W Tsumihoroboshi-hen zabiła wujka Satoko oraz Ritsuko, zaś w Onikakushi zostaje pobita na śmierć przez Keiichiego. Nosi szkolny mundurek, ma niebieskie oczy, brązowe włosy i fryzurę z dwoma luźnymi pasmami włosów.
Sonozaki Mion (jap. 園崎 魅音?)
Seiyu: Satsuki Yukino, Rin Asuka (film aktorski)


* '''<del>Reina</del> Rena''' – dziewczę kompletnie zwariowane na punkcie „słodkich” rzeczy (tyczy się to także ludzi), na widok których doznaje ekstazy i wewnętrznego przymusu zaciągnięcia ich do domu, w celach niewiadomych (pewnego razu podczas zdarzenia w gorących źródłach próbowała zabrać „małego braciszka Keiichi'ego” do domu). W ferworze poszukiwania skarbów najczęściej odwiedza wysypisko śmieci. Rena dopiero pod koniec drugiego sezonu uczy się, że aby nikogo nie zabić, należy walić tępą stroną [[topór|siekierki]]. Zanim to jednak w końcu nastąpiło zmuszona była od czasu do czasu pochować jakieś poćwiartowane ciało na wyżej wspomnianym wysypisku. W porównaniu z resztą bohaterów jej śmiech brzmi łagodnie. Ginie 4 razy.
Jest najstarsza w całej szkole oraz najweselsza w grupie. Jest przewodniczącą w swojej klasie. Uwielbia oszukiwać w grach karcianych. Podkochuje się w Keiichim. Mion została wybrana na przywódczynię mafii Sonozaki. Kocha swoja siostrę. Na plecach i w imieniu ma symbol demona (w imieniu to sylaba mi (jap. 魅?).
* '''Mion''' – posiada demoniczny [[tatuaż]], dlatego zajmuje wysoką pozycję w rodzinie Sonozaki. Do jej głównych zadań należy torturowanie niegrzecznych ludzi w piwnicy za pomocą specjalnego oprzyrządowania, służącego np. do wyrywania paznokci. Mion posiada włosy koloru zielonego, najprawdopodobniej wskutek omyłkowego przefarbowania się. Często nie wiemy, czy jest sobą, czy też Shion. Ginie 6 razy i (o dziwo) nikogo nie zabiła.
Sonozaki Shion (jap. 園崎 詩音?)
* '''Shion''' – bliźniacza siostra Mion. Bardzo przywiązana emocjonalnie do swojego paralizatora – zawsze zabiera go ze sobą. Na basen też. Zakochana w Satoszu. Zwiała z [[Szkoła|wariatkowa]], gdzie dla dobra społeczeństwa umieściła ją wcześniej babka. Kiedy przybyła do Hinamizawy przypomniała sobie, że rodzina jej nie akceptuje, poczuła się niekochana i pozabijała wszystkich. A jej śmiech był wtedy nawet bardziej satanistyczny niż Reny. Ulubioną [[Tortura|torturą]] Shion, która miała zostać wykonana na Keiichim (za to, że nie jest Satoszem), jest wbicie 15 gwoździ w jedną dłoń. Ginie 4 razy (w tym raz przez skok na główkę z balkonu).
Seiyu: Satsuki Yukino
* '''Rika''' – pozornie wszyscy ją lubią. Tak naprawdę chcą ją zabić. Jest żywą wersją [[Przysłowie|przysłowia]] ''nie rób drugiemu co tobie niemiłe'': Rika próbowała zabić Shion wstrzykując jej narkotyk, lecz Shion zabrała jej strzykawkę i to Rice zaaplikowała zawartość. Nie ma rodziców, więc nikt jej nie nauczył, że nie wolno bawić się nożem, bo można przez przypadek wbić go sobie w głowę. Wielokrotnie. Lubi chlać [[tanie wino|tanie winiacze]] po nocach rozprawiając przy tym na tematy egzystencjalne ze sobą lub z Hanyuu. Ginie 100-coś razy.
* '''Hanyuu (a.k.a. Oyashiro-sama)''' – tutejszy bożek. Lubi kremówki. Nikogo nie zabiła, bo jest [[duch]]em. Prawdopodobnie jedyna postać, która nigdy się nie zaśmiała. Ofiara 3-krotnego porwania przez Renę.
* '''Satoko''' – <del>bardzo wkurwiający</del> lekko denerwujący [[dziecko|bachor]]. Razem ze swoim wujkiem tworzą <del>patologiczną,</del> wspaniałą rodzinę. Hobbystycznie zastawia na wszystkich pułapki. Jej śmiech nie jest satanistyczny, ale brzmi jakby połknęła piszczałkę od roweru. Ginie 5 razy.
* '''Satoshi''' – brat Satoko, życiowa miUość Shion. Miejscowe [[emo]]. Został zamknięty przez Dr. Irie w szafie, wcześniej jednak zatłukł swoją ciotkę kijem bejsbolowym, [[bo tak]]. Bardzo lubi bajkę „Śpiąca Królewna”.
* '''Keiichi''' – nastoletni paranoik darzący uczuciem swój (przywłaszczony) [[kij bejsbolowy]]. Posiada wiele zboczonych fantazji na temat dziewczyn w jego szkole (i nie tylko!). Po szkole gra w klubie hazardowym z resztą bohaterów (oprócz Satosza, bo jak Keiichi się zjawił, Satosz siedział już w szafie). Gdy jeszcze nie mieszkał w Hinamizawie, zabił dwie dziewczyny zabawkowym pistoletem. Keiichi ma tego pecha, że pada najczęstszą ofiarą psychicznych zachowań jego koleżanek. Scenarzyści twierdzą, że jest bardzo inteligentny. Lubi nosić dziwne stroje i paradować w nich po wiosce. Ginie 5 razy (w tym jedno samobójstwo). Często łączony w parę z Satoszem przez [[Yaoi|fanki lubujące się w gejach.]] Raz prawie pozbawiony męskości przez kolekcjonerskie pasje Reny (podseria Kira, odc.4).
* '''Dr. Irie''' – <del>pedofil</del> bardzo lubi dzieci, szczególnie małe dziewczynki. Jest lekarzem i jednocześnie trenerem drużyny baseballowej ''Hinamizawa Exterminators'' znanej z tego, że jeszcze nigdy nie wygrała żadnego meczu. Może to dlatego, że członkowie drużyny (m.in. Keiichi) grają w baseballa kijami golfowymi. Jak było wspomniane, zamknął Satosza w szafie. Ginie jakieś 2 do 3 razy. W jednym z odcinków zwierza się Keiichiemu, że pragnie poślubić Satoko.
* '''Akasaka Mamoru''' – samozwańczy obrońca Riki. Jest nim dlatego, że Rika podczas chwilowej niedyspozycji umysłowej spowodowanej upojeniem alkoholowym wybełkotała coś, co on odczytał jako dotyczącą jego i jego rodziny przepowiednię, która czystym przypadkiem okazała się być prawdziwa. Taki z niego twardziel, że potrafi wręcz pokonać <del>czterech</del> siedmiu uzbrojonych przeciwników, wybijając przy tym jednym uderzeniem dziurę w masce pojazdu opancerzonego.
* '''Tomitake Jirou''' – podstawiony fotograf będący członkiem tajnej organizacji. Ginie multum razy, a za każdym tak samo (w wyniku własnoręcznego rozcharatania gardła wraz z przyległościami, po tym jak dał sobie w żyłę). Jest przykładem niezniszczalnych postaci w anime, czego dowodzi fakt, że przyjął bez szwanku strzał z granatnika na klatę.
* '''Miyo Takano''' – pielęgniarka w miejscowej klinice, dziewczyna Tomitake. To jednak tylko przykrywka, tak naprawdę jest [[zło|złą]] panią major z kompleksem boga, która za cel życiowy postawiła sobie wymordowanie całej Hinamizawy, [[bo tak|bo jej wolno]]. Ale nikt Takano za to nie wini, gdyż miała traumatyczne dzieciństwo. W zasadzie nie wiemy czy kiedykolwiek zginęła.
* '''Rina Mamiya''' – miejscowa prostytutka. Jest obecnie z ojcem Reny (dla pieniędzy), przez co nie ma zbyt dobrych relacji z pasierbicą. Ginie 2 razy (raz zabija ją rodzina Sonozaki, a raz Rena).
* '''Kuraudo Oishi''' – policjant, który <del>już dawno powinien przejść na emeryturę</del> dziwnym trafem zawsze zajmuje się tą samą sprawą. Uzależniony od [[Papierosy|papierosów]]. Do prowadzenia śledztwa włącza zazwyczaj nastolatków, którzy choćby nie wiem jakie mieli z początku opory zawsze miękną po usłyszeniu argumentu ostatecznego – jego auto ma klimatyzację. Ginie tylko raz.
* '''Chie Rumiko''' – naucza w [[szkoła|szkole]] w Hinamizawie, gdzie jest jedyną nauczycielką (być może inni wiedzieli kogo będą uczyć i w porę zrezygnowali). Ma obsesję na punkcie curry. Ginie kilka razy – razem z całą szkołą.
* '''Frederika Bernkastel''' – postać bardziej niż drugoplanowa – pojawia się jedynie w ostatniej scenie. Jest prawdopodobnie uosobionym zlepkiem wszystkich dotychczasowych wcieleń Riki.
* '''Onibaba''' – [[babcia]] Shion i Mion. Jest równie psychiczna co jej wnuczki. Torturuje wrogów rodziny (jej członków też), najchętniej maszyną do wyrywania paznokci. Ginie kilka razy – w tym raz zostaje zabita przez Shion.
* '''Teppei Hojou''' – wuj Satoko. Wyznaje filozofię życiową, której głównym założeniem jest wyładowywanie frustracji na dzieciach. Zawsze chleje denaturat z kolegami, a wysyła po niego bratanicę. Jego żonę zabił kiedyś Satosz (tuż przed zamknięciem w szafie). O dziwo nie jest biedny (ma zapewne [[Niemcy|niemiecki]] skuter). Ginie 2 razy (raz zabija go Keichii, a raz Rena).
* '''Kasai Tatsuyoshi''' – ochroniarz Shion. Przez całe 2 serie [[Poradnik:Jak opierdalać się konkretnie|siedzi na dupsku i nic nie robi]]. Dopiero w Rei możemy zobaczyć go w akcji (przez niecałą minutę), gdy na wezwanie Shion znikąd pojawił się na basenie, wystrzelił pocisk z granatnika w Keiichiego (niestety jego zamach się nie udał, ponieważ Tomitake przyjął go na klatę) po czym uznał swoją powinność za spełnioną i wrócił do opierdalania się.


== 10 etapów zmiany w psychola ==
Bliźniacza siostra Mion, obecnie mieszkająca rezydencji w Okinomiya. Keiichi nie wierzył początkowo w jej istnienie. W przeciwieństwie do siostry nie posiada znaku demona. Pracuje jako kelnerka w "Angel-Mort" oraz jest menadżerką drużyny baseballowej "Hinamizawa Fighters". Została przesłana przez rodziców do szkoły prywatnej, jednakże z niej uciekła i wróciła do domu, gdzie mieszka wraz z Kasai. Była zakochana w Satoshim - bracie Satoko. Została przez to wygnana z Trzech Wielkich Domów. Przez co dostała choroby psychicznej i została mordercą. Jest sprytna, ponieważ przez pewien czas podszywała się pod Mion i udawała, że zakochała się w Keiichim. Ulubionym narzędziem zbrodni Shion jest paralizator elektryczny. Ma długie, zielone włosy z żółta wstążką i zielone oczy, dzięki czemu wydaje się być bardziej dziewczęca od swojej siostry.
Bohaterki serialu charakteryzują się psychicznym zachowaniem. W przybliżeniu jak to się dzieje:
Furude Rika (jap. 古手 梨花?)
# Postać „A” (domyślnie Keichii, ale często też Shion) idzie na spacer z postacią „B” (np. Rena).
Seiyu: Yukari Tamura, Aika (film aktorski)
# „A” rozmawia z „B” i porusza jakiś poważny temat (morderstwo, klątwa).
# „B” dramatycznie zatrzymuje się.
# Oczy „B” robią się wielkie i straszne.
# „B” zaczyna się śmiać.
# „B” się śmieje.
# „B” nadal się śmieje.
# Nadchodzi „C” (np. Mion).
# „B” normalnieje.
# Ale psychika „A” już nigdy nie będzie taka sama...


== Higurashi no Naku Koro ni Kira ==
Dwunastoletnia dziewczynka, która w rzeczywistości posiada około sto lat. Główna bohaterka od rozdziału Minagoroshi-hen. Jest kapłanką świątyni w Hinamizawie. Jest tak zwaną "Królową Nosicieli". Prowadzi całe święto ku czci Oyashiro-samy - Watanagashi. Jej rodzice zginęli tragicznie przez organizację Yamainu. Bardzo przyjaźni się z Satoko (w drugiej serii także z Hanyuu). Ma ciemnoniebieskie włosy i niebieskie oczy.
Ostatnio ukazała się nowa seria Higurashi no Naku Koro ni o podtytule ''Kira'', która po pierwszym odcinku okazuje się strasznym szitem z wesołą mieszanką [[hentai]], [[yaoi]] oraz [[yuri]]. Z zapowiedzi wynika, że w drugim odcinku dziewczynki zamienią się w czarodziejki i zamiast latać z nożami i maczetami będą odtąd latać z różdżkami i magicznymi młotami. Serial w magiczny sposób zmienia się w twoją codzienność po zażyciu pewnej substancji rozweselającej...
Houjou Satoko (jap. 北条 沙都子?)
Seiyu: Mika Kanai, Erena Ono (film aktorski)


== Przesłanie ==
Mała dziewczynka o mrocznej przeszłości. Mieszka wraz z wujkiem, ciotką i ukochanym bratem na którego mawiała "Nii-Nii". Wujek znęcał się nad nią fizycznie i psychicznie. Bardzo przyjaźniła się z Riką. Satoko jest dzielna, bardzo dobrze sobie radzi. Ugotowała nawet obiad Keiichiemu, z którym początkowo bardzo się nie lubiła. Po zaginięciu jej brata, niejednokrotnie wręcz bała się głaskania jej po głowie. Mistrzyni w tworzeniu pułapek. Ma krótkie blond włosy z opaską i fioletowe oczy.
Przesłanie utworu jest bardzo zmyślnie i starannie zakamuflowane, tak, byśmy się tylko niczego przypadkiem nie domyślili. Ale oto uchyla się rąbek tajemnicy, więc otwórzcie umysły i wchłaniajcie:
Furude Hanyuu (jap. 古手 羽入?)
Seiyu: Yui Horie


{{Cytat2|Zaufanie to absolutna podstawa przyjaźni. Ponadto, prawdziwi przyjaciele pomagają sobie zakopywać ciała.}}
Bogini, która wykorzystując swoje moce ożywiała Rikę i przenosiła ją do każdej kolejnej, nowej Hinamizawy. Początkowo nie wierzyła, że Rice uda się wygrać z przeznaczeniem. Widziała ją tylko Rika. Hanyuu w końcu dołącza do klubu przyjaciół. Ma fioletowe włosy, dwa czarne rogi zagięte ku dołowi oraz fioletowe oczy, których źrenice mogą świecić na czerwono.


== Galeria ==
Poboczne [edytuj]
Ooishi Kuraudo (jap. 大石 蔵人?)
Seiyu: Chafūrin, Tetta Sugimoto (film aktorski)


<gallery>
Policjant, detektyw. Dość wyrozumiały. Wielokrotnie pomaga przyjaciołom z klubu. Bywa niecierpliwy a czasem natarczywy. Za wszelką cenę chciał wyjaśnić sprawy tajemniczych morderstw. Po emeryturze chciał rozpocząć naukę tańca towarzyskiego i odpoczywać w domu. Bardzo pomagał Rice uciec przed zabójcą. Jest siwy i dość gruby. Uzależniony od palenia.
Plik:Nipah.jpeg|Nipah! Oto Rika, Prawda że słodka?
Akasaka Mamoru (jap. 赤坂 衛?)
Plik:Soatoczko.jpg|Jak widać, Satoko jest popularna w szkole.
Seiyu: Daisuke Ono (anime), Takehito Koyasu (drama CD)
Plik:Szionka.jpeg|Ciocia Shion powiada: Śmiech to zdrowie!
</gallery>


Policjant z Tokio. Zaprzyjaźnił się z Riką, był pierwszym, który uwierzył w jej moce. Podczas jego nieobecności w Tokio stracił żonę z nieszczęśliwym wypadku. Rika przewidziała to i ostrzegła Akasakę. Policjant bardzo pomagał przyjaciołom w ujęciu Takano i w ucieczce z Hinamizawy.
Irie Kyousuke (jap. 入江 京介?)
Seiyu: Toshihiko Seki, Kōtarō Tanaka (film aktorski)


{{przypisy}}
Jest kierownikiem instytutu w Himamizawie. Jest wyjątkowo związany z małą Satoko, chciał ją nawet adoptować. Potajemnie prowadził badania chcąc uratować Satoshiego. Początkowo ufał Takano, aż do momentu rozmowy z Riką. Pomagając przyjaciołom w uratowaniu kapłanki Furude omal nie stracił własnego życia. Był stale obserwowany przez ludzi Miyo. Był jednocześnie lekarzem i trenerem drużyny baseballowej - Hinamizawa Fighters.
Takano Miyo (jap. 鷹野 三四?)
Seiyu: Miki Itō, Fuyuka Ōura (kiedy była dzieckiem), Ayako Kawahara (film aktorski)


{{Manga i anime}}
Tak naprawdę nazywa się Miyoko Tamashi. Jej rodzice zginęli w wypadku gdy była małą dziewczynką. Kolekcjonowała flagi różnych krajów. Gdy została sierotą została umieszczona w Domu Dziecka w którym znęcano się nad nią samą i innymi dziećmi. Ocalił ją profesor Takano, którego traktowała jak dziadka. Najcenniejszą rzeczą dla niej była teczka dziadka, w której był opisany cały syndrom Hinamizawy. Była panią major. Przywódczyni mafii, zamordowała siódemkę przyjaciół, natomiast Rikę zabijała ponad 100 razy. Rozpracowywała syndrom Hinamizawy, lecz została wyśmiana. W Hinamizawie pracowała jako pielęgniarka i pomocnica Irie.
[[Kategoria:Anime]]
Tomitake Jirou (jap. 富竹 ジロウ?)
[[Kategoria:Manga]]
Seiyu: Tōru Ōkawa, Masashi Taniguchi (film aktorski)


[[es:Higurashi no Naku Koro ni]]
Początkowo pracował z Miyo nad jej projektem. Był jej przyjacielem, jednak Takano okłamała go a nawet chciała zabić. Jirou należy do jednostek wojennych a także jest z zamiłowania fotografem. Przyjeżdża do Hinamizawy raz na rok - w dzień festiwalu Watanagashi. Co rok ginął pod wpływem trucizny, którą wstrzykiwała mu Miyo. Jirou nawet w chwili przejęcia Takano, jej nie zostawił.
[[it:Higurashi no Naku Koro ni]]
Rina Mamiyo (jap. 間宮 リナ?)
[[ja:ひぐらしのなく頃に]]
Seiyu: Misa Watanabe , Kyōko Hikami (drama CD)
[[pt:Higurashi no Naku Koro ni]]

[[th:แว่วเสียงจัญไร]]
Nazywana też Ritsuko. Nosiła tatuaż z gwiazdką i skąpe bluzki. Była naciągaczką i oszustką. Jej ofiarą stał się ojciec Reny, który chętnie wszystko jej kupował i wydał na nią ogromne pieniądze. Współpracowała z Teppei i dzięki niemu zdobyła pieniądze. W Tsumihoroboshi-hen, próbowała udusić Renę na wysypisku. Skończyło się tym, że sama została zabita. Tatarigoroshi-hen, gdy na samym początku można zaobserwować, że w kanale znajduje się ciało poćwiartowane, poobijane, w ręce były powbijane gwoździe, a organy wewnętrze poszarpane. Wszystko to znajdowało się w workach na śmieci.
[[zh:蝉在叫人坏掉]]
Teppei Houjou (jap. 北条 鉄平?)
[[zh-tw:蟬在叫人壞掉]]
Seiyu: Katsuhisa Hōki

Wujek Satoko i Satoshiego. Nad obojgiem znęcał się psychicznie i fizycznie. Ulubionym zajęciem Teppei'a były spotkania z kolegami oraz wymuszanie pieniędzy od narzeczonych Riny. Został zabity dwukrotnie, w Tatarigoroshi-hen przez Keiichiego, a w Tsumiboroshi-hen przez Renę.
Chie Rumiko (jap. 知恵 留美子?)
Seiyu: Fumiko Orikasa , Hitomi Miwa (live action)

Nauczycielka ze szkoły w Hinamizawie, przypominająca Ciel, która pochodzi z anime Tsukihime. Seiyu Chie podkłada głos również wcześniej wspomnianej postaci. Uwielbia jeść curry z ryżem i podobnie jak Ciel bardzo agresywnie reaguje na negatywne zdanie o tej potrawie.
Sonozaki Akane (jap. 園崎 茜?)
Seiyu: Kikuko Inoue

Matka Mion i Shion. Postać epizodyczna. Jest kobietą, która jest podejrzewana przez Ooshiego, chociaż pomogła parę razy policji. Akane zaoferowała swoją pomoc w sprawie rodziny Houjou oraz Reny.
Sonozaki Oryou (jap. 園崎 お魎,?)
Seiyu: Shizuka Okohira

Nazywana też Onibabą (dosłownie z jap. piekielna babcia). Jest matką Akane oraz babcią Mion i Shion. Początkowo jest złym charakterem, gdyż nienawidziła rodziny Houjou. Wygnała Shion z Trzech Wielkich Domów przez jej miłośc do Satoshiego. Zmarła w wyniku szoku po porażeniu paralizatorem. Shion znęcała się nad jej zwłokami. Keiichi zdobył o Oryou uznanie za odwagę, przez co przestała uznawać rodzinę Houjou za zdrajców.
Kasai Tatsuyoshi (jap. 葛西 辰由?)
Seiyu: Fumihiko Tachiki

Ochroniarz i przyjaciel Shion. Prawa ręka rodu Sonozakich. Typowy ochroniarz w ciemnych okularach i garniturze. Pomógł Shion przy ucieczce ze szkoły do Okinomiya. Kasai był też pomocnikiem Akane. Pomógł Shion, Akasace i Iriemu dostac się do instytutu. Jest świetnym snajperem.
Houjou Satoshi (jap. 北条 悟史?)
Seiyu: Mitsuki Saiga (drama CD), Yū Kobayashi (anime)

Starszy brat Satoko. Kocha swoja siostrę, którą opiekował sie jak tylko mógł, aż do czasu rozpoznania u niego Syndromu Hinamizawy, który objawił się po tym jak Satoshi zabił swoją ciotkę. Satoshi był opiekuńczy lecz często nieprzytomny i zamknięty w sobie. Grał w druzynie baseballowej Hinamizawa Fighters.

Aktualna wersja na dzień 13:38, 11 lut 2022

Frytki z keczupem, czyli Higurashi no Naku Koro ni

Hah! To ma być horror?

Reakcja przeciętnego widza po zobaczeniu pierwszego odcinka

O ja pierdolę…

Reakcja przeciętnego widza po zobaczeniu 4 odcinka

Higurashi no Naku Koro nianime, w którym słowo komedia jest rozumiane dość pokrętnie, a czarny humor Quentina Tarantino wygląda przy nim jak kosodrzewina przy sekwoi. Powszechnie uważane za japońską wersję Happy Tree Friends.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

Wielki Brat Patrzy
Uwaga!

Warning / Achtung / Attention / Attenzione / Advertencia / Pozor / Atenção / Внимание / Увага / Προσοχή / Figyelem / Advarsel / Įspėjimas / Waarschuwing / გაფრთხილება / Զգուշացում / 危ない / 警告 / 注目 / 경고 / אזהרה / चेतावनी / คำเตือน / تحذير !

W dalszej części artykułu znajdują się tajne informacje.
Kontynuowanie czytania może poskutkować odwiedzinami smutnych panów w garniturach.

Rzecz dzieje się w Hinamizawie – wsi zabitej dechami pełnej psychopatów, gdzie najbardziej normalne są małe dziewczynki z obłędem w oczach, umazane krwią i ganiające z nożami, wydające z siebie przy tym satanistyczny śmiech.

Fabuła wygląda mniej więcej tak, że do Wiochy Zabitej Dechami przeprowadza się młodzian imieniem Keiichi (bądź K1[1]), by wraz z rodzicielami wynajmować tam najbardziej szpanerską willę w okolicy. Zaczyna się kumplować ze stadkiem psychotycznych dziewcząt, z którymi codziennie po szkole uprawia ostry hazard. Oczywiście robi za tego-ciołka-co-zawsze-przegrywa. Wszyscy tak sobie beztrosko wiodą żywot (cały miesiąc) aż do czasu, gdy nasz protagonista odkrywa zastraszająco rozpowszechnioną w Hinamizawie Sektę Oyashiro-samy i związaną ze Świętem Wrzucania Wełny Do Rzeki (zaraz obok Święta Znoszonej Bielizny najpopularniejszy miejscowy festiwal) klątwę. Zaczyna się za bardzo interesować i od tej pory już go nie lubią.

Można tu znaleźć także wątek bliźniaczek – Mion i Shion Sonozaki, obdarzonych najbardziej mrożącym krew w żyłach zacieszem ze wszystkich bohaterek. Z powodu dość liniowej fabuły scenarzyści serialu postanowili obdarzyć największą powagą małą dziewczynkę.

Bohaterowie[edytuj • edytuj kod]

Nie chowaj się, Rena i tak cię znajdzie!
  • Reina Rena – dziewczę kompletnie zwariowane na punkcie „słodkich” rzeczy (tyczy się to także ludzi), na widok których doznaje ekstazy i wewnętrznego przymusu zaciągnięcia ich do domu, w celach niewiadomych (pewnego razu podczas zdarzenia w gorących źródłach próbowała zabrać „małego braciszka Keiichi'ego” do domu). W ferworze poszukiwania skarbów najczęściej odwiedza wysypisko śmieci. Rena dopiero pod koniec drugiego sezonu uczy się, że aby nikogo nie zabić, należy walić tępą stroną siekierki. Zanim to jednak w końcu nastąpiło zmuszona była od czasu do czasu pochować jakieś poćwiartowane ciało na wyżej wspomnianym wysypisku. W porównaniu z resztą bohaterów jej śmiech brzmi łagodnie. Ginie 4 razy.
  • Mion – posiada demoniczny tatuaż, dlatego zajmuje wysoką pozycję w rodzinie Sonozaki. Do jej głównych zadań należy torturowanie niegrzecznych ludzi w piwnicy za pomocą specjalnego oprzyrządowania, służącego np. do wyrywania paznokci. Mion posiada włosy koloru zielonego, najprawdopodobniej wskutek omyłkowego przefarbowania się. Często nie wiemy, czy jest sobą, czy też Shion. Ginie 6 razy i (o dziwo) nikogo nie zabiła.
  • Shion – bliźniacza siostra Mion. Bardzo przywiązana emocjonalnie do swojego paralizatora – zawsze zabiera go ze sobą. Na basen też. Zakochana w Satoszu. Zwiała z wariatkowa, gdzie dla dobra społeczeństwa umieściła ją wcześniej babka. Kiedy przybyła do Hinamizawy przypomniała sobie, że rodzina jej nie akceptuje, poczuła się niekochana i pozabijała wszystkich. A jej śmiech był wtedy nawet bardziej satanistyczny niż Reny. Ulubioną torturą Shion, która miała zostać wykonana na Keiichim (za to, że nie jest Satoszem), jest wbicie 15 gwoździ w jedną dłoń. Ginie 4 razy (w tym raz przez skok na główkę z balkonu).
  • Rika – pozornie wszyscy ją lubią. Tak naprawdę chcą ją zabić. Jest żywą wersją przysłowia nie rób drugiemu co tobie niemiłe: Rika próbowała zabić Shion wstrzykując jej narkotyk, lecz Shion zabrała jej strzykawkę i to Rice zaaplikowała zawartość. Nie ma rodziców, więc nikt jej nie nauczył, że nie wolno bawić się nożem, bo można przez przypadek wbić go sobie w głowę. Wielokrotnie. Lubi chlać tanie winiacze po nocach rozprawiając przy tym na tematy egzystencjalne ze sobą lub z Hanyuu. Ginie 100-coś razy.
  • Hanyuu (a.k.a. Oyashiro-sama) – tutejszy bożek. Lubi kremówki. Nikogo nie zabiła, bo jest duchem. Prawdopodobnie jedyna postać, która nigdy się nie zaśmiała. Ofiara 3-krotnego porwania przez Renę.
  • Satokobardzo wkurwiający lekko denerwujący bachor. Razem ze swoim wujkiem tworzą patologiczną, wspaniałą rodzinę. Hobbystycznie zastawia na wszystkich pułapki. Jej śmiech nie jest satanistyczny, ale brzmi jakby połknęła piszczałkę od roweru. Ginie 5 razy.
  • Satoshi – brat Satoko, życiowa miUość Shion. Miejscowe emo. Został zamknięty przez Dr. Irie w szafie, wcześniej jednak zatłukł swoją ciotkę kijem bejsbolowym, bo tak. Bardzo lubi bajkę „Śpiąca Królewna”.
  • Keiichi – nastoletni paranoik darzący uczuciem swój (przywłaszczony) kij bejsbolowy. Posiada wiele zboczonych fantazji na temat dziewczyn w jego szkole (i nie tylko!). Po szkole gra w klubie hazardowym z resztą bohaterów (oprócz Satosza, bo jak Keiichi się zjawił, Satosz siedział już w szafie). Gdy jeszcze nie mieszkał w Hinamizawie, zabił dwie dziewczyny zabawkowym pistoletem. Keiichi ma tego pecha, że pada najczęstszą ofiarą psychicznych zachowań jego koleżanek. Scenarzyści twierdzą, że jest bardzo inteligentny. Lubi nosić dziwne stroje i paradować w nich po wiosce. Ginie 5 razy (w tym jedno samobójstwo). Często łączony w parę z Satoszem przez fanki lubujące się w gejach. Raz prawie pozbawiony męskości przez kolekcjonerskie pasje Reny (podseria Kira, odc.4).
  • Dr. Iriepedofil bardzo lubi dzieci, szczególnie małe dziewczynki. Jest lekarzem i jednocześnie trenerem drużyny baseballowej Hinamizawa Exterminators znanej z tego, że jeszcze nigdy nie wygrała żadnego meczu. Może to dlatego, że członkowie drużyny (m.in. Keiichi) grają w baseballa kijami golfowymi. Jak było wspomniane, zamknął Satosza w szafie. Ginie jakieś 2 do 3 razy. W jednym z odcinków zwierza się Keiichiemu, że pragnie poślubić Satoko.
  • Akasaka Mamoru – samozwańczy obrońca Riki. Jest nim dlatego, że Rika podczas chwilowej niedyspozycji umysłowej spowodowanej upojeniem alkoholowym wybełkotała coś, co on odczytał jako dotyczącą jego i jego rodziny przepowiednię, która czystym przypadkiem okazała się być prawdziwa. Taki z niego twardziel, że potrafi wręcz pokonać czterech siedmiu uzbrojonych przeciwników, wybijając przy tym jednym uderzeniem dziurę w masce pojazdu opancerzonego.
  • Tomitake Jirou – podstawiony fotograf będący członkiem tajnej organizacji. Ginie multum razy, a za każdym tak samo (w wyniku własnoręcznego rozcharatania gardła wraz z przyległościami, po tym jak dał sobie w żyłę). Jest przykładem niezniszczalnych postaci w anime, czego dowodzi fakt, że przyjął bez szwanku strzał z granatnika na klatę.
  • Miyo Takano – pielęgniarka w miejscowej klinice, dziewczyna Tomitake. To jednak tylko przykrywka, tak naprawdę jest złą panią major z kompleksem boga, która za cel życiowy postawiła sobie wymordowanie całej Hinamizawy, bo jej wolno. Ale nikt Takano za to nie wini, gdyż miała traumatyczne dzieciństwo. W zasadzie nie wiemy czy kiedykolwiek zginęła.
  • Rina Mamiya – miejscowa prostytutka. Jest obecnie z ojcem Reny (dla pieniędzy), przez co nie ma zbyt dobrych relacji z pasierbicą. Ginie 2 razy (raz zabija ją rodzina Sonozaki, a raz Rena).
  • Kuraudo Oishi – policjant, który już dawno powinien przejść na emeryturę dziwnym trafem zawsze zajmuje się tą samą sprawą. Uzależniony od papierosów. Do prowadzenia śledztwa włącza zazwyczaj nastolatków, którzy choćby nie wiem jakie mieli z początku opory zawsze miękną po usłyszeniu argumentu ostatecznego – jego auto ma klimatyzację. Ginie tylko raz.
  • Chie Rumiko – naucza w szkole w Hinamizawie, gdzie jest jedyną nauczycielką (być może inni wiedzieli kogo będą uczyć i w porę zrezygnowali). Ma obsesję na punkcie curry. Ginie kilka razy – razem z całą szkołą.
  • Frederika Bernkastel – postać bardziej niż drugoplanowa – pojawia się jedynie w ostatniej scenie. Jest prawdopodobnie uosobionym zlepkiem wszystkich dotychczasowych wcieleń Riki.
  • Onibabababcia Shion i Mion. Jest równie psychiczna co jej wnuczki. Torturuje wrogów rodziny (jej członków też), najchętniej maszyną do wyrywania paznokci. Ginie kilka razy – w tym raz zostaje zabita przez Shion.
  • Teppei Hojou – wuj Satoko. Wyznaje filozofię życiową, której głównym założeniem jest wyładowywanie frustracji na dzieciach. Zawsze chleje denaturat z kolegami, a wysyła po niego bratanicę. Jego żonę zabił kiedyś Satosz (tuż przed zamknięciem w szafie). O dziwo nie jest biedny (ma zapewne niemiecki skuter). Ginie 2 razy (raz zabija go Keichii, a raz Rena).
  • Kasai Tatsuyoshi – ochroniarz Shion. Przez całe 2 serie siedzi na dupsku i nic nie robi. Dopiero w Rei możemy zobaczyć go w akcji (przez niecałą minutę), gdy na wezwanie Shion znikąd pojawił się na basenie, wystrzelił pocisk z granatnika w Keiichiego (niestety jego zamach się nie udał, ponieważ Tomitake przyjął go na klatę) po czym uznał swoją powinność za spełnioną i wrócił do opierdalania się.

10 etapów zmiany w psychola[edytuj • edytuj kod]

Bohaterki serialu charakteryzują się psychicznym zachowaniem. W przybliżeniu jak to się dzieje:

  1. Postać „A” (domyślnie Keichii, ale często też Shion) idzie na spacer z postacią „B” (np. Rena).
  2. „A” rozmawia z „B” i porusza jakiś poważny temat (morderstwo, klątwa).
  3. „B” dramatycznie zatrzymuje się.
  4. Oczy „B” robią się wielkie i straszne.
  5. „B” zaczyna się śmiać.
  6. „B” się śmieje.
  7. „B” nadal się śmieje.
  8. Nadchodzi „C” (np. Mion).
  9. „B” normalnieje.
  10. Ale psychika „A” już nigdy nie będzie taka sama...

Higurashi no Naku Koro ni Kira[edytuj • edytuj kod]

Ostatnio ukazała się nowa seria Higurashi no Naku Koro ni o podtytule Kira, która po pierwszym odcinku okazuje się strasznym szitem z wesołą mieszanką hentai, yaoi oraz yuri. Z zapowiedzi wynika, że w drugim odcinku dziewczynki zamienią się w czarodziejki i zamiast latać z nożami i maczetami będą odtąd latać z różdżkami i magicznymi młotami. Serial w magiczny sposób zmienia się w twoją codzienność po zażyciu pewnej substancji rozweselającej...

Przesłanie[edytuj • edytuj kod]

Przesłanie utworu jest bardzo zmyślnie i starannie zakamuflowane, tak, byśmy się tylko niczego przypadkiem nie domyślili. Ale oto uchyla się rąbek tajemnicy, więc otwórzcie umysły i wchłaniajcie:



Cquote2.svg

Zaufanie to absolutna podstawa przyjaźni. Ponadto, prawdziwi przyjaciele pomagają sobie zakopywać ciała.
Cquote2.svg

Galeria[edytuj • edytuj kod]


Przypisy

  1. Dżołk. Z dżapańskiego ichi – jeden. Keiichi też uważa, że to niezwykle wyszukane.