Max Payne
Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, umieść je. |
Max Payne (Max Pejn, Max Pain, Max Pejn Srejn) – gra komputerowa z gatunku strzelec pierwszoosobowy, wydana w 2001 roku przez nikomu nie znane studio Remedy Entertainment. Prawdopodobnie autorzy podczas tworzenia gry wzorowali się na filmie Braci Wachowskich Matrix. Produkcja była niskobudżetowa, więc zamiast katscenek zastosowano komiksowe przerywniki z dubbingiem.
Fabuła
Max Pejn jest policjantem w piekielnej kuchni w Nowym Jorku. Pewnego dnia przychodzi do domu i widzi, że ktoś się włamał i jeszcze jest w środku. Grupa włamywaczy morduje jego żonę i córkę. Max zabija włamywaczy, którzy byli pod wpływem narkotyku – valkirii. Max zajął się sprawą narkotyku i wniknął w struktury mafii. Fabuła jest przedstawiona w formie retrospekcji, to znaczy, że główny bochater mendzi o tym co kiedyś było i nie minęło.
Bohaterowie
- Max Payne – główny bohater, nie ma co onim pisać
- Alex – współpraconik Pejna, został zamordowany na początku gry przez BB
- BB – skorumpowany policjant, widzimy go tylko dwa razy podczas gry, pierwszy raz w metrze, gdy zabija Alexa, a drugi raz, gdy Max zabija go na parkingu podziemnym
- Vinnie Gogniti – jeden z mafijnych bossów, po efektownym pościgu Max postrzelił go i zostawił w zaułku
- Jack Lupino – kolejny boss, szatanista odprawiający rytuały w swoim ukrytym sanktuarium. Max ubił go podczas jego diabelskich obrzędów
- Mona Sex tfu! znaczy Mona Sax – płatna zabójczyni i wynalazczyni sexofonu. Jedna litera przekręcona w jej nazwisku może wywołać niezręczną sytuację.
- Nicole Horne – główna zła w grze. Jest odpowiedzialna za produkcję narkotyku valkiria. Max ubija ją wysadzając maszt, który przewraca się na hleikopter, w którym się znajdowała
Bullet Time
Znakiem rozpoznawczym gry jest bullet time, czyli spowolnienie czasu podczas strzelania ułatwiające celowanie. O dziwo nie jest to efekt zacięcia się commodore'a lecz celowy zabieg twórców.
Polski dubbing
Powstały dwa dubbingi do gry – jeden profesjonalny i jeden amatorski, wykonany przez ruskich z bazaru, w którym niektóre kwestie są przetłumaczone tak źle, że są całkowicie nie zrozumiałe.